De Officiis, Tom 21

Przednia okładka
Harvard University Press, 1913 - 423
We know more of Marcus Tullius Cicero (106-43 BCE), lawyer, orator, politician and philosopher, than of any other Roman. Besides much else, his work conveys the turmoil of his time, and the part he played in a period that saw the rise and fall of Julius Caesar in a tottering republic. Cicero (Marcus Tullius, 106-43 BCE), Roman lawyer, orator, politician and philosopher, of whom we know more than of any other Roman, lived through the stirring era which saw the rise, dictatorship, and death of Julius Caesar in a tottering republic. In his political speeches especially and in his correspondence we see the excitement, tension and intrigue of politics and the part he played in the turmoil of the time. Of about 106 speeches, delivered before the Roman people or the Senate if they were political, before jurors if judicial, 58 survive (a few of them incompletely). In the fourteenth century Petrarch and other Italian humanists discovered manuscripts containing more than 900 letters of which more than 800 were written by Cicero and nearly 100 by others to him. These afford a revelation of the man all the more striking because most were not written for publication. Six rhetorical works survive and another in fragments. Philosophical works include seven extant major compositions and a number of others; and some lost. There is also poetry, some original, some as translations from the Greek.

Z wnętrza książki

Spis treści

I
xv
IV
159
VI
261

Inne wydania - Wyświetl wszystko

Kluczowe wyrazy i wyrażenia

Popularne fragmenty

Strona 58 - Sed cum omnia ratione animoque lustraris, omnium societatum nulla est gravior, nulla carior quam ea, quae cum re publica est uni cuique nostrum. Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnes omnium caritates patria una complexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppetere, si ei sit profuturus?
Strona 146 - ... princepsque omnium virtutum illa sapientia, quam aocpiav Graeci vocant — prudentiam enim, quam Graeci cpçovyaiv, aliam quandam intellegimus , quae est rerum expetendarum fugiendarumqne scientia: illa autem sapientia, quam principem dixi, rerum est divinarum et humanarum scientia, in qua continetur [deorum et] hominum communitas et societas inter ipsos...
Strona 260 - Cato, qui fuit eius fere aequalis, numquam se minus otiosum esse, quam cum otiosus, nee minus solum, quam cum solus esset.
Strona 20 - Sed quoniam, ut praeclare 22 scriptum est a Platone, non nobis solum nati sumus is ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici, atque, ut placet Stoicis, quae in terris gignantur, ad usum hominum omnia creari...
Strona 62 - Sed ea animi elatio, quae cernitur in periculis et laboribus, si iustitia vacat pugnatque non pro salute communi, sed pro suis commodis, in vitio est ; non modo enim id virtutis non est, sed est potius immanitatis omnem humanitatem repellentis.
Strona 14 - ... venustatem, convenientiam partium sentit ; quam similitudinem natura ratioque ab oculis ad animum transferens, multo etiam magis pulchritudinem, constantiam, ordinem in consiliis factisque...
Strona 14 - Sed omne, quod est honestum, id quattuor partium oritur ex aliqua. Aut enim in perspicientia veri sollertiaque versatur ; aut in hominum societate tuenda tribuendoque suum cuique et rerum contractarum fide ; aut in animi excelsi atque invicti magnitudine ac robore; aut in omnium, quae fiunt quaeque dicuntur, ordine et modo, in quo inest modestia et temperantia.
Strona 200 - Socrates.t hanc viam ad gloriam proximam et quasi compendiariam dicebat esse, si quis id ageret, ut, qualis haberi vellet, talis esset.
Strona 330 - SUlt boni," et quid sit bene agi," magna quaestio est. Q. quidem Scaevola, pontifex maximus, summam vim esse dicebat in omnibus iis arbitriis, in quibus adderetur EX FIDE BONA, fideique bonae nomen existimabat manare latissime, idque versari in tutelis societatibus, fiduciis mandatis, rebus emptis venditis, conductis locatis, quibus vitae societas contineretur; in iis magni esse iudicis statuere, praesertim cum in plerisque essent iudicia contraria, quid quemque cuique praestare oporteret.
Strona 330 - Sed nos veri iuris germanaeque iustitiae solidam et expressam effigiem nullam tenemus. umbra et imaginibus utimur.

Informacje bibliograficzne