Obrazy na stronie
PDF
ePub
[blocks in formation]

Sancti Nicolai Mirorum Lyciæ episcopi. Apud Africam, sanctorum Dionysia, Dativæ, Meontis, et Emiliani medici, et religiosissimi viri nomine Tertii, et Bonifacii, et Servilii, et Victricis, et Majorici adolescentis qui omnes in persecutione Wandalica, sub Hunnerico rege Ariano, pro confessione fidei catholicæ, apud Africam, et ne ab Arianis rebaptizarentur, gravissimis et innumeris suppliciis excruciati, confessorum Christi numero sociari meruerunt. E quibus prædictus venerabilis adolescens Majoricus, Dionysiæ matris exhortationibus roboratus, in certamine confessionis spiritum reddens, cursum palmiferum consummavit. E. VII IDUS DECEMBRIS. (7 Dec.)

Apud Alexandriam, natalis beati Agathonis martyris, sub Deci imperatore. Qui cum esset militaris, et assisteret ubi beatissimi martyres cruciabantur (inter quos Julianus et Eunus, in Domini Jesu Christi confessione perdurantes, admiranda spectacula martyrii sui angelis et hominibus præbuerunt), et quosdam volentes etiam mortuis illudere cadaveribus martyrum prohiberet, clamor repente totius vulgi adversus eum extollitur. Offertur judici fortissimus miles jam Domini, et nusquam se inferior faclus, in confessione persistens, capite pro pietate damnatur. Passus vir Idus Decembris.

Apud Sanctonas, beati Martini abbatis, discipuli sancti Martini, Turonicæ urbis episcopi, qui in in monasterio quod ipse ædificavit, in pace quiescit. Ad cujus tumulum creberrima divinitus fiunt miracula,

F. VI IDUS DECEMBRIS.

(8 Dec.)

Romæ, natalis sancti Eutychiani d papæ, qui rexit Ecclesiam anno uno, et sub Aureliano imperatore martyrio coronatus, sepultus est in cœmeterio Callisti, qui et ipse per diversa loca trecentos et quadraginta duos martyres manu sua sepelivit.

Ipso die apud Alexandriam, sancti Macharii sub Decio, qui gente Libycus, cum multis verbis a judice ad negandum suaderetur, et eo majore constantia fidem suam profiteretur, vivus ad ultimum jubetur exuri..

G. V IDUS DECEMBRIS. (9 Dec.)

Natalis sanctæ Leocadiæ virginis, quæ tempore Diocletiani et Maximiani, a præfecto Hispaniarum Daciano, apud Toletum dira carceris custodia macerata est. Ubi cum gravissimos beatæ Eula iæ et reliquorum martyrum qui a Daciano interficiebantur, vidisset cruciatus, genibus in oratione positis, impollutum spiritum Christo reddidit.

a Victor. Afric., I. m.

b Euseb., lib. vi, cap. 34, Ruff. 31. Gregor. Turon. de Glor., c. 57.

d Pontificale, cap. 28.

Euseb., I. vi, c. 34, Ruff. 31.

Item eodem die, Cypriani abbatis Petragorici, magnificæ sanctitatis, et clarissimi in miraculis viri.

A. IV IDUS DECEMBRIS (10 Dec.)

Apud Emeritam Hispaniæ civitatem, natale S. Eulaliæ virginis. Quæ cum esset annorum tredecim, jussu Daciani præsidis plurima tormenta perpessa, novissime in equuleo suspensa, et exungulata, faculis ardentibus ex utroque latere appositis, hausto igne spiritum reddidit, et cernentibus Christianis, in specie columbæ niveæ cœlum petiit. Cujus beatum corpus per triduum, jussu præsidis, pependit in ligno. Sed cui humana fuerant obsequia denegata, coelestia fuerunt munera concessa: nam nix desuB per corpus puellæ aspersit, ut quod ab utraque parte appositus ignis ardoris sui incendio confragraverat, nivali candore coopertum divina gratia dealbaret. Sicque a Christianis reverenter ablata, et devotione debita, sub sacro altari deposita, miraculorum gloria illustratur.

C

D

Eodem die, apud præfatam urbem, passio sanctæ Juliæ, quæ fuit convirginalis sanctæ Eulaliæ, illique ad passionem properanti individua comes et sodalis adhæsit.

Item apud Hispontanam [al., Spoletanam] civitatem, sanctorum martyrum Carpophori presbyteri, et Abundii diaconi, qui persecutione Diocletiani, sub judice Martiano, in confessione Christi primo fustibus crudelissime cæsi, deinde in carcerem, negato cibo et potu, retrusi; unde per angelum edueti, et verbum Dei prædicantes, iterum tenti, et ora ipsorum lapidibus contusa sunt, rursumque equuleo torti, et post hæc carcere diu macerati, novissime gladio percussi sunt.

B. III IDUS DECEMBRIS. (11 Dec.)

Danielis prophetæ.

h

Romæ sancti Damasi 1 papæ, qui rexit Ecclcsiam annos octodec'm, menses tres, dies duos.

Et natalis sanctorum Pontiani, Prætextati, atque Thrasonis martyrum . Qui Thraso, cum esset potens et locuples, ac christianissimus, de facultatibus suis sanctis martyribus in carceribus et metallis damnat's victum ministrabat, per beatos Sisinnum et Cyriacum, quos beatus Marcellus ad hoc opus diaconos consecrarat. Non multo post, et ipse tentus a Maximino, martyribusque sociatus, palmam martyrii cum duobus aliis prænominatis percipere meruit.

In Galliis, civitate Ambianis, natalis sanctorum martyrum Victorici et Fuscani, qui gloriosissimam fidei suæ confessionem sanguine passionis decoraverunt.

f Gregor. Turon., de Glor, conf., c. 100.

& Prudentius, hym. 3.

Pontif., c. 38.

De his in gestis Marcelli papæ, 16.

In Hispaniis, sancti Eutychii, cujus gesta ha- A faciam te ad lupanar duci, ut dum fueris scortata, bentur.

C. PRIDIE IDUS DECEMBRIS.
(12 Dec.)

Natale sanctorum martyrum Hermogenis, Donati, et aliorum viginti duorum a.

Apud Alexandriam, beatorum martyrum Epimachii et Alexandri : qui multo tempore, cum in vinculis et cruciatibus carceris torti, etiam frequenter et divisis suppliciis confecti, perdurassent in fide, ignibus postremo consumi jubentur.

Eodem die, natale sanctarum quatuor mulierum Ammonariæ, Mercuriæ, Dionysiæ, item Ammonariæ. Adversus primam virginem Ammonariam judex summa contentione utebatur, et immensis eam atque exquisitis cruciatibus affligebat, at maxime, B quod ejus sententiam vincere cupiebat, quia laudabili voce decreverat nihil se prorsus eorum quæ sibi contra fas imperabatur, acturam ; quæ statuti sui tenax ad ultimum capite punitur. S cunda vero, Mercuria, anus venerabilis et fecundissima in filiis, sed quos non prætulit Christo. Tertia, sancta Dionysia, et alia Ammonaria, quarta; dum nimia utuntur constantia apud judicem, et ille vinci erubescit a feminis, inauditis tormentorum generibus tolerat, finem omnium, ferro cedente, suscipiunt, gloriose et venerabiliter apud Alexandriam sepultæ. Scribit beatus Dionysius in libro de Martyribus. D. IDIBUS DECEMBRIS. (13 Dec.)

Apud Syracusam, Siciliæ civitatem, natale sanctæ Lucia, virginis et martyris, quæ passa est persecutione Diocletiani et Maximiani, sub Paschasio consulari. Hæc nobilissima Syracusanorum, postquam omnia sua (quæ de parentibus ei remanserant) pauperibus, viduis, orphanis, peregriniset Deo servientibus distraxit, a sponso suo, quod esset Christiana Paschasio judici delata, et contra leges Augustorum vivere, impellebatur ad sacrificandum dæmonibus. Tunc beata Lucia Paschasio respondit: Sacrificium verum et immaculatum apud Deum et Patrem hoc est,visitare viduas et orphanos in tribulatione eorum (Jac. 1). Ego per istos tres annos nihil aliud egi nisi sacrificavi Deo vivo; et nunc quia aliud nihil superest, me ipsam offero in sacrificium Deo. Cui Paschasius post talia dixit: Cessabunt verba, cum fuerit perventum ad verbera. Lucia respondit: Dei verba cessare non poterunt; ipse enim dixit: Cum steteritis ante reges et præsides, nolite cogitare quomodo aut quid loquamini (Matth. x). Non enim vos estis qui loquimini, sed Spiritus sanctus qui loquitur in vobis (Marc. xIII). Paschasius iterum dixit: In te ergo est Spiritus sanctus? Ad hæc Lucia respondit quod caste et pie viventes templum Dei sunt, et Spiritus sanctus habitat in eis, testatur Apostolus. Et cum Paschasius iterum dixisset: Ego Euseb., lib. vi, cap. 34, Ruff. 31. b Idem, ib.

C

D

fugiat a te Spiritus sanctus. Beata virgo respondit :
Nunquam coinquinatur corpus nisi de consensu
mentis (I Cor. III): nam et si in manu mea thura
ponas, et per manum meam facias sacrificium, Deus
hæc attendit, et ridet; de sensibus enim et volun-
tatibus judicat. Sie patitur violatorem castitatis,
sicut latronem, sicut barbarum, sicut serpentem:
nam si me invitam violari feceris, castitas mihi du-
plicabitur ad coronam. Post hæc Paschasius tradi-
dit eam lenonibus, dicens: Invitate ad castitatem
ejus populos, et facite eam tam diu illudi donec
mortua nuntietur. Quam lenones nullatenus movere
potuerunt, cum simul ex officio impellentes acces-
sissent, nec funibus additis [al. aditus.) aut boum
paribus plurimis. Tunc præcepit Paschasius mini-
stris ut ignem copiosum circa eam accenderent,
picem vero et resinam, et fervens oleum super eam
jactarent. Sed illa in nomine Domini Jesu Christi
immobilis stetit, dicens: Fgo rogavi Dominum
meum Jesum Christum ut ignis iste non domine-
tur mihi, quatenus tibi insultem plaudens in Do-
mino, et impetravi ab eo inducias martyrii mei, ut
credentibus timorem tolleret passionis, et non cre-
dentibus vocem insultationis auferret. Tandem, gla-
dio in gutture merso percussa, quandiu voluit
oravit, quandiu voluit turbam circumstantem al-
locuta est. Nec omnino mortua est, donec venienti-
bus sacerdotibus, communionem Dominici corporis
et sanguinis acciperet. Passa est autem Idibus
Decembris, et in loco ubi percussa est sepulta; ba-
silica super corpus ejus postmodum fabricata.
Paschasius vero Romam perductus, eo quod a Si-
culis fuisset accusatus quod deprædasset provin-
ciam, ab omni senatu auditus, accepit capitalem
sententiam.

E. XIX KAL. DECEMBRIS.
(14 Dec.)

Apud Antiochiam, natalis sanctorum martyrum
Drusi, Zosimi, et Theodori a.

Apud Alexandriam, natale sanctorum martyrum Heronis, Arsenii, et Isidori, atque Dioscori. Hi postquam judici oblati sunt, judex primo omnium puerulum Dioscorum, tanquam pro ætate facilem flecti (erat enim quindecim annorum) ante verbis, post etiam verberibus agit. Quem cum in nullo sibi cedere videret, ferocius eum cruciare contendit. Tum deinde cæteros variis tormentis dilanians, cum pari modo constantia fidei videret armatos, tradi ignibus jubet. Dioscorum vero puerum, quod sibi constanter et sapienter in omnibus respondisset, admiratus judex, differ præcepit, sperans eum pro ætate poenitudinem acturum. Sed ille confessionis gloria illustratus, divino nutu ad consolationem fidelium dimissus est. Acta hæc sub Deciana persecutione.

Euseb.,l. vi, cap. 33, Ruff. 31, 13 Dec. d Euseb., lib. vi, c. 34, Ruff. 31.

Apud Cyprum, natalis sancti Spiridionis a epi- A scopi, admirandæ beatitudinis viri, qui unus fuit ex illis confessoribus quos Maximianus, dextris oculis effossis, et sinistro poplite succiso, per metalla damnaverat. Quique cum propheticam vitam duceret, etiam signorum gloria inclytus fuit.

F. XVIII KAL. JANUARII. (15 Dec.)

Apud Africam, sancti Valeriani episcopi et confessoris natale b. Qui tempore Wandalicæ persecutionis (cum ex præcepto Geiserici regis Ariani, ad tradendum ministeria divina et libros arctarentur cuncti Domini sacerdotes, ita ut iidem impii Ariani etiam de ipsis palliis altaris sibi camisias et femoralia facerent) viriliter, ne sacramenta divina traderet, dimicans, extra civitatem singularis expelli jussus est; et ita præceptum ut nullus eum neque in agro permitteret habitare. Cumque esset plus annorum octoginta, in strata publica multo tempore jacuit nudus sub aere. Sicque in confessione catholicæ veritatis, et defensione sanctimonii cursum beatæ vitæ implevit.

Aurelianis, beati Maximini presbyteri, venerabilis sanctitatis viri.

G. XVII KAL. JANUARII. (16 Dec.)

Martyrium trium virorum sanctorum, Ananiæ,* Azariæ et Misaelis (Dan. II.).

B

In Tuscia, natale sanctæ Barbara, virginis et martyris, sub Maximiano imperatore. Hæc primum a patre suo Dioscoro diu afflicta sub dira custodia, C dein tradita præsidi Martiano, exspoliata, nervis et taureis valde cæsa, discerpta est, et cilicio plagæ ejus defricatæ. Inde reclusa in carcere, ubi luce divina consolata est, mox circa latera ejus lampades ardentes applicatæ, et caput ejus malleis cæsum, et mamillæ ejus præcisæ. Deinde nuda per plateas ducta, et flagellis diutissime a'licta est. Ad extremum gladio data martyriam consummavit XVII Kalendas Januarii.

A. XVI KAL. JANUARIL. (17 Dec.)

Translatio sancti Ignatii 4, episcopi et martyris, qui tertius post beatum Petrum apostolum, Antiochenam rexit ecclesiam.

Item eodem die, beati Lazari, quem Dominus D Jesus in Evangelio (Joan. x1) legitur resuscitasse a mortuis; item beatæ Marthæ sororis ejus, quorum venerabilem memoriam exstructa ecclesia non longe a Bethania (ubi e vicino domus eorum fuit) conservat.

In Oriente, apud Eleutheropolim civitatem, sanctorum martyrum quinquaginta, qui sub Saracenis passi sunt.

a Ruff., lib. I. cap. 5.

b Victor. African., lib. 1.

c De ea alii 4 Dec.

d De eo 1 Februar. fusius.

• Vide libellum de Fest. Apost.

B. XV KAL. JANUARII. (18 Dec.)

Natalis beatorum martyrum Rufi et Zosimi, qui de illis primis discipulis fuerunt per quos primitiva Ecclesia in Judæis et Græcis fundata est. Hi requiescunt apud civitatem Macedonum Philippis.

Apud Africam, natalis sancti Moysetis martyris. Turonis, saneti Gratiani episcopi, qui ad ipsamn urbem primus ab urbe Roma episcopus transmissus, multis clarus miraculis, ibi quiescit in pace. C. XIV KAL. JANUARII. (19 Dec.)

Apud Ægyptum, natale beati martyris Nemesiif: qui primo per calumniam quasi latro judici delatus est Emiliano. Quo crimine absolutus, post hoc Christianus esse defertur. In hoc vero nulla a judice moderatio reservatur; sed geminatis suppliciis excruciatum cum latronibus jussit incendi, ignorans quod crudelitate sua optimo martyri Salvatoris similitudinem detulit, qui pro salute humani generis una cum latronibus pertulit crucem (Isa. LIII; Joan. xix).

Aurelianis, sancti Aviti abbatis e, qui spiritu prophetiæ illustris fuit, et honorifice in eadem urbe tumulatus est,

D. XIII KAL. JANUARII. (20 Dec.)

Natalis beatissimorum martyrum Ammonis, Zenonis, Ptolomæi, Ingenui et Theophili, qui tribunalibus apud Alexandrum astantes, cum quidam Christianus a judice torqueretur, et jam pene ad negandum declinaret, disrumpebantur intra semetipsos, et vultu, oculis ac nutibus velut erigere conabantur illum qui in suppliciis positus trepidabat. Interdum etiam manus protendere, ac totius reliqui corporis moribus et habitu diverse inclinati, tanquam sublevare lapsantis animum gestiebant. Conversi vero ad eos omnes, et quid de semetipsis profiterentur ex eorum motibus agnoscentes, priusquam in eos vulgus clamoribus insiliret, ipsi in medium prorumpunt, ac sese Christianos esse testantur. Pro quorum victoria, gloriosissime Christus de antiquo generis humani inimico triumphavit, et versa vice, ex eorum confidentia, persecutoribus terrorem, suis constantiam animi dedit.

E. XII KAL. JANUARII. (21 Dec.)

Apud Edissam Mesopotamiæ civitatem, natalis sancti Thomæ apostoli h.

Catalaunis, sancti Memmii, episcopi primi illi civitati ab urbe Roma directi, qui inter alia miracula mortuum suscitavit, cujus nunc sepulcrum creberrimis miraculis illustratur.

f Euseb., lib. vi, cap. 34, Ruff. 31.

Greg. Tur., de Gloria confess., cap. 99, 20 Dec.; Euseb., lib. vi, cap. 34, Ruff. 31.

h Ruff. 31. Vide lib. de Fest. Apost.; Gregor. Tur, de Glor. conf.. cap. 66.

Item in Tuscia, natalis sanctorum Joannis et A meorum in pauperes Christi, vidi per visum juvenem Festi.

Romæ

F. XI KAL. JANUARII.
(22 Dec.)

via Lavicana inter Duas Lauros b, natalis triginta martyrum, qui omnes uno die persecutione Diocletiani coronati sunt.

Apud Alexandriam, natale beati Ischyrionis martyris. Is namque cum rem ejusdam potentis sub mercede procuraret, jubetur ab eo idolis immolare. Recusans cogebatur injuriis, persistens rursum blanditiis mulcebatur. Cum vero utrumque contemneret, præacuta sude validissime transverberatus permedia viscera neci traditur.

Ipso die, aliorum quamplurimorum martyrum, qui in desertis et montibus apud Ægyptum oberrantes, fame, siti, frigore, languore, latronibus, bestiisque consumpti sunt ; qui omnes imitati electos Dei prophetas, gioria martyrii coronati sunt. Inter quos et venerandus senex Chæremon (episcopus hic erat urbis Ægypti quæ dicitur Nilopolis) cum ad Arabicum montem una cum grandæva conjuge discessisset, nulli ultra apparuit.

G. X KAL. JANUARII.

(23 Dec.)

B

C

Romæ, natalis sanctæ Victoriæ, virginis et martyris, persecutione Decii imperatoris. Hæc desponsata Eugenio viro pagano, rogante Tito Aureliano, qui sponsam Anatoliam virginem habebat, ad suadendam eam ut ei nuberet, errexit. Cui et dixit: Audi me, domina soror Anatolia; et ego Christiana sum, et novi quia Deus nuptias non condemnat. Prophetæ et patriarchæ conjuges habuerunt, et posteritas eorum a Deo benedicta est. Nunc ergo audi me, et accipe virum qui te non prodat quod sis Christiana; sed per maritalem gratiam fiet ut ipse Christianis consentiat. Hæc dicenti Victoria virgo Anatolia respondit : O Victoria, vince diabolum et esto vera victoria. Tune quando tota terra vacua erat, dixit Deus hominibus: Crescite et multiplicamini, et replete terram : nunc plenæ terræ. Postquam Filius Dei de celo descendit, quotidie clamat: Crescite in fide, multiplicamini in charitate, et replete coelos; quia appropinquavit regnum cœlorum. Iterum inter alia et post alia, sancta Anatolia intu- D lit Ego die qua explicui pretium ornamentorum

:

Euseb., Eccles. hist. lib. vi, c. 34, Ruff. 31; Euseb., ibid. b Via Lavicana inter Duas Lavros. Locus ita Romæ dictus via Lavicana, multorum sanctorum martyrio nobilitatus. Eumdem hoc die Martyrologium Romanum repræsentat. Anastasius bibliothecarius de Vitis pontificum, cap. 34, in Silvestro, de Munificentia Constantini : « Fecit basilicam via Lavicana inter Duas Lauros B. Petro et Marcellino martyribus, et mausoleum, ubi beatissimam Augustam matrem suam posuit in sarcophago porphyretico. » Ita hæc exhibet ms. Bertinianus. Ado Viennensis in Chronico, circa annum Christi 306: «< Fecit basilicam via Lavicana inter Duas Lauros B. Petro

auro diadematum,splendidum in vestibus purpureis atque gemmatis, qui grata facie et loto vultu me inspiciens,ait: O virginitas, quæ morte non vinceris, quæ a morte perpetua liberas? O virginitas, quæ non in operibus tenebrarum, sed semper in lumine versaris! Hæc ego audiens, evigilavi, et copi flere, et projiciens me in pavimento, rogavi Dominum ut is qui mihi loquebatur dulcissimos sermones iterum prosequeretur. Sic mihi oranti et prostralæ idem qui ante loquebatur talia mihi subsequitur : Virginitas purpura regalis est; quam qui induit reliquis fit eminentior. Virginitas gemma est pretiosa. Virginitas thesaurus est regis immensus. Huic fures insidias tendunt. Hanc tu evigilans sollicite custodi, quantumque te plus habere cognoscis, instantius custodi, ne perdas. His et similibus verbis et factis incitata Victoria,omne pret um ornamentorum suorum et ipsa distraxit pauperibus. Sicque factum est, ut agentibus sponsis earum Aurelio e Eugenio, quia nubere illis virgines Christi noluerunt, a Decio imperatore urbe Roma pulsæ, ad prædia sponsorum ducerentur; ubi fame et inedia ita afflictæ sunt, ut vix ad vesperum modicus panis cibarius eis daretur, nulloque pacto efficere sponsi potuerunt ut vel ad nubendum, vel sacrificandum animi illarum inclinarentur. Beata igitur Victoria in virginitatis proposito invincibiliter persistens, post multa facta miracula, inter quæ plurimas virgines Domino aggregaverat, percussa est gladio in corde a carnifice Taliarcho, quem rogatu Eugenii sponsi sui Julianus pontifex Capitolii et comes templorum, ad hoe opus direxerat. Passa est autem x Kalend. Januarii. Corpus ejus cum omni reverentia curatum. Taliarchus vero percussor ejus, leprosus factus, intrà sex dies consumptus a vermibus, exspiravit.

Apud Nicomediam, sanctorum martyrum viginti, quos Diocleti na persecutio gravissimis cruciatos tormentis, martyres Christo fecit, et beatos sanctorum numero in cœlis conjunxit.

Item Romæ, beati Servuli, de quo beatus Gregorius scribit; qui rebus pauper, meritis dives, quem longa ægritudo dissolverat: nam a primæva ætate usque ad finem vitæ, paralyticus jacebat. Hic non modo stare, sed ne unquam in lecto surgere vel ad sedendum valebat. Nunquam manum suam ad os ducere, nec se potuit in latus aliud declinare. Quidquid ex eleemosyna potuisset accipere hoc paupeet Marcellino martyribus, et mausoleum, ubi matrem suam posuit in sarcophago purpureo. » Meursius in Glossario suo Græco-barbaro duobus his postremis locis mutabat lauros in lauras, sed jam facile perspiciet nihil mutandum. Est et alius via Latina, apud Adonem supra IX Septembris,ad quem S. Gorgonius fuit translatus,positusque est via Latina inter Duas Lauros, nisi mendosus sit locus, et Lav cana legendum s t, quomodo habet Breviarium Romanum IX Sept. in lectione de S. Gorgonio. Tamen mss. Adonis cum vulgata ejus lectione conspirant.

De his Euseb., 1 b. vIII, c. 5; cap. fi. Iv Dial. c. 41 et hom. 15 in. Evang.

bus vacare. Hic beatissimo fine glorificatus, sepultus est in ecclesia sancti Clementis, episcopi et martyris, ubi ad commendandam ejus sanctitatem, ad ejus tumbam miracula creberrime fiunt.

ribus erogabat. Litteras non noverat, sed Scripturæ A tias agere, hymnis Dei et laudibus, diebus ac noctisacræ sibimet codices emerat; et religiosos quosque in hospitalitate suscipiens,hos coram se legere sine intermissione faciebat. Sicque factum est ut quantum ad mensuram propriam attinet, plene sacram Scripturam disceret. Studebat in dolore semper gra

Reliquos dies hujus mensis, vide initio Martyrologii Adonis.

[blocks in formation]

consilio, eosdem sanctos signo stellæ (*) prænotavimus, ad ev tandum omnem errorem et scrupulum. » Hactenus Mosander.

Habes in hac Appendice quæ hactenus Adonis C ejus Martyrologio adjecta, doctorum virorum usi Martyrologio fuere inserta, cum tamen ab aliena manu sint. Et quidem ea que asteriscis notata sunt, etiam Jacobi Mo andri judicio, qui primus Adonem edid t,aliena ab Auone judicata sunt Quorum rationem ita ipsa ad lectorem reddit : « Martyrologium hoc ex quatuor pervetustis mss.codicibus sibi mutuo correspondentibusmanupropr a exaravimus. Verum quartus a monacho ordinis S. Benedicti conscriptus, aliquot sanctorum nomina continebat,qui in cæteris tribus non habebantur. De quibus cum dubitaremus an essent Adonis, vel potius per dictum monachum

MENSIS JANUARIUS.

Kal. Jan. (1 Jan.) - Eodem die sanctissimi
Paragodæ, septimi Viennensis episcopi.
IV Nonas Jan. (2 Jan.) —

episcopi et martyris.

III Nonas Jan. (3 Jan.) Joannis evangelistæ.

I Nonas Jan. (4 Jan.) · tium.

[ocr errors]

Ego vero collatione trium codicum mss. Mosandrianis codicibus vetustiorum (de quibus initio Adonis ad Lectorem dixi), multo plura deprehendi Adonis non esse. Quæ in appendicem quoque retuli, sine asterisci tamen signo, ut constet quæ communi nostro Monsandrique consensu ab Adone resecanda sint, quæ verò præterea indicio trium mss. quos dixi codicum.

tiam multorum, qui convertebantur ex paganis, et propter sepulturas martyrum. >> xv Kal. Febr. (18 Jan.) Et passio sanctorum martyrum Thyrsi, Leuci et Galerici [leg. Callinici). XIV Kal. Febr. (19 Jan.) — Jerosolymis, Marthæ * Item Octavæ sancti D et Mariæ, sororum Lazari.

Item sancti Isidori,

Item octavæ Innocen

Idibus Jan. (13 Jan.) Octava Epiphaniæ. Treviris sancti Agriti, episcopi et confessoris. Rhemis, deposit to sancti Remegii episcopi. XVIII Kal. Febr. (15 Jan.) — Item Mauri abbatis, discipuli beati Benedicti.

XVIII Jal. Febr. (16 Jan.) — In Marcello, post, Pricille,addit Ado vulgatus: «Hic fecit cœmeteria a via Salaria, et quinque et viginti titulos in urbe Roma constituit, propter baptismum et poeniten

a Pontific., cap. 31.
b De his Ado, 28 Jan.

[blocks in formation]
« PoprzedniaDalej »