Historya wymowy w Polsce, Tom 2Nakładem autora, 1858 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Abowiem akad akademią krakowską akademii krakowskiej albo Białobrzeski bisk Bożego Bóg Chrystusa chrześciańskiej cię cnoty cnót Crac czém części Dominikana ducha dzieła dzień Ewangelii Hozyusz Jakoż jeśli Jezuici Jezuitów język kazania kazaniach kazań kazno kaznodziei kaznodzieja kaznodziejstwo kłady kościele kościoła Krak Krakowie kró król króla królestwa któ którą któremi którym którzy ludzi mają miał miłości Mościsk mowca mowców mowcy mowę mownicy mowy mówi nasze nauką naukę nauki Niedz niém niemasz niż niżeli Ojców kościoła ojczyzny Oratio orator Pana Boga Panu Bogu Pisma ś pobożności pogrzebie Postylli potém powiada prze przeciw rzeczy serca Skarga słowa słowo Boże słowy swego swoich swoje swojém swoję ści śmierci świata tedy tém temi twego twoje tylo urząd według wiary wieku wiele wielką więcej Wilnie wszędy wszystkie wszytko Wujek wymowy zakonu zkąd ztąd zwłaszcza Zygmunta Zygmunta Augusta życia żywot
Popularne fragmenty
Strona 281 - I do rady, i do senatu jego, i do rycerstwa jego, i do domu, i do sług jego, i na sejmach, i zjazdach odprawowałem, Panie Zbawicielu, poselstwo Twoje: upominałem, aby obie matce swoje, Kościół boży i ojczyznę, w jednym końcu złączone, wiernie i uprzejmie miłowali...
Strona 241 - Cóż mam z tobą czynić, nieszczęśliwe królestwo? Kto tu na was, ze wszech stron królestwa zebrane, i na głowy ludu patrzy i wasze obyczaje i sprawy widzi, domyślać się może, jakie niezbożności i grzechy po wszytkiej Koronie panują!
Strona 234 - ... nas spina i wiąże, abyście się nie targali, a zgodę i jedność miłowali. Macie jednego pana i króla, jedne prawa i wolności, jedne sądy i trybunały, jedne sejmy koronne, jedne spoiną matkę, ojczyznę miłą, jedno ciało z rozmaitych narodów i języków skupione i spojone, i dawno zrosłe: jakoż się wadzić, dzielić tym, i niezgadzać możecie?
Strona 230 - Patrzcie, do jakich dostatków i bogactw i wczasów ta was matka przywiodła, a jako was ozłociła i nadała, iż pieniędzy macie dosyć, dostatek żywności, szaty tak kosztowne, sług takie gromady, koni, wozów, takie koszty, dochody pieniężne wszędzie pomnożone. Sama tylo matka mało ma.
Strona 231 - Panowie, o ziemscy bogowie, miejcie wspaniałe i szerokie serce na dobre braciej swojej, i narodów swoich, wszystkich dusz, które to królestwo z swemi państwy w sobie zamyka. Nie cieśnicie ani kurczcie miłości w swoich domach, i pojedynkowych pożytkach, nie zamykajcie jej w komorach i skarbnicach swoich.
Strona 241 - Tak was złupią i tak łyskać łystami będziecie , gdy nieprzyjaciele na głowy wasze przywiedzie Pan Bóg, iw taką was sromotę poda. I będzie wam złość wasza jako mur porysowany wysoki, który, gdy się nie spodziejecie , upadnie ; i jako garncarska flasza, mocno uderzona , z której się nie najdzie skorupka na noszenie trochy ognia i na poczerpnienie trochy wody z dołku".
Strona 231 - A gdy swemi skrzynkami i majętnością, którą ma w okręcie, pogardzi, az innemi się do obrony okrętu uda, swego wszytkiego zapomniawszy, dopiero swe wszytko pozyskał i sam zdrowie swoje zachował. Ten namilszy okręt ojczyzny naszej wszytkich nas niesie, wszytko w nim mamy, co mamy. Gdy się z okrętem źle dzieje, gdy dziur jego nie zatykamy, gdy wody z niego nie wylewamy, gdy się 78 0 zatrzymanie jego nie staramy, gdy dla bezpieczności jego wszytkiem, co w domu jest, nie pogardzamy —...
Strona 230 - One miłując sami siebie miłujcie, a nie utracicie; onej nie życząc i wiary nie dochowując, sami siebie zdradzacie. Miłujecie pożytki swoje pojedynkowe, a pospolite burzycie, i mniemacie abyście dobrze sobie czynili i życzyli. Nie tak jest. ale jako Pan rzekł: Kto zdrowie s?voje miłuje, traci je. A kto je utracą, najduje je.
Strona 225 - Przeto czujcie o takiej pladze Boskiej nad wami, iż Pan Bóg dopuścił pomieszanie rad i rozumów waszych, iż widząc nie widzicie, chcąc co czynić nic nie czynicie, co we dnie zrobicie, to się w nocy obali, i błogosławieństwa żadnego z waszych rad i sejmów nie masz.
Strona 243 - Rozpraw dom swój, bo już umrzesz a żyć nie będziesz" ; on się wypłakał i wymodlił , iż Pan Bóg dekret Swój; odmienić raczył. — Drugie są pogrożenia Pańskie, które się nie iszczą rychło , ale aż na potomstwie i synach grzeszących i ojców złych naśladujących. Takie było o potopie, które się nie ziściło aż we sto lat i dwadzieścia, i ono o Babilońskiej niewoli, o które prosił tenże Ezechiasz Pana Boga, aby ono złupienie domu królewskiego i pobranie w niewolą...