la adeò ut navigium mgressus sederet: tota autem turba in littore ad

stabat.

3 Et loquutus est eis multa per parabolas, dicens, Ecce, quidam sator exit ad serendum :

4 Et quum is seminaret, alia quilem ceciderunt secundùm viam; et venerunt volucres, et devoraverunt ea. 5 Alia verò ceciderunt in petrosa, tipi non habebant terram multam; et atim exorta sunt, propterea quòd on habebant profundam terram:

6 Sole autem exorto, ardore tacta suit; et propterea quòd non habepant radicem, exaruerunt.

7 Alia verò ceciderunt in spinas; et ascenderunt spinae, et suffocârunt

ea.

8 Alia verò ceciderunt in terram bonam, et ediderunt fructum, aliud quidem centena, aliud verò sexagena, aliud verò tricena.

9 Qui habet aures ad audiendum, audiat.

10 Tunc accedentes discipuli dixerunt ei, Quare per parabolas loqueris eis?

11 Ipse verò respondens dixit eis, Quia vobis datum est nôsse mysteria regni coelorum; illis autem non est datum.

12 Quisquis autem habet, dabitur ei, et amplius habebit; quisquis autem non habet, etiam quod habet tolletur ab eo.

13 Propterea per parabolas loquor eis; quia videntes non vident, et audientes non audiunt, nec intelligunt.

14 Itaque completur in ipsis prophetia Esaiae, quae dicit, Auditu audietis, et non intelligetis; et videntes videbitis, et non cernetis :

15 Crassum factum est enim co: puli hujus, et auribus graviter auberunt, et oculis suis conniverunt ; e quando cernant oculis, et auribus audiant, et corde intelligant, et se convertant, et sanem eos.

16 Vestri verò beati sunt oculi, quod videant; et aures vestrae, quòd audiart

17 Amen enim dico vobis, mult prophetae et justi desiderârunt viderc quae videtis, et non viderunt; et audire quae auditis, et non audierunt.

18 Vos igitur audite paralelam ejus qui seminat.

19 Quoties quispiam audit sermonem de regno illo, et non attendit, venit ille Malus, et rapit quod satum est in corde ipsius: is est qui secun dùm viam semen excepit.

20 Qui verò in petrosa seinen excepit, is est qui sermonem audit, et eum statim cum gaudio excipit:

21 Non habet autem radicem in sese, sed temporarius est; ortâque compressione vel persecutione propter sermonem, statim offenditur.

22 Qui verò in spinas semen excepit, is est qui sermonem audit; sed solicitudo seculi hujus, et fallacia divitiarum, suffocat sermonem, qui sit fructûs expers.

23 Qui verò in terram bonam excepit semen, is est qui sermonem audit, et intelligentiam intendit; qui videlicet fructum fert, editque, alius quidem centena, alius sexagena, alius verò tricena.

24 Aliam parabolam proposuit eis, dicens, Simile est regnum coelorum homini serenti bonum semen in agro

suo :

25 Quum autem dormirent homines, venit ejus inimicus, et sevit zizania inter triticum et abiit.

26 Quum verò germinâsset herba, et fructum edidisset, tunc apparuerunt etiam zizania.

27 Accedentes autem servi patris.. familiâs, dixerunt ei, Domine, nonne bonum semen sevisti in tuo agru? unde ergo habet zizania?

28 Ille verò dixit eis, Inimicus quispiam hoc fecit. Servi autem dixerunt ei, Vis, igitur, abeamus et colli. gamus ea?

29 At ille dixit, Non: ne colligen do zizania eradicetis mui cum e.s triticum.

30 Sinite utraque simul crescere usque ad messem et tempore messia

1cam messoribus, Colligite primùm zizania, et ligate ea in fasciculos, ad exurendum ea; triticum verò cogite in horreum meum.

31 Aliam parabolam proposuit eis, dicens, Simile est regnum coelorum grano sinapis, quod acceptum quispiam sevit in agro suo:

32 Quod minimum quidem est omnium seminum: quum autem excreverit, maximum est olerum, et arborescit, adeò ut veniant volucres coeli et nidulentur in ramis ipsius.

33 Aliam parabolam loquutus est eis dicens, Simile est regnum coelorum fermento, quod acceptum mulier Indidit in farinae sata tria, usquequo fermentaretur tota.

34 Haec omnia loquutus est Jesus per parabolas ad turbam; et absque parabolâ nihil loquutus est eis:

35 Ut compleretur quod dictum fuit per prophetam, dicentem, Aperiam per parabolas os meum: eructabo occultata a jacto mundi fundamento.

36 Tunc dimissâ turbâ, venit domum Jesus; et adierunt eum discipuli ejus, dicentes, Edissere nobis parabolam zizaniorum agri illius.

37 Ipse verò respondens dixit eis, Qui seminat bonum semen est Filius hominis.

58 Ager autem est mundus: bonum verò semen sunt filii regni; zizania verò sunt filii illius Mali:

39 Inimicus autem, qui seminavit ea, est diabolus: messis verò consummatio seculi est; messores autem angeli sunt.

40 Sicut ergo colligur tur zizania, et igni exuruntur; ita erit in consummatione seculi hujus.

41 Mittet Filius hominis angelos Buos, qui colligent ex ipsius regno mnia offendicula, et eos qui dant peram transgressioni legis?

42 Projicientque eos in fornacem Lis: illic erit fletus, stridorque den

44 Rursus: Simile est regmun coelorum thesauro occultato in agro; quem nactus quispiam occuluit, et, prae gaudio quod accipit ex eo, subducit sese et oninia quae habet vendit, emitque agrum illum.

45 Rursus: Simile est regnum coelorum cuipiam negotiatori, quaerenti pulchras margaritas;

46 Qui, nactus quandam magn pretii margaritam, abiit, et venundedit omnia quae habebat, et emit eam.

47 Rursum: Simile est regnum coelorum sagenae jactae in mare, et quae res cujusvis generis coëgit :

48 Quam impletam piscatores subduxerunt in littus, et, sedentes, quae bona erant in vasa collegerunt; quae verò putria, extrà abjecerunt.

49 Ita erit in consummatione seculi: prodibunt angeli, et segregabunt ma.os e medio justorum ;

50 Projicientque eos in caminum ignis: illic erit fletus et stridor den

tium.

51 Dicit eis Jesus, Intellexistis haec omnia? Dicunt ei, Etiam Domine.

52 Ipse verò dixit eis, Propterea omnis scriba edoctus in regno coelorum, similis est cuipiam patrifamiliâs, qui profert e thesauro suo nova et ve

tera.

53 Et factum est, quum finisset Jesus parabolas istas, ut solveret illinc.

54 Et quum venisset in patriam suam, docuit eos in synagogâ eorum, adeò ut percellerentur, ac dicerent, Unde huic sapientia ista ac virtutes?

55 Nonne iste est ille fabri filius? Nonne mater ejus dicitur Maria? et fratres ejus Jacobus, et Joses, et Simon, et Judas?

56 Et sorores ejus, nonne onines apud nos sunt? Unde igitur isti haec omnia?

57 Et offendebantur in eo. Jesus autem dixit eis, Non est propheta in. honoratus, nisi in patriâ suâ et dome suâ

2 Et dixit pueris suis, Iste est Joannes ille Baptista; ipse suscitatus est ex mortuis, et propterea virtutes gunt in eo.

3 Nam Herodes prehensum Joansem vinxerat, et conjecerat in carcerem, propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui.

4 Dicebat enim ei Joannes, Non licet tibi eam habere.

5 Et quum cuperet eum occidere, timuerat turbam, quòd eum haberent ut prophetam.

6 Quum autem agerentur natalitia Herodis, saltaverat filia Herodiadis in medio, et placuerat Herodi.

7 Unde cum jurejurando spoponderat, se daturum e quicquid petiis

set.

8 Illa verò praedocta a matre suâ, Da mihi, inquit, hìc in patinâ caput Joannis Baptistae.

9 Et contristatus fuerat rex: sed prop.er jusjurandum, et eos qui simul accumbebant, jusserat dari.

10 Et, misso carnifice, decollaverat Joannem in carcere.

11 Et allatum fuerat caput ejus n patinâ, datumque puellae; et ipsa obtulerat illud matri suae.

12 Et quum accessissent discipuli ejus, sustulerunt corpus illius, illudque sepelierunt; veneruntque et renunciaverunt Jesu.

13 Haec igitur quum audisset Jesus, secessit illinc e navigio in desertum locum privatim ; et quum hoc audisset turba, pedibus sequuta est eum ab urbibus.

14 Et egressus Jesus vidit multam turbam; et commiseratione intimnâ commotus est erga eos, sanavitque eorum aegrotos.

15 Quum autem serum diei esset, adierunt eum discipuli ejus, dicentes, Desertus est locus, et tempus jam

praeteriit; dimitte turbam, u aveun tes in vicos emant sibi escas.

16 Jesus autem dixit eis, Non ha bent necesse abire; date eis vos qua

vescantur.

17 Ipsi verò dicunt ei, Non habe. mus hic nisi quinque prnes et duos pisces.

18 Ipse autem dixit, Adferte rir. eos huc.

19 Et jussâ turbâ per herbas dis cumbere, acceptis quinque illis pani、 bus ac duobus piscibus, suspiciens it coelum benedixit ; et quum fregisset. dedit discipulis panes, discipuli verò turbae.

20 Et comederunt oinnes, et saturati sunt: sustuleruntque quod superfuerat fragmentorum, duodecim cophinos plenos.

21 Qui autem ederant fuêre viri quasi quinquies mille, absque mulieribus ac puerulis.

22 Et statim adegit Jesus discipulos suos inscendere in navigium, et praeire sibi in ripam alteram dum dimitteret turbam.

23 Dimissâ igitur turbâ, ascendit in montem privatim ad orandum : quum autem serum diei esset, solus erat illic.

24 Navigium verò jam in medio maris erat, vexatum a fluctibus: nam ventus erat contrarius.

25 Quartâ autem noctis vigiliâ abiit ad eos Jesus, ambulans super mare.

26 Et eo viso super mare ambu lante, discipuli turbati sunt, dicentes, Spectrum est: et prae metu clamâ

runt.

27 Sed statim loquutus est eis Jesus, dicens, Confidite; ego sum; ne timete.

28 Respondens autem ei Petrus dixit, Domine, si tu es, jube me a to venire super aquas.

29 Ipse verò dixit, Veni. Et quum descendisset e navigio Petrus, am bulavit super aquas, ut veniret ad Je

sum:

30 Videns autem ventum validum

ámuit: et quuto coepisset demergi, clamavit, dicens, Domine, serva me! 31 Statim verò Jesus, extensâ maru, apprehendit eum, dicitque ei, Exiguâ fide praedite, quid dubitâsti?

32 Et quum ipsi essent ingressi navigium, pacatus fuit ventus.

33 Qui autem erant in navigio venientes adoraverunt eum, dicentes, Verè Dei Filius es.

34 Et quum trajecissent, venerunt in terram Gennesaret.

35 Et quum agnovissent eum viri cilius, miserunt in totam circumacentem illam regionem, et obtulerunt ei omnes malè affectos:

36 Et precabantur eum, ut solùm Langerent fimbriam pallii ipsius: et quotquot tetigerunt, liberati sunt.

CAP. XV.

UNC quidam qui Hierosolymis advenerant scribae et Pharisaei adierunt Jesum, dicentes,

2 Quare discipuli tui transgrediuntur traditionem seniorum? non enim lavant nanus suas, quum edunt panem.

3 At ille respondens dixit eis, Quare et vos transgredimini mandatum Dei per traditionem vestram?

4 Nam Deus mandavit, dicens, Honora patrem tuum et matrem ; et, Qui maledixerit patri aut matri, morte moriatur.

5 Vos autem dicitis, Quicunque dixerit patri aut matri, Donum est, quocunque a me juvari posses, insons erit; et nequaquam honoraverit pa

trem suum aut matrem suam.

6 Et irritum fecistis mandatum Dei per traditionem vestram.

7 Hypocritae, bene de vobis prophotavit Esaias, dicens,

8 Appropinquat mihi populus hic ore suo, et labiis me honorat; cor autem eorum procul abest a me.

9 Sed frustrà me colunt, docentes fortrinas quae sunt mandata homi

cum.

11 Non quod ingred.tur in s pol luit hominem; sed quod egreditur ex ore, hoc polluit hominem.

12 Tunc accedentes discipuli ejus dixerunt ei, Nôsti Pharisaeos audito isto sermone offensos fuisse?

13 Ipse verò respondens, dixit, Omnis planta quam non plantavit l'a ter ille meus coelestis, eradicabitur.

14 Omittite illos; duces sunt ca ci caecorum quòd si caecus caecuri per viam duxerit, ambo in foveam ca dent.

15 Respondens autem Petrus dixit ei: Edissere nobis parabolam istam. 16 Jesus autem dixit, Adhuc ct vos intelligentiâ caretis?

17 Nondum intelligitis, quicquid ingreditur in os, in ventrem cadere, et in latrinam ejici?

18 Quae autem proficiscuntur ex ore, ex ipso corde egrediuntur; et illa polluunt hominem:

19 Nam ex corde egrediuntur cogitationes malae, caedes, adulteria, scortationes, furta, falsa testimonia, maledicta:

20 Haec sunt quae polluunt hominem illotis autem manibus vesci non polluit hominem.

21 Et egressus illinc, Jesus secessit in partes Tyri et Sidonis.

22 Et, ecce, mulier Chananaea a finibus illis egressa, clamitavit, dicenɛ ei, Miserere mei, Domine, fili David! filia mea malè a daemonio vexatur.

23 Ille verò non respondit ei qui quam. Tunc accedentes discipuli c jus rogârunt eum, dicentes, Dimitte eam; nam clamat post nos.

24 Ipse verò respondens dixi Non sum missus nisi ad oves perdita domûs Israëlis.

25 Illa autem venit et adoravit eum, dicens, Domine, succurre mihi!

26 Ipse verò respondens dixit, non est bonum accipere panem berorum, et objicere catellis.

27 Ipsa autem dixit, Etiam, Domine: etenim catelli vescuntur micis

rum.

31 Adeò ut turba mirata sit, quum videret mutos loquentes, mancos sanos, claudos ambulantes, caecos videntes: et glorificârunt Deum Israëlis.

32 Jesus autem advocatis discipulis suis, dixit, Commoveor misericordiâ erga turbam; quia jam triduum permanent apud me, et non habent quo vescantur et dimittere eos jejunos nolo, ne viribus deficiant in via.

33 Tunc dicunt ei discipuli ejus, Unde nobis in deserto tot panes, ut saturemus turbam tantam ?

34 Dicit igitur eis Jesus, Quot panes habetis? Illi autem dixerunt, Septem, et paucos pisciculos.

35 Tune jussit turbam decumbere humi.

36 Et acceptis septem illis panibus ac piscibus, quum gratias egisset, fregit, deditque discipulis suis; discipuli verò turbae.

37 Comederuntque omnes, et saturati sunt: et sustulerunt quod superfuerat fragmentorum, septem sportas plenas :

38 Erant autem qui comederant quater mille viri, absque mulieribus et puerulis.

39 Tunc dimissâ turbâ inscenit in navigium, venitque in fines Magdala.

Quando serum est diei, dicitis, Scre nitas erit; rubet enim coelum.

5 Et manè, Hodie erit tempestas; rubet enim coelum triste. Hypceritae, facieni quidèm coeli nôstis discer. nere, signa verò temporum illcruit non potestis?

4 Gens mala et adulterine sig num requirit: sed signum nor. dahi tur ei, nisi signum illud Jonae pra phetae. Et relictis ipsis, abiit.

5 Et quum venissent discipli ejus in ulteriorem ripam, obliti fuerant sumere panes.

6 Jesus autem dixit eis, Videte et cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum.

7 Ipsi verò disceptabant inter se, dicentes, Panes non sumpsimus.

8 Id autem quum nôsset Jesus, dixit eis, Quid disceptatis inter vos, exiguâ fide praediti, quòd panes non sumpsistis?

9 Non animadvertitis, neque meministis quinque illos panes hominum quinquies mille, et quot cophinos acceperitis?

10 Neque septem illos panes quater mille hominun, et quot sportas acceperitis?

11 Quomodo non animadvertitis me non dixisse vobis de pane, ut caveretis a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum?

12 Tunc intellexerunt eum non dixisse, ut caverent a fermento panis, sed a fermento doctrinae Pharisaeorum et Sadducaeorum.

13 Quum venisset autem Jesus in partes Caesareae quae dicitur P. i.. lippi, interrogavit discipulos suos, di cens, Quemnam esse me dicunt ho mines Filium nominis?

14 Illi verò dixerunt, Alii quide Joannem Baptistam; alii verò Eliam; alii verò Jeremiam, aut unum ex pro phetis.

15 Dicit eis. Vos autem quem me dicitis esse?

16 Respondens verò Simon l'etrus dixit, Tu es Christts, Filius Dei viventis.