nent ac comminationes in epiftolis ad feptem contentæ Ecclefias, quas, ut diximus, funt, qui ad fingulas Ecclefiæ ætates referant iuxta feptem figilla, tubas, et phialas mysterio numeri feptenarii: quo modo etiam Apoc. V. 6. Agnum pro nobis occifum habentem cornua feptem divinæ virtutis et oculos feptem perpetuæ circa Ecclefiam fuam providentiæ S. Ioannes repræsentat.

Sic, juxta ac nos in hoc opere defcriptionem hiftoricam Ecclefiæ militantis, regni Chrifti in terris exhibemus, pia monita fibi dicta accipere poffunt angeli feu paftores ecclefiarum fenfu quem vocant, accomodatitio in feptem epiftolis illis (dum eft pietas ad omnia utilis, et diligentibus Deum omnia cooperentur in bonum iuxta apoftolum) fic vincenti, exemplo angeli Ephefi, ecclefiæ vifibiles quofcunque et invifibiles hoftes in prima epiftola promittitur edere de ligno vitæ, quod eft in paradifo Dei, quem in Adamo primo deperditum nobis reftituit Adamus fecundus, devictoque diaboli regno fuum inftituit in Ecclefia militante in terris, et triumphante in cœlis. In epistola II. cautus redditur angelus Ecclefiæ, (monitus, ne timeat, quæ paffurus eft) a fynagoga fatanæ, uti in tertia fede fatana, Iudæis nimirum et hæreticis Ecclefiæ hoftibus, quorum antefignani erant tunc Nicolaitæ. Additur fem

quod quemvis exstimulet, victoriæ præ-
Sic qui iuxta epiftolam fecundam vi-
n lædetur a morte fecunda. In tertia epi-

ftola

stola promittit Christus vincenti manna absconditum et calculum candidum, et in calculo nomen novum, quod nemo fcit, nifi, qui accipit. Nomen novum fcilicet in regno Chrifti, qui eft lapis ille, qui Dan. II. 34. abfciffus eft "de monte fine manibus: et percuffit ftatuam in pedi bus eius ferreis et fictilibus, et comminuit eos: quartum nimirum regnum coloffi illius Nabuchodonoforis, quæ eft monarchia Romana: Lapis autem, qui percufferat ftatuam, factus eft mons magnus, et implevit univerfam terram: Ib. 35. Eft hic mons, ut per decurfum huius operis patebit, Ecclefia militans, regnum Chrifti in terris: de quo epift. IV. Qui vicerit, et cuftodierit usque in finem opera mea, dabo illi poteteftatem fuper gentes, et reget eos in virga ferrea, et tanquam vas figuli confringentur. Id quod experti funt omnes inde ab origine Ecclefiæ hoftes, infidias ad exitium ftruentes primum ludæi, ac machinas fuas interius in ipfis vifceribus adhibentes hæretici, exterius in vifcera graffantes gentiles, et quicunque alii Ecclefiæ perfecutores, incaffum omnia: dum mox excifa urbe Hierofolyma Iudæi in difperfionem eunt, fruftra ad hodiernum usque diem reftaurationem rerum præftolantes: deftruitur deinde regnum idololatricum cum imperio Romano gentili: difpereunt Christo inimica per orbem nomina, pereunt tyranni Ecclefiæ hoftes: dumque identidem contaminata hærefibus florentiffima ecclefia Orientalis fchifma facit, perit. Accidit enim, ut chriftianis inter fe digladiantibus de præcipuis fidei

dei myfteriis Mahumet inde occafionem arriperet, ea funditus evertendi cum ipfo chriftiano nomine, atque Ecclefiam per Orientem latiffime patentem peffumdaret peftilens fecta cum ipfo imperio, quod hodieque tenet gens Scythica illa Turcarum Gog et Magog, de quibus poft Ezechiel. XXXVIII. et XXXIX. S. Ioannes Apoc. XX. 7. quid timendum fit Ec- · clefiæ militanti regno Christi in terris expofuit, pofteaquam revelatus fuerit, iniquus ille, quem Dominus Iefus interficiet fpiritu oris fui, et deftruet illuftratione adventus fui.

De Antichrifto hic agit apoftolus, cuius antefignanum Neronem his verbis indigitat proxime antecedentibus: Nam myfterium iam operatur iniquitatis: tantum, ut, qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat. Vel hinc atrociffima illa retunditur criminatio eorum, qui non verentur Chrifti in terris vicarium Romanum pontificem antichriftum dicere, D. Petri fuccefforem: quem utique ipfum (horret fcribere calamus) apoftolorum principem, fuper quem Chriftus ædificavit Ecclefiam fuam,"attineret, dum dicit apoftolus: Ut qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat, quod de Romani imperii principatu intellexit continua Ecclefiæ traditione omnis retro ætas: dum poft gentiles paffim etiam principes chriftiani ferebant tutelam et patrocinium emergentibus tunc undique ex inferis hærefibus, quibus fides de divinitate Chrifti, myfteriumque Incarnationis impetebatur, dicente S. Ioanne epist.

II. c. IV. 3. Omnis fpiritus, qui folvit lefum ex Deo non eft, et hic eft antichriftus, de quo audiftis, quoniam venit, et nunc iam in mundo eft, prout modo ex S. Paulo audivimus.

Ecclefiæ autem fchifmaticæ per Orientem difperfæ convenit, quod angelo ecclefiæ Sardis Apoc. III. 1. fcribitur: Scio opera tua, quia nomen babes, quod vivas, et mortuus es. Unde merito timeant ecclefiarum angeli, illud fibi, quod additur, dictum accipientes: Efto vigilans, et confirma cætera, quæ moritura erant. Non enim invenio opera tua plena coram Deo meo. In mente ergo habe, qualiter acceperis, et audieris, et ferva, et pænitentiam age, fi ergo non vigilaveris veniam ad te tanquam fur, et nefcies, qua bora veniam ad te.

Dum Orientalis ecclefia paulatim ruit cum imperio, efflorefcit Ecclefia interim, et dilatatur per Europam: dumque fic credi poterat, evangelium per univerfum mundum fuiffe prædicatum, ecce fe novus aperit America orbis: id quod congruit ex parte cum eo, quod eftangelo Philadelphiæ fcriptum ep. VI. Hac di cit fanctus, et verus, qui habet clavem David: qui aperit, et nemo claudit: claudit et nemo aperit. Scio opera tua. Ecce dedi coram te oftium apertum, quod nemo poteft claudere: quia modicam babes virtutem, et fervafti verbum meum, et non negafti nomen meum. Ecce dabo de fynagoga fatana, qui dicunt, fe ludæos effe, et non funt, fed mentiuntur: Ecce faciam illos, ut veniant, et adorent ante pedes tuos: et scient, quia ego

ego dilexi te. Poffunt hæc ad futuram aliquando Iudæorum referri converfionem in noviffimis illis periculofiffimis temporibus, de quibus fibi merito quisque timeat in tantis feductionum periculis, laxatis undique licentiæ fentiendi habenis, ingravefcente in dies malo in ipfo etiam finu Ecclefiæ languefcente obfequio fidei ad irreligionem usque atque apoftafiam illam, de qua Chriftus: Filius kominis, ait, Luc. XVIII. 8. veniens putas inveniet fidem in terris? Præfentiffimo periculo, ut, dum Ecclefiæ militantis, regni Christi in terris, nervi ac poteftas a Chrifto collata depreffa fucciditur, finu illo deiiciamur, ac excidamus petra, fuper quam inconcuffa usque ad confummationem feculi ftabit Ecclefia, in communione illa fummorum Ecclefiæ paftorum, qui funt ecclefiarum angeli cum fuccefforibus D. Petri in fede Romana, quibus nempe illud dictum convenit: Apoc. III. 10. Quoniam fervafti verbum patientia mea, et ego fervabo te ab hora tentationis, que ventura eft in orbem univerfum tentare habitantes in terra. Ecce venio cito: tene, quod habes, ut nemo accipiat coronam tuam: Qui vicerit, faciam illum columnam in templo Dei mei, et foras. non egredietur amplius: et fcribam fuper eum nomen Dei mei, et nomen civitatis Dei mei nove Ierufalem, que defcendit de cælo a Deo meo, et nomen meum novum. Sed quem non terreant columnæ illæ, quæ identidem corruerunt, collapfis dudum integris orbis partibus Afia et Africa, ac magna