O esca vermium, o massa pulveris,
O ros, o vanitas, cur sic extolleris?
Ignoras penitus, utrum cras vixeris;
Benefac omnibus quamdiu poteris!

Hæc mundi gloria, quæ magni penditur,
Sacris in literis flos fœni dicitur;
O leve folium, quod vento rapitur!
Sic vita hominis, hac via tollitur.

Nil tuum dixeris, quod potes perdere!
Quod mundus tribuit, intendit rapere.
Superna cogita! cor sit in æthere!
Felix qui poterit mundum contemnere!

XI.

DIES IRÆ.

Díes íræ, díes ílla,
Sólvet sáeclum ín favilla,
Téste Dávid cúm Sybílla.

Quantus tremor est futurus,
Quando judex est venturus,
Cuncta stricte discussurus?

Tuba mirum spargens sonum,
Per sepulcra regionum
Coget omnes ante thronum.

Mors stupebit et natura,
Cum resurget creatura

Judicanti responsura.

Liber scriptus proferetur,
In quo totum continetur,
Unde mundus judicetur.

Index ergo cum sedebit,
Quidquid latet, apparebit,
Nil inultum remanebit.

Quid sum miser tunc dicturus,
Quem patronum rogaturus,
Cum vix justus sit securus?
Rex tremendæ majestatis,
Qui salvandos salvas gratis,
Salva me, fons pietatis.

Recordare, Jesu pie,
Quod sum causa tuæ viæ;
Ne me perdas illa die.

Quærens me sedisti lassus,
Redemisti crucem passus:
Tantus labor non sit cassus.

Juste Judex ultionis,
Donum fac remissionis
Ante diem rationis.

Ingemisco tanquam reus,
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce Deus.
Qui Mariam absolvisti,
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.

Preces meæ non sunt dignæ,
Sed tu bonus fac benigne
Ne perenni cremer igne.

Inter oves locum præsta,
Et ab hædis me sequestra,
Statuens in parte dextra.

Confutatis maledictis
Flammis acribus addictis:
Voca me cum benedictis.

Oro supplex et acclinis,
Cor contritum, quasi cinis:
Gere curam mei finis.

Lacrimosa dies illa
Qua resurget ex favilla,
Judicandus homo reus:
Huic, ergo, parce Deus!
Pie Jesu Domine,

Dona eis requiem. Amen.

Quæ fessis requies

Quæ merces fortibus, Cum erit omnia

Deus in omnibus.

Quis Rex, quæ curia

Quale palatium,
Quæ pax, quæ requies
Quod illud gaudium?
Hujus participes
Exponant gloriæ
Si quantum sentiunt
Possint exprimere.

Vere Jerusalem
Est illa civitas,
Cujus pax jugis est
Summa jocunditas :
Ubi non prævenit

Rem desiderium,

Nec desiderio

Minus est præmium.

Ibi molestiis

Finitis omnibus

Securi cantica

Sion cantabimus:

Et juges gratias

De donis gratiæ

Beata referet

Plebs tibi, Domine.