Quem si dissolvas, quivis stomachetur eodem Quo personatus pacto pater. His, ego quae nunc, Olim quae scripsit Lucilius, eripias si Tempora certa modosque, et, quod prius ordine verbum est Posterius facias, praeponens ultima primis; Non, ut si solvas,,,Postquam discordia tetra ,,Belli ferratos postes portasque refregit," Invenias etiam disjecti membra poëtae. Hactenus haec aliàs, justum sic necne poëma; Nunc illud tantum quaeram, meritone tibi sit Suspectum genus hoc scribendi. Sulcius acer Ambulat et Caprius, rauci malè, cumque libellis ; Magnus uterque timor latronibus; at bene si quis Et puris vivat manibus, contemnat utrumque. Ut sis tu similis Coelî Birrique latronum, Non ego sim Caprî, neque Sulcî; cur metuas me? Nulla taberna meos habeat neque pila libellos, Queis manus insudet vulgi Hermogenisque Tigellî; Nec recitem cuiquam, nisi amicis, idque coactus, Non ubivis, coramve quibuslibet. — In me dio qui gaudes, Inquis et hoc studio pravus facis. - Unde petitum Hoc in me jacis? est auctor quis denique eorum Vixi cum quibus? Absentem qui rodit ami cum; Qui non defendit, alio culpante; solutos Qui captat risus hominum, famamque di cacis ; Fingere qui non visa potest; commissa ta cere Qui nequit: niger est; hunc tu, Romane, caveto. Saepè tribus lectis videas coenare quater nos; E quibus unus avet quâvis aspergere cunc tos, Praeter eum qui praebet aquam; pòst, hunc quoque potus, Condita quum verax aperit praecordia Li ber: Hic tibi comis et urbanus liberque videtur Infesto nigris. Ego, si risi quòd ineptus Pastillos Rufillus olet, Gorgonius hircum, N Lividus et mordax videor tibi. Mentio si qua De Capitolini furtis injecta Petillî Te coram fuerit, defendas, ut tuus est mos: Me Capitolinus convictore usus amicoque A puero est, causâque meâ permulta roga tus Fecit; et incolumis laetor quòd vivit in urbe : Sed tamen admiror quo pacto judicium illud Fugerit. Hic nigrae succus loliginis; haec est Aerugo mera; quod vitium procul abfore chartis, Atque animo priùs, ut, si quid promittere de me Possum aliud, verè promitto. Liberius si Dixero quid, si fortè jocosius, hoc mihi juris Cum veniâ dabis: insuevit pater optimus hoc me, Ut fugerem, exemplis vitiorum quaeque notando. Quum me hortaretur, parcè, frugaliter, atque Viverem uti contentus eo quod mî ipse pa râsset: Nonne vides, Albî ut malè vivat filius? ut que Barrus inops? magnum documentum, patriam rem ne Perdere quis velit. A turpi meretricis amore Quum deterreret, Sectani dissimilis sis. nere uti Possem, Deprensi non bella est fama Trebonî, Aiebat. Sapiens, vitatu quidque petitu si Traditum ab antiquis morem servare, tuam que, Dum custodis eges, vitam famamque tueri Incolumem possum : simul ac duraverit aetas Membra animumque tuum, nabis sine cortice. Sic me Formabat puerum dictis: et sive jubebat Ut facerem quid, Habes auctorem quo facias hoc; Unum ex judicibus selectis objiciebat: Sive vetabat, An hoc inhonestum et inutile factum, Necne, sit, addubites, flagret rumore ma lo quum Hic atque ille? Avidos vicinum funus ut aegros Exanimat, mortisque metu sibi parcere co git: Sic teneros animos aliena opprobria saepè Absterrent vitiis. Ex hoc ego sanus ab illis Perniciem quaecumque ferunt; mediocribus, et queis Ignoscas, vitiis teneor: fortassis et isthinc Largiter abstulerit longa aetas, liber amicus, Consilium proprium. Neque enim, quum lectulus aut me Porticus excepit, desum mihi : Rectius hoc est; Hoc faciens, vivam meliùs; sic dulcis amicis Occurram: hoc quidam non belle; numquid ego illi Imprudens olim faciam simile? Haec ego mecum Compressis agito labris, ubi quid datur otî, Illudo chartis. Hoc est mediocribus illis Ex vitiis unum; cui si concedere nolis, Multa poëtarum veniat manus, auxilio quae Sit mihi, nam multò plures sumus; ac veluti te Judaei cogemus in hanc concedere turbam. SATIRA V. Egressum magnâ me excepit Aricia Româ Hospitio modico; rhetor comes Heliodorus, Graecorum longè doctissimus. Inde Forum Appî, Differtum nautis, cauponibus atque malig nis. Hoc iter ignavi divisimus, altiùs ac nos Praecinctis unum: minùs est gravis Appia tardis. |