Historisch-psychologische Untersuchungen über den Ursprung und das Wesen der menschlichen Seele überhaupt: und über die Beseelung des Kindes insbesondereJ. G. Cotta, 1851 - 164 |
Z wnêtrza ksi±¿ki
Wyniki 1 - 5 z 68
Strona 143
... etiam cum soluti sunt , tardius ingrediuntur , ut ii qui ferro vincti multos annos fuerunt . « Tuscul . disp . Aus göttlichem Stamme ist der Mensch allein ein vernünftiges Wesen , und weiß allein von Gott , de legibus , und weiß das ...
... etiam cum soluti sunt , tardius ingrediuntur , ut ii qui ferro vincti multos annos fuerunt . « Tuscul . disp . Aus göttlichem Stamme ist der Mensch allein ein vernünftiges Wesen , und weiß allein von Gott , de legibus , und weiß das ...
Strona 12
... etiam post discessum e corpore et fame laboraret , et siti , et aliis simi- libus . " Begehrt aber die Geistseele nicht mit dem Leibe die 66 1 ) Πῶς μετὰ τοῦ σώματος ὀρέγεται τροφῆς ψυχή . - ― Speise ( d . h . ist nicht 12.
... etiam post discessum e corpore et fame laboraret , et siti , et aliis simi- libus . " Begehrt aber die Geistseele nicht mit dem Leibe die 66 1 ) Πῶς μετὰ τοῦ σώματος ὀρέγεται τροφῆς ψυχή . - ― Speise ( d . h . ist nicht 12.
Strona 23
... etiam de Christo omnium salvatore . Quod communicaverit quidem passioni unigenitus quantum pertinet ad familiaritatem corporis sui , manserit autem passionis expers , ut Deus . " Hieraus erhellet zuverlässig , daß in Christus nur wegen ...
... etiam de Christo omnium salvatore . Quod communicaverit quidem passioni unigenitus quantum pertinet ad familiaritatem corporis sui , manserit autem passionis expers , ut Deus . " Hieraus erhellet zuverlässig , daß in Christus nur wegen ...
Strona 26
... etiam excepta anima et excepto spi- ritu sancto spiritus alius quis esse in homine , de quo Paulus scribit ( I. Cor . 2 , 11. ) . . . . Si enim voluerit contendere quis- piam animam hic significari in spiritu : quis erit homo , cujus ...
... etiam excepta anima et excepto spi- ritu sancto spiritus alius quis esse in homine , de quo Paulus scribit ( I. Cor . 2 , 11. ) . . . . Si enim voluerit contendere quis- piam animam hic significari in spiritu : quis erit homo , cujus ...
Strona 35
... etiam magis homo censeri debet . " [ Epist . I. ad Cledon . presbyt . contra Apolli- narium , tom . II . p . 88. edit . Caillau 1 ) ] . Dann in Carm . IV . v . 65 seqq . p . 69 , nach Ullmann's Überseßung ( in seinem Werke : Gregorius ...
... etiam magis homo censeri debet . " [ Epist . I. ad Cledon . presbyt . contra Apolli- narium , tom . II . p . 88. edit . Caillau 1 ) ] . Dann in Carm . IV . v . 65 seqq . p . 69 , nach Ullmann's Überseßung ( in seinem Werke : Gregorius ...
Inne wydania - Wy¶wietl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyra¿enia
alſo anima intellectiva anima rationalis anima sensitiva Ansicht Aristoteles autem Averroes Begehren belebe beseelt bloß Canon carnem carnis Clemens Clemens von Alexandrien Concil von Vienne corpore corpus daher demnach deßhalb dieſe dieß eadem Embryo Empfindung enim Erde ergo erst etiam Fleisch forma corporis Fötus Geiſt geistige Geistseele gewiß Gott göttlichen Gregor von Nazianz Gregor von Nyssa heißt höhere homine hominis homo humani illud irdischen iſt Körper läßt Leben lebendigen Lebenseinheit leiblichen Leibseele lichen Materie Menschen menschlichen Leibes muß Natur Naturpsyche Naturseele nothwendig organischen Pflanzen Photius potest Princip quae quam quia quidem quod sagt secundum ſei ſein ſeine ſelbſt seyn ſich ſie sinnlichen sogenannte neuere Dualismus ſondern specie spiritus substantielle Substanz sunt Tertullian Thätigkeit Theil Theodoret Thier Thierseele Thomas von Aquino todt Trichotomie unserer Unsterblichkeit vegetativa verbunden vernünftige Geist vernünftige Seele vero verschieden weiß Wesen wesentlich wieder wohl zugleich καὶ τὸ
Popularne fragmenty
Strona 29 - Je suppose que le corps n'est autre chose qu'une statue ou machine de terre que Dieu forme tout exprès pour la rendre la plus semblable à nous qu'il est possible, en sorte que non seulement il lui donne...
Strona 10 - Omnia mutantur, nihil interit: errat et illinc hue venit, hinc illuc, et quoslibet occupat artus spiritus eque feris humana in corpora transit inque feras noster, nee tempore deperit...
Strona 47 - Quid quid enim habemus in animo commune cum pecore, recte adhuc dicitur ad exteriorem hominem pertinere. Non enim solum corpus homo exterior deputabitur, sed adjuncta quadam vita sua, qua compages corporis et omnes sensus vigent, quibus instructus est ad exteriora sentienda : quorum sensorum imagines infixae in memoria, cum recordando revisuntur, res adhuc agitur ad exteriorem hominem pertinens.
Strona 204 - Formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae, et inspiravit in faciem ejus spiraculum vitae, et factus est homo in animam viventem.
Strona 108 - Hanc concupiscentiam, quam aliquando Apostolus peccatum appellat, sancta Synodus declarat Ecclesiam Catholicam nunquam intellexisse peccatum appellari, quod vere, et proprie in renatis peccatum sit, sed quia ex peccato est, et ad peccatum inclinat.
Strona 116 - Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus.
Strona 159 - ... ei incorruptibilitas debetur. Quando ergo anima est sensitiva tantum, corruptibilis est: quando vero cum sensitivo intellectivum habet, est incorruptibilis. Licet enim sensitivum incorruptionem non det, tamen incorruptionem intellectivo auferre non potest.
Strona 47 - Spiritus, quo sentimus ; anima, qua vivimus ; corporis, quo incedimus. Sunt qui ex anima tantum et corpore subsistere hominem disserentes, spiritum in eo tertium, non substantiam velint intelligi, 40 sed efficientiam, per quam et mens in nobis, et sensus et cogitatio et animus appellantur. Et utique non sunt tôt substantiae, quoi nomina.
Strona 97 - Ixxv, art. 3); non enim corrumperetur, corrupto corpore. Et ideo cum non sit forma subsistens, habet se in essendo ad modum aliarum formarum corporalium, quibus per se non debetur esse ; sed esse dicuntur, inquantum composita subsistentia per eas sunt.
Strona 95 - Et ideo dicendum est quod cum generatio unius semper sit corruptio alterius, necesse est dicere, quod tam in homine, quam in animalibus aliis, quando perfectior forma advenit, fit corruptio prioris ; ita tamen quod sequens forma habet quidquid habebat prima, et adhuc amplius : et sic per multas generationes et corruptiones pervenitur ad ultimam formam substantialem tam in homine quam in aliis animalibus.