Christum in carnem venisse, ex Deo est: 3 At quicunque spiritus non profitetur Jesum Christum in carnem venisse, ex Deo non est; sed hic est ille spiritus antichristi, quem audistis venturum fuisse, et qui jam nunc in mundo est. 4 Vos ex Deo estis, filioli, et vicistis eos: quoniam potentior est qui est in vobis, quàm qui in mundò est. 5 Ipsi è mundo sunt; ideo mundana loquuntur, et mundus eos au dit. 6 Nos ex Deo sumus: qui novit Deum, audit nos: qui non est ex Deo, non audit nos. Ex hoc cognoscimus spiritum veritatis, et spiritum erroris. 7 Dilecti, diligamus alii alios: nam charitas ex Deo est: quisquis diligit, ex Deo natus est, et novit Deum. 8 Qui non diligit, non novit Deum: nam Deus est charitas. 9 Per hoc patefacta est charitas Dei in nos, quod Filium illum suum unigenitum misit Deus in mundum, ut vivamus per eum. 10 In hoc est charitas; non quòd nos dilexerimus Deum, sed quòd ipse dilexerit nos, et miserit Filium suum ut esset propitiatio pro peccatis nostris. 11 Dilecti, si Deus nos ita dilexit, debemus et nos alii alios diligere. 12 Deum nemo spectavit unquam. Si diligamus alii alios, Deus in nobis habitat, et charitas ejus adimpleta est in nobis. 15 Per hoc cognoscimus nos in eo habitare, et ipsum in nobis, quòd de Spiritu suo dedit nobis. 14 Nos verò spectavimus et testamur Patrem misisse Filium, qui esset Servator mundi. 15 Quisquis professus fuerit Jesum esse Filium Dei, Deus in eo habitat, et ipse in Deo. 16 Et nos cognovimus et credidimus charitatem quam habet Deus in nos: Deus charitas est: et qui manet in charitate, in Deo manet, et Deus ir eo. 17 Per hoc adimpletur charitas nobiscum, ut fiduciam habeamus in die judicii; quòd qualis ille est, tales e: nos sumus in hoc mundo. 18 Metus non est in charitate: integra charitas foras ejicit metum quoniam metus cruciatum habet. Qui autem metuit, non est integer in cha ritate. 19 Nos diligimus eum, quoniam ips prior dilexit nos. 20 Siquis dixerit, Diligo Deun si fratrem suum oderit, mendax est. Q enim non diligit fratrem suum quem vidit, Deum, quem non vidit, quomodo potest diligere? 21 Et hoc mandatum habemus at eo, ut qui diligit Deum, diligat et fratrem suum. Q CAP. V. UISQUIS credit Jesum esse Christum illum, ex Deo genitu. est; et quisquis diligit eum qui genuit, diligit etiam eum qui ex eo ge nitus est. 2 Per hoc cognoscimus nos dili. gere filios Dei, quum Deum diligimus, et mandata ejus servamus. 3 Haec est enim charitas Dei, ut mandata ejus servemus: et mandata ejus gravia non sunt. 4 Quoniam quicquid natum est ex Deo, vincit mundum: et haec est victoria quae vicit mundum, nempe fides nostra. 5 Quis est qui vincit mundurn, nisi qui credit Jesum esse Filium Dei? 6 Hic ille est qui venit per aquam et sanguinem, nempe Jesus Christus; non per aquam solùm, sed per aquam et sanguinem: et spiritus is est qui testificatur Spiritum veritatem esse 7 Nam tres sunt qui testif ant in coelo, Pater, Sermo, et Spiritus Sanctus et hi tres unum sunt. 8 Et tres sunt qui testificantur is terrâ, Spiritus, et aqua, et sanguis; et hi tres in unum consentiunt. 9 Si testimonium hominum accipi mus, testimonium Dei majus est: sam hoc est testimonium Dei, quod testificatus est de Filio suo. 10 Qui credit in Filium Dei, habet testimonium in seipso: qui non credit Deo, mendacem eum fecit; quia non credidit testimonio quod tesüficatus est Deus de Filio suc. 11 Est autem hoc testimonium, tempe quòd vitam aeternam dedit nois Deus; et haec vita in Filio ejus est. 12 Qui habet Filium, habet vitam: qui non habet Filium Dei, vitam non habet. 13 Haec scripsi vobis qui creditis in nomen Filii Dei; ut sciatis vos vitam aeternam habere, et ut credatis in nomen Filii Dei. 14 Et haec est fiducia quam apud Deum habemus, ipsum, siquid petierimus secundùm voluntatem ejus, nos audire. 15 Quòd si scimus eum audire nos, quicquid petierimus, scimus nos habere petitiones quas ab eo petiimus. 16 Siquis viderit fratrem suunn peccare peccato quod non est ad mortem, petet, et dabit ei vitam: peccantibus dico non ad mortem. Est peccatum ad mortem; non pro illo dico ut roget. 17 Omnis injustitia peccatum est: sed est peccatum quod non cst a mirtem. 18 Scimus quòd quisquis natas VER ex Deo, non peccat: sed qui genitus est ex Deo, conservat seipsu:?, et m lus ille non tangit eum. 19 Scimus nos ex Deo esse, et mundum totum in illo malo jacere. 20 Sed scimus Filium Dei venisse, et dedisse nobis mentem, ut cognoscamus illum qui verax est; et sumus in verace illo, id est, in Filio ejus Jesu Christo. Hic est verus ille Deus, et vita illa aeterna. 21 Filioli, cavete vobis ab idolis. Amen. PRES JOANNIS APOSTOLI EPISTOLA CATHOLICA SECUNDA. RESBYTER electae dominae, et liberis ejus, quos ego verè diligo, nec ego solus, sed et omnes qui nôrunt veritatem ; 2 Propter veritatem quae permanet in nobis, et nobiscum erit in aeternum. 3 Sit vobiscum gratia, misericordia, pax a Deo Patre, et a Domino Jesu Christo Filio Patris, cum veritate et charitate. 4 Gavisus sum valde, quòd invenerim ex filiis tuis qui sincerè incedant, sicut mandatum accepimus a Patre. 5 Et nunc rogo te, domina, non ut mandatum novum scribens tibi, sed quod habuimus a principio, ut diligamus a.ii alios. 6 Haec autem est aritas, ut in cedamus secundùm mandata ipsius. Hoc est mandatum illud, sicut audîstis a principio, ut in eo incedatis. 7 Nam multi impostores ingressi sunt in mundum, qui non profitentur Jesum Christum venisse in carne. Hic ille est impostor et antichristus. 8 Attendite vos ipsos, ne perdamus quae egimus, sed ut mercedem plenam recipiamus. 9 Quisquis transgreditur, nec manet in doctrinâ Christi, Deum non habet; qui manet in doctrinâ Christi, hic et Patrem et Filium habet. 10 Siquis venit ad vos, et hane doctrinam non adfert, ne recipit eum domum, nec, Ave, ei dicite. 11 Qui enim dicit ei, Ave, co municat operibus ejus malis. 12 Quum multa haberem vobis scribenda, nolui per chartam et atramentum; sed spero me venturum ad vca, et praesentem praesentibus loquu turum, ut gaudium nostrum sit cɔm. pletum. 13 Salutant te filii sororis tuse lectae. Amen. PR JOANNIS APOSTOLI EPISTOLA CATHOLICA TERTIA. RESBYTER Gaio dilecto, 2 Dilecte, in primis opto, ut propere agas et valeas, sicut prosperè agit anima tua. 3 Gavisus sum enim valde, quum renirent fratres, et testimonio suo commendarent sinceritatem tuam, prout tu sincerè ambulas. 4 Majus istis gaudium non habeo, quum videlicet audio filios meos sincerè ambulare. 5 Dilecte, fideliter agis quicquid facis erga fratres, et erga peregri nos; 6 Qui testimonio suo commendarunt charitatem tuam in conspectu ecclesiae; quos rectè facies si prosequutus fueris, ut Deo dignum est. 7 Nam pro nomine ejus excesserunt ex gentibus, nihil accipientes. 8 Nos ergo debemus recipere hu jusmodi, ut administri simus veritati. 9 Scripsi ecclesiae; sed qui prima tum inter eos ambit Diotrephes, no recipit nos. 10 Propterea, si venero, suggeran ipsius facinora quae facit, verbis im probis garriens in nos; quique etian his non contentus, neque ipse recip fratres, et qui volunt recipere prohi bet, et ex ecclesiâ ejicit. 11 Dilecte, ne imitare quod malum est, sed quod bonum est. Qui beni facit, ex Deo est; qui autem malè facit, non vidit Deum. 12 Demetrio testimonium reddi tum est ab omnibus, et ab ipsâ veri tate; sed et nos testimonium perhi bemus: et nôstis testimonium nos trum verum esse. 13 Multa possem scribere, sed nolo per atramentum et calamum tibi scribere. 14 Spero autem fore ut statim te videam, et tunc coràm loquamur. 15 Pax tibi. Salutant te amici. Saluta amicos nominatim. J JUDAE APOSTOLI EPISTOLA UDAS Jesu Christi servus, frater autem Jacobi, vocatis a Deo Patre sanctificatis, et Jesu Christo serratis: 2 Misericordia vobis, et pax, et tharitas, multiplicetur. 3 Dilecti, quum omne studium adhibeam, ut scribam ad vos de communi salute, necesse habui vobia scribere, ad vos hortandos, ut decertetis pro fide quae semel tradita es sanctis. 4 Nam subrepserunt quidam hoLines, priùs jam olim descripti ad hanc damnationem, impii, qui Dei nostri gratiam transferunt ad lasci viam, et solum illum herum Deum ac Dominum nostrum Jesum Christum negant. 5 Volo autem vos istorum commonefacere, ut qui semel hoc sciatis, Dominum, quum populum ex Aegypto liberâsset, rursus eos qui non credebant perdidisse. 6 Et angelos qui non servârunt suam originem, sed reliquerunt suum domicilium, judicio magni illius diei vinculis aeternis sub caligine reservâsse. 7 Sicut Sodoma et Gomorrha, et his finitimae civitates simili modo atque illae scortatae, et carnem alteram sectatae, propositae sunt exemplo, ignis aeterni poenam sustinentes. 8, Similiter tamen et isti sopiti carnem quidem polluunt, dominatum verò rejiciunt, et dignitates probris in cessunt. 9 At Michael archangelus, quum adversùs diabolum certans, disceptaret de corpore Mosis, non ausus est illi impingere notam maledictis, sed dixit, Increpet te Dominus. 10 At isti, quaecunque non noverunt, vituperant : quaecunque verò naturaliter, ut animantia rationis expertia, sciunt, in iis sese corrumpunt. 11 Vae ipsis! nam viam Cain ingressi sunt, et deceptione mercedis, qua deceptus fuit Balaam, effusi sunt, et contradictione Core perierunt. 12 Hi sunt in agapis vestris maculae, dum vobiscum epulantur, absque llius metu seipsos pascentes, nubes aquâ carentes, ventis circumactae, arbores emarcidae, infrugiferae, bis emortuae, eradicatae; 13 Undae maris efferatae, despuartes sua ipsorum dedecora; stellae 273 erraticae, quibus caligo tenebrarum ix aeternum servata est. 14 Prophetavit autem etiam d istis septimus ab Adamo Enochus, dicens, Ecce, venit Dominus cum sanetis millibus suis, 15 Ut ferat judicium adversus omnes, et redarguat quicunque ex ipsis sunt impii, de factis omnibus quae impiè patrârint, deque omnibus duris quae .oquuti fuerint adversùs ipsum peccatores impii. 16 Hi sunt murmuratores, queruli, in cupiditatibus suis incedentes: et quorum os loquitur praetumida, admirantes personas utilitatis gratiâ. 17 Vos autem, dilecti, memores estote verborum quae praedicta fuerunt ab apostolis Domini nostri Jesu Christi; 18 Quod videlicet dixerunt vobis, in extremo tempore futuros irrisores, qui in impiis suis cupiditatibus incederent. 19 Hi sunt qui seipsos segregant, animales, Spiritum non habentes. 20 Vos autem, dilecti, sanctissimae vestrae fidei superstruentes vos ipsos, per Spiritum sanctum, orantes, 21 Vos ipsos in charitate Dei conservate, exspectantes misericordiam Domini nostri Jesu Christi in vitam aeternam. 22 Et alios quidèm, habito delectu, commiseramini: 23 Alios verò terrore servate, ex flammâ rapientes: odio habentes vel eam tunicam quae a carnis contactu sit maculata. 24 Caeterùm ei qui potest vos servare a lapsu immunes, et statuere in conspectu gloriae suae inculpatos curn exsultatione: 25 Id est, soli sapienti Deo Servatori nostro, gloria esto et magnificantia, robur et potestas, et nunc es in omnia secula. Amen. A APOCALYPSIS JOANNIS THEOLOGI. CAP. I. POCALYPSIS Jesu Christi, quam dedit ipsi Deus, ut indicaret servis suis quae oporteat fieri citò: Is verò missam per angelum suum, servo suo Joanni significavit : 2 Qui testificatus est sermonem Dei, et testimonium Jesu Christi, et quaecunque vidit. 3 Beatus qui legit, et beati qui audiunt verba prophetiae hujus, et observant ea quae in eâ scripta sunt; tempus enim propè est. 4 Joannes septem ecclesiis quae sunt in Asiâ; Gratia sit vobis et pax a Qui est, et Qui erat, et Qui venturus est; et a septem spiritibus qui in conspectu throni ejus sunt: 5 Et a Jesu Christo, qui est fidus ille testis, primogenitus ille ex mortuis, ac princeps regum terrae : qui dilexit nos, et lavit nos a peccatis nos. tris per sanguinem suum ; 6 Et qui fecit nos reges et sacerdotes Deo et Patri suo; ei sit gloria et robur in secula seculorum. Amen. 7 Ecce, venit cum nubibus, et videbit eum omnis oculus, etiam qui eum transfixerunt: et plangent coram eo omnes tribus terrae: etiam, Amen. 8 Ego sum Alpha et Omega, id est, principium et finis dicit Dominus, id est, Qui est, et Qui erat, et Qui venturus est, ille, inquam, omnipotens. 9 Ego Joannes, qui et frater vester sum, et socius in afflictione, et in regno, et in tolerantiâ Jesu Christi, eram in insulâ quae vocatur Patmos, propter sermonem Dei, et testimoaium Jesu Christi. 10 Fui autem Spiritu correptus die Duminico, et audivi a tergo vocem magnam, tanquam tubae, Dicentis, Ego sum Alpha et Omega, primus ille et ultimus: få Quod vides, scribe in libro, et m ta septem ecclesiis quae sunt in Asi Epheso, et Smyrnae, et Pergamo, e Thyatirae, et Sardibus, et Philadel phiae, et Laodiceae. 12 Converti me igitur ut viderein vocem, quae loquuta erat mecum. Conversus autem vidi septem candelabra aurea: 13 Et in medio septem candelabrorum aureorum quendam similem Filio hominis, indutum talari veste, et praecinctum ad mamillas zonâ aureâ: 14 Caput autem ejus et capilli erant candidi ut lana, alba tanquam nix; et oculi ejus ut flamma ignis ; 15 Pedes autem ejus similes chalcolibano, veluti in fornace ardentes : et vox illius tanquam vox aquarum multarum. 16 Habebat autem in dextrâ suâ stellas septem: et ex ore ejus anceps romphaea acuta prodibat; et facies ejus qualis sol in suo vigore lucet. 17 Quum autem vidissem eum, cecidi ad pedes ejus veluti mortuus: tum imposuit mihi dextram suam, dicens mihi, Ne metue; ego sum primus ille et ultimus ille : 18 Et qui vivo, sed fui mortuus; et ecce, vivo in secula seculorum, Amen et habeo claves inferorum et mortis. 19 Scribe quae vidisti, et quae sunt, et quae posthaec sunt futura. 20 Mysterium septem stellarum quas vidisti in dextrâ meâ, et septer candelabra aurea. Septem illae stei lae, angeli sunt septem ecclesiarum : et candelabra illa septem ecclesiae sunt. A CAP. II. NGELO Ephesinae ecclesias scribe, Haec dicit qui tene |