queum, pofuifti tribulatiónes in dorfo noftro: * impofuifti hómines fuper cápita noftra. Transivimus per ignem & aquam, * & eduxifti nos in refrigérium. Introibo in domum tuam in holocauftis: * reddam tibi vota mea, quæ diftin xérunt lábia mea; Et locutum eft os meum * in tribulatione mea. Holocaufta medulláta offeram tibi cum incenfo arietum ófferam tibi boves cum hircis. Venite, audíte,& narrábo, omnes qui timétis Deum, quanta fecit áni * mæ meæ. Ad ipfum ore meo clamáyi, & exaltávi fub lingua mea. Iniquitátem fi afpexi in corde meo, non cxaú diet Dóminus. Proptéreà exaudívit Deus, & attendit voci deprecatiónis meæ. Benedictus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, & mifericórdiam fuam à me. Ant. Dicite Deo : Quàm terribília funt ópera tua, Dómine! Venerandum tuum ve rum* & unicum Filium, Sanctum quoque * raclétum Spíritum, fte. pa Tu Rex glória, *Chri * Æternâ fac cum fanctis tuis in glória numerári. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * & bénedic hæreditáti tuæ. Et rege eos, & extolle * illos ufque in æternum. Per singulos dies benedicimus te; Et laudámus nomen tuum in féculum, * & in féculum féculi. Dignáre, Dómine, die iftofine peccáto nos cuftodire. Miferére noftri, Dómine; miferére noftrî. Fiat mifericórdia tua, Domine, fuper nos quemádmodum fperávi mus in te. * In te, Dómine, fperá"vi; * non confundar in æternum. [Si Laudes non fequuntur continuo hic dicitur Dóminus vobifcum ; R. Et cum fpíritu tuo. Orémus. Deinde Oratio propria cum integra conclufione: ac pofteà iterùm, . Dóminus vobifcum; . Et cum fpíritu tuo. V. Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Tum fubmifsâ voce, Fidélium animæ per mifericórdiam Dei requiefcant in pace. R. Amen. Ac tandem, Pater nofter fecretò. ] AD LAUDES. Si feparentur ab Officio Nocturno, antè dicuntur fecretò Pater & Ave, & fic in aliis diebus. Deus, in adjutórium meum intende; R. Dómine, ad adjuvandum me feftina. Pf. 69. Glória Patri, & Fílio & Spiritui Sancto: Sicut erat in príncípio, & nunc, & femper, &c. In Quadragefima, Tempore Paffionis, & Tempore Pafchali, Antiphona habentur in Proprio, pro diverfitate Temporis. Pfalmus 62. Deus meus ad te de luce vígilo. Sitívit in te ánima mea: * quàm multipliciter tibi caro mea! In terra deferta, & invia, & inaquófa, * fic in fancto apparui tibi, ut vidérem virtútem tuam & glóriam tuam. Quóniam mélior eft mifericórdia tua fuper vitas; * lábia mea laudabunt te. Sic benedícam te in vita mea; * & in nómine tuo levábo manus meas. Sicut ádipe & pinguédine repleátur ánima mea, & lábiis exultatiónis laudábit os meum. Dómine; elevavérunt flumina vocem fuam. Elevavérunt flumina fluctus fuos, à vócibus aquárum multárum. Mirábiles elatiónes maris: * mirábilis in altis Dóminus. Teftimónia tua credibí*lia facta funt nimis: * domum tuam decet fanctitúdo, Dómine, in longitúdinem diérum. Pfalmus 99. Ubilate Deo, omnis ter Si memor tui tui fuper ftratum meum, in matutí nis meditábor in te; * quia fuifti adjútor meus. Et in velamento alárum tuárum exultábo: adhæfit ánima mea poft te; *me fufcépit déxtera tua. Ipfi verò in vanum quæfiérunt ánimam meam: introíbunt in inferióra terræ: tradentur in manus gládii, partes vulpium erunt. Rex verò lætábitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo : * quia obftructum eft os loquénsium iniqua. Jubi Jo: * fervite Dómino ra: in lætitia. Introite in confpectu ejus in exultatióne. Scitóte quóniam Dóminus ipfe eft Deus; *ipfe fecit nos, & non ipf nos. 2 Populus ejus, & oves páfcuæ ejus * introite portas ejus in confeffione átria ejus in hymnis; confitémini illi. Laudáte nomen ejus quóniam fuávis eft Domi nus in æternum miferi córdia ejus, & ufque in; generatiónem & genera * Pfalmus 92. : indutus eft Dóminus fortitúdinem, & præcinxit fe. Etenim firmávit orbem terræ, * qui non commovébitur. Paráta fedes tua ex tunc: * à féculo tu es. Elevavérunt flumina, Canticum ut in Proprio. LA Audáte Dóminum in fanctis ejus : laudáte eum in firmamento virtútis ejus. Laudáte eum in virtútibus ejus: *laudáte cum fecundum multitúdinem In fanctitáte & juftitia magnitudinis ejus. Laudáte eum in fono tubæ laudáte eum in pfaltério & cithara. Laudáte eum in tympano & choro : *laudáte cum in chordis & órgano. Laudáte eum in cymbalis benefonántibus; laudáte eum in cymbalis jubilatiónis: omnis fpiritus laudet Dóminum. Capitulum, Hymnus Verficulus & Antiphona ad Benedictus, habentur in Proprio. Canticum Zacharia. Luc. 1. coram ipfo diébus noftris. * ómnibus Benedictus Dóminus dos pedes noftros in viam Ifraël; * quia vifitávit, & fecit redemptiónem plebis fuæ ; Et erexit cornu falútis nobis in domo David pueri fui: Sicut locutus eft per os fanctorum, qui à féculo * funt, Prophetárum ejus, Salutem ex inimicis noftris, & de manu ómnium qui odérunt nos: Ad faciendam miferi córdiam cum pátribus noftris, & memorári tefta>menti fui fancti: * Jusjurandum quod jurávit ad Abraham patrem noftrum, *datúrum fe nobis; Ut fine timóre de manu inimicórum noftrórum liberáti, ferviámus illi, pacis. Antiph. & Oratio ut in Proprio. Si qua Commemoratio oc currit, fit ftatim poft Orationem diei, per Antipho nam, Verficulum & Ora tionem, ut notatur in Proprio. Poft Commemorationem aut, fi plures fint, poft ultimam dicitur: Dóminus vobifcum ;R. Et cum fpiritu tuo. Benedicámus Dómino.. B. Deo grátias.. Tum, nifi fubjungatur aliud Officium, dicitur fecretò: Fidélium ánimæ per mifericórdiam Dei requiefcant in pace.. B. Amen.. Qui nos redémit, Filio; Fovens redemptos grátiâ, Sit par tibi laus, Spíritus. Amen. Tempore Pafchali. DA, Chrifte, tecum nos mori, Tecum fimul da súrgere Terréna da contémnere, Amáre da cœleftia. SIT laus Patri; laus Fílio, Qui nos,triumphátâ nece, Ad aftra fecum dux vocat; Compar tibi laus, Spíritus. Amen. Antiphona ut in Pro prio. Nil mens ináne cogitet. Co quod In ose fimplex véritas Amen. Tempore Paffionis. Qui nos creavit, laus Patri; Pfalmus 117. Onfitémini Dómino quóniam bonus quóniam in féculum mife ricórdia ejus. Dicat nunc Ifraël, quo niam bonus, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Dicat nunc domus Aa* quóniam in féculum mifericórdia ejus. ron, Dicant punc qui timent Dóminum, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum; * & exaudivit me in latitudine Dóminus. Dóminus mihi adjutor: non timébo quid fáciat mihi homo. Dóminus mihi adjútor, & ego defpíciam inimí cos meos. |