Scitóte quóniam Dóminus ipse est Deus: * ipse fecit nos, et non ipsi nos Pópulus ejus, et oves páscuæ ejus, introíte portas ejus in confessióne, átria ejus in hymnis: * confitémini illi. Laudáte nomen ejus, * quóniam suávis est Dómi nus. no. (Tempore Passionis et Pasch. Cantic. ut in propr. )PSALMUS 148.. In æternum misericórdia Ad Dei laudes omnes invi * ejus, et usquè in generatiónem et generatiónem vé ritas ejus. In Dominicis Quadrages. PECCAVIMUS, impiè égi- * Avertatur ira tua à nobis... exaudi, Dómine, preces nostras, et oratiónes tantur creaturæ. LAUDATE Dóminum, de coelis; *laudáte eum in excelsis. Laudáte eum, omnes Angeli ejus laudáte eum omnes virtútes ejus. : Laudáte eum, sol et luna:* laudáte eum, omnes stellæ et lumen. Laudáte eum, cœli cœlórum; * et aquæ omnes, quæ super cœlos sunt, laudent nomen Dómini ; * Quia ipse dixit, et facta sunt;. ipse mandávit, et creáta sunt. Státuit ea in æternum, et in séculum séculi : * præceptum pósuit, et non præteribit. * Laudáte Dóminum, de terrâ; dracónes, et omnes abyssi; Ignis, grando, nix, glá CONFITEMI PSALMUS 117. Vox Christi resurgentis et Ecclesiæ gratias agentis pro sua redemptione et in numeris sibi à Deo præestitis beneficiis. EMINI Dómino quo miam bonus, * quoniam in séculum misericórdia ejus. Dicat nunc Israel quoniam bonus,* quóniam in séculum misericórdia ejus. Dieat nune domus Aaron,* quóniam in séculum miseri córdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in séculum misericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum, * et exaudivit Impulsus, eversus sum ut cáderem; * et Dóminus sus→ cépit me. Fortitudo mea, et laus mea Dóminus, * et factus est mihi in salutem. Vox exultatiónis et salútis*in tabernáculis justórum. Déxtera Dómini fecit virtútem: déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem. Non móriar, sed vivam,* et narrábo ópera Dómini. Castígans castigávit me Dóminus: et morti non trádidit me. * Aperite mihi portas justí→ Tunc non confundar, cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitébor tibi in directióne cordis; * in eo quòd didici judícia justitiæ tuæ. Justificatiónes tuas custódiam; * non me derelinquas usquequáquè. In quo córrigit adolescéntior viam suam? * in custo→ diendo sermónes tuos. * In toto corde meo exquisívi te; ne repellas me à mandátis tuis. In corde meo abscondi elóquia tua, ut non peccem tibi. Benedictus es, Dómine,* doce me justificatiónes tuas. In lábiis meis* pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In viâ testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divitiis. In mandátis tuis exercéet considerábo vias bor, tuas. * In justificatiónibus tuis meditábor,* non obliviscar sermónes tuos. Divisio Psalmi 118. Viam veritátis elégi, * ju RETRIBUE servo tuo, vivífi- dícia tua non sum oblitus. * et custódiam ser ca me; mónes tuos. et Révéla óculos meos, * considerábo mirabília de lege tuâ. Incola ego sum in terrâ,* non abscondas à me mandá ta tua. Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas,* in omni témpore. Increpasti superbos: *maledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me opprobrium et contemptum: * quia testimónia tua exquisivi. Etenim sedérunt principes, et adversùm me loquebantur; *servus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis, Nam et testimónia tua meditátio mea est,* et consilium meum justificatiónes tuæ. Adhesit pavimento ánima mea,* vivífica me secundùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi, et exaudisti me; * doce me justificatiónes tuas. Viam justificatiónum tuárum ínstrue me; * et exercébor in mirabilibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio,* confirma me in verbis tuis. Viam iniquitátis ámove à me, * et de lege tuâ miserére meî. Adhæsi testimoniis tuis, Dñe:* noli me confundere. Viam mandatórum tuórum cucurri,* cùm dilatasti cor meum. A Dominica primá Quadrages. ad Pentecost. inclus., non dicitur Symbolum Quicumque. AD TERTIAM. LEGEN pone mihi, Dómi * ne, viam justificatiónum tuárum, et exquíram eam semper. Da mihi intellectum, et scrutábor legem tuam; * et custódiam illam in toto corde meo. Deduc me in sémitam mandatórum tuórum, * quia ipsam vólui. Inclina cor meum in testimónia tua,* et non in avarítiam. Averte óculos meos ne vídeant vanitátem: * in viâ tuâ vivífica me. Státue servo tuo eloquium tuum, * in timóre tuo. * Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum, quia judícia tua jucunda. Eccè concupívi mandáta tua: * in æquitáte tuâ vivífica me. Et véniat super me misericórdia tua, Dómine, * salutáre tuum secundùm elóquium tuum. legem tuam. Hæc facta est mihi,* quia justificatiónes tuas exquisí Et respondébo exprobrán- tui, Dómine; et custodívi tibus mihi verbum, quia sperávi in sermónibus tuis. Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáquè,quia in judiciis tuis supersperávi. Et custódiam legem tuam semper, * in séculum, et in séculum séculi. Et ambulábam in latitú dine, * quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de testimoniis tuis in conspectu regum,* et non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis, * quæ dilexi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi,*et exercébar injustificatiónibus tuis. Divisio Psalmi 118. EMOR esto verbi tui servo MEM tuo,*in quo mihi spem de disti. Hæc me consoláta est in humilitáte meâ, * quia clóquium tuum vivificávit me. Superbi iniquè agebant usquequáquè, * à lege autem tuâ non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine; * et consolátus sum. : Deféctio ténuit me* pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ * in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis vi. Pórtio mea, Dómine > dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo; miserére meî secundùm elóquium tuum. * * Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in testimónia tua Parátus sum, et non sum turbátus ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me;* et legem tuam non sum oblitus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi* super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te,* et custodiéntium mandáta tua. Misericórdia tuâ, Dómine, plena est terra,* justifieatiónes tuas doce me. Divisio Psalmi 118. BONITATEM fecisti cum servo tuo, Dómine, dùm verbum tuum. secun Bonitátem et disciplínam, et scientiam doce me; * quia mandátis tuis crédidi. Priusquam humiliárer, ego delíqui;* proptéreà elóquium tuum custodivi. Bonus es tu;* et in bonitáte tuâ doce me justificatiónes tuas. |