episcopi Meldensis, adversùs dominum de Choiseul, episcopum

Tornacensem.

CAP. VIII. Refellitur Meldensis episcopi opinio.

CAP. IX. Iterum refellitur Meldensis opinio.
CAP. X. Profertur sancti Irenæi testimonium.
CAP. XI. Profertur Tertulliani testimonium.
CAP. XII. Profertur sancti Cypriani testimonium.
CAP. XIII. Profertur sancti Hieronymi testimonium.
CAP. XIV. Profertur sancti Augustini testimonium.
CAP. XV. Profertur Magni Leonis testimonium.
CAP. XVI. Profertur sancti Bernardi testimonium.
CAP. XVII. Profertur sancti Thomæ testimonium.

Pag. 269

274

282

285

288

290

293

295

298

301

303

305

CAP. XVIII. Profertur sexti concilii testimonium.
CAP. XIX. Profertur Leonis II testimonium, in epistola ad Hispa-

nos scripta, ut sextæ synodo subscriberent.

CAP. XX. Profertur octavi concilii testimonium.
CAP. XXI. Profertur Florentini concilii testimonium.

312

316

320

CAP. XXII. Profertur insigne Francicæ gentis testimonium. 323
CAP. XXIII. Proferuntur testimonia tum Parisiensis academiæ, tum
cleri Gallicani comitiorum, tum ipsius Richerii, etiamsi fuerit sedi
apostolicæ, ut omnes norunt, infensissimus.
325
CAP. XXIV. Profertur testimonium octoginta octo Gallicanæ Eccle-
siæ antistitum.
327

CAP. XXV. Profertur comitiorum cleri Gallicani, anno 1653 con-
gregati, testimonium.

328

CAP. XXVI. Solvuntur præcipuæ objectiones quæ ex historia eccle-
siastica vulgò promuntur.

330

CAP. XXVII. Solvitur objectio petita ex constitution e Bonifacii VIII,
Unam sanctam.

333

CAP. XXVIII. Solvitur objectio petita ex definitione Constantiensis

concilii.

337

349

354

CAP. XXIX. Profertur testimonium cardinalis Petri de Alliaco. 341
CAP. XXX. Solvitur objectio petita ex testimonio Gersonii.
CAP. XXXI. Solyitur objectio petita ex testimonio Majoris.
CAP. XXXII. Solvitur objectio petita ex testimonio Almaini. 355
CAP. XXXIII. Ad laicos principes non pertinet jurisdictio ad con-
vocanda concilia, quamvis eorum munus sit ea petere ab Ecclesia,
si catholici sint ac pii.

358
CAP. XXXIV. Examinatur ad quem pertincat conciliorum convo-
360

catio.

Pag. 364

CAP. XXXV. Examinatur quâ ratione sedes apostolica conciliorum definitiones confirmet. CAP. XXXVI. Examinatur quâ auctoritate concilium generale definitiones sedis apostolicæ confirmet.

369

CAP. XXXVII. Examinatur qua de causa cogantur synodi œcumenicæ. 372

CAP. XXXVIII. Examinatur quâ ratione concilium Pontifici præemineat.

380

CAP. XXXIX. Examinatur quâ ratione laici principes ab ecclesiastica auctoritate depositi fuerint.

382

CAP. XL. Triplex assignatur causa cur disputatum fuerit ad temperandam sedis apostolicæ auctoritatem.

388 CAP. XLI. Nonnullæ aliæ assignantur causæ dissensionis caput inter atque membra, quarum pleræque jam amputatæ sunt. 390 CAP. XLII. Incolumis servabitur spiritualis potestas, si nulla sæcularis affectetur.

394 CAP. XLIII. Ea Ecclesiæ in spiritualibus absolutissima libertas, et in temporalibus simplicissima erga principes submissio, in egregio Agathonis papæ exemplo monstratur. 398 CAP. XLIV. Malè inclamitant critici dominium Papæ in reges et regna confirmatum esse, si constet sedem apostolicam in fide docenda indefectibilem esse.

402

CAP. XLV. Optandum videtur ut apostolica sedes, antiquo more, cum Romano concilio definiat.

405

1. Inutile, quin et noxium esset apud Gallos pontificiam infallibilitatem in documentis publicis insinuare.

420

2. Infallibilitas illa nullo hactenus concilii vel Pontificis decreto definita fuit.

421

3. Illius infallibilitatis studiosissimi propugnatores fatentur eam de fide non esse.

Ibid.

4. Hanc omnino siluerunt celeberrimi controversista adversùs hæreticos disputantes.

Ibid.

5. Item D. Bossuetus, Meldensis episcopus, in omnibus operibus circa Ecclesiæ potestatem adversùs hæreticos editis. Pag. 423 6. Item cardinalis Noallius in pastorali Mandato contra XL doctores. 423 7. Quantum religio detrimentum patietur, si damnentur Gallicani antistites de pontificia infallibilitate silentes.

8. Ejusdem argumenti confirmatio.

Ibid.

424

9. Gallicani antistites de pontificia infallibilitate silentes, congruâ prorsus argumentatione Jansenistas refellunt.

Ibid:

EPISTOLA II.- AD EUMDEM.

Hujus Epistolæ occasio et argumentum.

426

1. Quæstio de infallibilitate Ecclesiæ in judicandis textibus, omnino diversa est a quæstione in scholis agitata de summi Pontificis et concilii oecumenici auctoritate.

Ibid.

2. Congruè prorsus de pontificia infallibilitate siletur, in disputatione adversùs Jansenistas instituta.

427

3. Quantum religio detrimentum patietur, si alio ordine procedas.

428

4. Archiepiscopus Cameracensis, hunc ordinem sequens, tam sedis apostolicæ dignitati, quàm causæ fidei et propriæ tranquillitati consuluit.

5. Ejusdem argumenti continuatio.

429 Ibid.

6. Archiepiscopus Cameracensis, in Documentis suis pastoralibus, congruè distinguit Ecclesiam a corpore pastorum.

430

7. Seclusâ infallibilitate, idem prælatus quàm maximam sedi apostolicæ auctoritatem tribuit. Ibid.

8. Jansenistarum versutia, ad eludenda sedis apostolicæ decreta. 431 9. Objectio ex Honorii facto desumpta, facilè diluenda.

Ibid.

10. Irrita prorsus argumenta quibus amandatum fuit apostolicum Breve contra XL doctores editum die 12 februarii 1703. 11. De novo Quesnellü libro contra Mandatum episcopi Carnotensis.

432

433

I.

EPISTOLA III. AD CARDINALEM FABRONI.

Nihil jam dicendum superest de primo Documento pastorali. 434 2. Cameracensis archiepiscopus multò cæteris Gallicanis impensiùs auctoritatem sedis apostolicæ in Documentis suis prædicavit. 435 3. Hanc præsertim inculcat in recentiori Mandato, de accipienda constitutione Vineam Domini.

Ibid.

4. Congruè prorsus idem prælatus infallibilitatem tribuit tam corpori pastorum, quàm Ecclesiæ universali.

Pag. 435

5. Non minùs congruè abstinuit ab infallibilitate Romanæ Ecclesiæ prædicanda.

436

6. Hunc loquendi modum ipsi Transalpini jure merito vituperarent. 437

7. Jansenistä statim archiepiscopum Cameracensem, si aliter locutus fuisset, Francorum genti et clero invisum facerent. Ibid.

8. Idem prælatus, de pontificia infallibilitate silens, insigniorum theologorum monitis obtemperavit. 438

9.

Jansenianæ sectæ versutia, ad eludenda sedis apostolicæ decreta. Ibid.

440 12. Ante omnia Ecclesiæ infallibilitas in dijudicandis textibus dogmaticis contra novatores adstrui debet. 441

10. Cameracensis archiepiscopus, unà cum eminentissimo Cardinali, novatorum audaciam deflet. 439 11. Ejusdem prælati opinio privata de infallibilitate Romani Pontificis.

13. Infallibilitas illa pariter Ecclesiæ competit, sive brevem condat canonem, sive librum integrum condemnet.

14. In utroque casu absolutus debetur assensus Ecclesiæ definitioni.

442

Ibid.

15. Exemplis inconcussis doctrina hæc illustratur.

443

16. Hâc sublatâ doctrinâ, causam obtinerent Pseudo-Reformati contra catholicam Ecclesiam disputantes.

445

446

EPISTOLA IV. - AD CARDINALEM GABRielli.

S. I. Sedis apostolicæ præcellens auctoritas.

1. Quid sit sedes apostolica.

448

451

2. In quo præcisè sita sit ea singularis promissio quâ constat hanc sedem nunquam convelli posse.

Ibid.

452

3. Concilia non sunt œcumenica, nisi præsit ea sedes. 4. His positis, minimè desperandum de conciliandis in temperata quadam sententia Cisalpinis Transalpinisque doctoribus. 453 §. II. Expenditur modus quo Gallicani præsules constitutionem Clementis XI quæ incipit Vineam Domini, acceperint, in generalibus comitiis anni 1705.

454

1. Nihil insolitum sibi arrogant præsules illi, dum doctrinale judi...cium sibi tribuunt. Ibid.

2. Ad episcopos pertinet ut de fide judicent, etiam post sedis apo

stolicæ judicium.

3. Ejusdem argumenti continuatio.

Pug. 455 457

Ibid.

4. Exemplo concilii Jerosolymitani eadem doctrina confirmatur. 458 5. Conciliorum generalium exemplo idem adstruitur. 6. Sedis apostolicæ decreta, sæpissime ab episcopis approbata et confirmata, sive in concilio, sive extra concilium. 459

sint.

7. Cur Gallicani antistites, in recipienda constitutione Vineam Do mini, parciùs quàm majores de auctoritate sedis apostolicæ locuti 460 8. Episcopi, quamvis fidei judices, sedis apostolicæ judicium dogmaticum reformare et convellere nequeunt. 462 9. Metuendum est ne Franci opinione suâ abutantur ad Ecclesiæ matris ac magistræ potestatem deprimendam.

463

6. III. Archiepiscopum Cameracensem inter et Sancti-Pontii episcopum præsens disputatio.

464

FIN DE LA TABLE DU TOME DEUXIÈME.