Dykcyonarz uczonych Polaków, zawierający krótkie rysy ich życia, szczególne wiadomości o pismach, i krytyczny rozbiór wazniejzszych dziel niektórych, porządkiem alfabetycznym ułożony, Tom 2

Przednia okładka
Wydawnictwá Artystyczne i Filmowe, 1833
 

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 152 - Miała razem dwóch ludzi Polska, których dzieła lubiła czytać i porównywać, a na -których jak na dwie celne literatury swojej ozdoby patrzyła: Naruszewicza i Krasickiego. Pierwszy wychowany w surowej szkole uczonego zgromadzenia, drugi wykształcony w polerownej szkole świata, wzięli odmienne na umysłach piętna, które na swoich pismach wycisnęli. Stąd Naruszewicz poważny, aw samych żartach ciężki; stąd Krasicki miły, zabawny, ujmujący. Obadwa obdarzeni świetnymi od natury...
Strona 201 - ... potrzeba. Opaliński nie jest to ów płochy Satyr, mniej szkodliwe wady z wesołej natury wyszydzający; jest to osiwiały senator, który z boleścią i prostotą, po ojcowsku gromi, wyrzuca, karci, naucza. Jest często nawet niesprawiedliwym i zbyt surowym, co wszystko raczej rozdrażnionej miłości ojca przypisać należy. Nie dowcip, ale miłość cnoty i ojczyzny jest jego natchnieniem. Satyra jest u niego ostateczną bronią, do której z taką skruchą...
Strona 153 - Naruszewicz do tego stopnia właściwości stylu i całego sposobu pisania Tacytowego zgłębił i tak one przejął, iż pewną szorstkość, co niektórzy w Tacycie mniej radzi widzą, iw Naruszewiczu upatrywać się zdają.
Strona 156 - Tauryka, czyli wiadomości starożytne i późniejsze o stanie i mieszkańcach Krymu do naszych czasów, Warszawa 1787; zob.
Strona 152 - ... początkowej edukacji wyczerpnął coś z szumnego stylu, który niedawno panował w Polsce, i nigdy się zupełnie z tej wady otrząsnąć nie mógł. Dlatego Krasicki zawsze gładki, naturalny, Naruszewicz często szumny, a czasem nadęty. Naruszewicza niezmierna z początku chwała wierszopiska coraz w oczach ludzi gustownych zmniejszała się, a natomiast wzrastała sława jego dzieł pisanych prozą. Krasicki, mimo pięknych i dowcipnych dzieł, niewiązaną mową wydanych, utrzymał celniejszy...
Strona 1 - Dykcjonarz uczonych Polaków, zawierający krótkie rysy ich życia, szczególne wiadomości o pismach i krytyczny rozbiór ważniejszych dziel niektórych. T. 1. Lwów 1833, s. 265; WA Ma cię jo ws ki: SF Klonowicz i jego dzieło. „Tygodnik Literacki
Strona 145 - Tam mięszał się do pracujących kosarzy, lub żeńców, rozmawiał z nimi, i nieraz ta sama ręka, która pióro dziejopisa z takim zaszczytem trzymała, to ramię błogosławiące...
Strona 122 - Modrzewski zaklasyfikowany został do „polityków". 40 Pisma autora Poprawy przedstawił Bentkowski zwięźle; warte zacytowania zdanie, jakie poświęcił głównemu dziełu, opisując bibliograficznie wznowienie Bazylikowego przekładu z 1770 r. Pisał Bentkowski: „Dzieło to mimo odległości czasów, w których było pisane, zawiera wiele rzeczy i dziś jeszcze pochwały godnych, a nazwisko tłumacza dostateczną jest co do polszczyzny zaletą".
Strona 145 - ... błogosławiące tysiącom ludzi w świetnych uroczystościach, zajęte były przetrząsaniem świeżo ściętych pokosów lub zbieraniem przeschłych garści zboża. A ten, który ani na dworze króla, ani wśród ksiąg, tak długo mu lubych, żadnej już dla zranionego serca i skołatanego umysłu nie upatrywał pociechy, znajdował ją w prostem, zbliżonem do przyrody zatrudnieniu.
Strona 388 - Przedruk techniką fotooffsetową wykonany w Drukarni Narodowej w Krakowie z pierwodruku udostępnionego przez Bibliotekę Narodową w Warszawie Wydano w nakładzie 700 egzemplarzy numerowanych na zamówienie Zjednoczenia Księgarstwa Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe Warszawa 1974...

Informacje bibliograficzne