CURSUS COMPLETUS

SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA,

OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM,

SIVE LATINORUM, SIVE GRÆCORUM,
QUI AB ÆVO APOSTOLICO AD TEMPORA INNOCENTII III (ANNO 1216) PRO LATINIS
ET CONCILII FLORENTINI (ANN. 1439) PRO GRÆCIS FLORUERUNT :

RECUSIO CHRONOLOGICA
OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIMA

ECCLESIÆ SÆCULA,

JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN-
TER CASTIGATA; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS, VARIISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; OMNIBUS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUÆ TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS DETECTIS, AUCTA,
INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTI-
BUS, DONATA, CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINA-
RUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNA-
Th; OPERIBUS CUM DUBIS, TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE

AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA ;
DUCENTIS ET AMPLIUS LOCUPLETATA INDICIBUS AUCTORUM SICUT ET OPERUM, ALPHABETICIS, CHRONOLOGICIS, STATI-
STICIS, SYNTHETICIS, ANALYTICIS, ANALOGICIS, IN QUODQUE RELIGIONIS PUNCTUM, DOGMATICUM, MORALE, LITUR-
CICUM, CANONICUM, DISCIPLINARE, HISTORICUM, ET CUNCTA ALIA SINE ULLA EXCEPTIONE; SED PRÆSERTIM
DUOBUS INDICIBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS, ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID
NON SOLUM TALIS TALISVE PATER, VERUM ETIAM UNUSQUISQUE PATRUM, NE UNO QUIDEM OMISSO,
IN

QUODLIBET THEMA SCRIPSERIT, UNO INTUITU CONSPICIATUR; ALTERO SCRIPTURAE
SACRÆ, EX QUO LECTORI COMPERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM
SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM s. SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO

GENESEOS USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, COMMENTATI SINT:
EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS,
CHARTB QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, PERFECTIO CORRECTIONIS, OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS,
TUM NUMERUS, FORMA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIÆ DECURSU CONSTANTER
SIMILIS, PRETII EXIGUITAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO, UNA, METHODICA ET CHRONOLOGICA,
SEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM, PRIMUM AUTEM
IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES ÆTATES, Locos, LINGUAS FORMASQUE

PERTINENTIBUS, COADUNATORUM.

SERIES LATINA PRIOR,
IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ

A TERTULLIANO AD INNOCENTIUM III.

ACCURANTE J.-P. MIGNE,

Bibliothecae Cleri universæ,
SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE.

PATROLOGIÆ TOMUS CLII.

S. BRUNO CARTHUSIENSIUM INSTITUTOR.

TOMUS PRIMUS.

PARISJIS,
APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,

IN VIA DICTA: AVENUE-DU-MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE-DU-MAINE, 127.

1879

S. BRUNONIS

CARTHUSIANORUM INSTITUTORIS

NECNON EJUSDEM SÆCULI

PRÆCIPUORUM CARTHUSIENSIUM PATRUM

OPERA OMNIA

EX VARIIS ET MELIORIS NOTÆ EDITIONIBUS NUNC PRIMUM IN UNUM COLLECTA.

PARISIIS
APUD GARNIER FRATRES, EDITORES ET J.-P. MIGNE SUCCESSORES,

IN VIA DICTA : AVENUE DU MAINE, 189, OLIM CHAUSSÉE DU MAINE, 127.

1879

ELENCHUS

AUCTORUM ET OPERUM QUI IN HOC TOMO CLII CONTINENTUR.

SANCTUS BRUNO CARTHUSIENSIUM INSTITUTOR.

Col. 9

Acta S. Brunonis.
Commentarium in Psalmos.

637

SANCTUS BRUNO

ORDINIS CARTHUSIANORUM INSTITUTOR.

SANCTA BRUNONIS ACTA

(Acta SS. Bolland. Octobr. t. III, die 6.)

COMMENTARIUS PRÆVIUS.

§ 1. Quæ Vitæ seu Acta edenda sint : diversa, e A sua digestas exhibeant, vocari non immerito potue

quibus hæc aut confecta fuere, aut illustrabuntur, seu subsidia seu documenta, horumque unum ad

re, aliterque nihilominus nuncupata etiam repeActorum calcem etiam edendum.

riuntur,duo potissimum ad cognitionem meam per

venere, contractius'unum, prolixius aliud. De amboEtsi ante sæculi sexti decimi initium nullus plane rum, utpote in quibus non pauca, quæ de S. Bruomnem Vitæ S. Brunonis, anno ex dicendis 1101 none narrantur,fundamentum habent, ætate auctodefuncti, seriem, moresque et gesta ex instituto ritateque juverit lectorem edocuisse ab ipso statim litteris consignarit, non defuerunt tamen e celeber- initio hujus Commentarii, in quo Sancti ejusdem rimo, quem sanctissimus hic patriarcha instituit, gesta omnia discutienda, illustrandaque sunt. Ordine viri, doctrina juxta ac pietate spectabiles, 3. A Chronico contractiori incipio. Labbeus Biqui multo etiam citius, quæ de Carthusiæ principis

bliothecæ Novæ librorum mss. tom. 1, pag. 638 et aliarumve nonnullarum initiis ac fundatoribus com- binis seqq. inter Opuscula Historica e codice ms. S. perta hab int, diligentissime ir hartas, si non in Remigii Remensis recenset quinque elogia diversa, vulgus (neque enim id forte sumita rum sivisset quorum primo res præcipuæ a S. Brunone gestæ, modestia) publice edendas, certe cum futuris dein- B reliquis vero, quæ ad quatuor ejus proximos in ceps instituti sui sectatoribus privatim intra do- Carthusiæ majoris prioratu successores pertinent, muum secessus in exemplum communicandas, con

summatim continentur. Elogiis in capite præfigitur jecerint, in iisque summa saltem vitæ, a sancto hic titulus : « De institutionibus ordinis CarthusienFundatore suo actæ, capita delibarint. Quam id sis : » verum cum in librorum Syllabo, quem præveritati consonet, argumento est Brevis apud Mar- fatus librorum mss. tomus præfert, post hæc verba, teneum Veterum Scriptorum tomo VI inserta ordi- « De Institutionibus ordinis Carthusiensis, » statim nis Carthusiensis Historia, in cujus Prologo hæc ponatur, » sive de S. Brunone, de Landuino, de leguntur : « Licet quinque primi Priores (Majoris Petro Francisco, de Joanne Tusco, ac Guigone a Carthusia) hic inferius descripti in pluribus Chro- sancto Romano, primis Carthusiæ prioribus, » nenicis reperiantur, tamen successores eorum, nescio scio, an pro « institutionibus » legendum potius non qua de causa, taliter sunt oblivioni traditi, quod sit « institutoribus. » Verum sitne ita, an secus, nulla penitus ex eis memoria per aliquam scriptu- parum refert, ac proin, breviter hoc notato, ad rem ram habeatur. »

ipsam redeamus, nuncque in tempus, quo dicta 2. Cum enim, qui hæc memorat, auctor anony- elogia scripta sint, inquiramus. Launoius Dissertamus sub sæculi quinti decimi initium, uti num. 17 C tione de vera causa secessus S. Brunonis in eremum docebo, scripserit, Chronica sane, quorum mentio- cap. 1, § villud ipsum etiam S. Brunonis elogium, nem verbis recitatis facit, diu ante sæculum sextum quod Labbeus loco mox cit. exhibet, e ms. statutodecimumfuerint elucubrata:ad hæc eadem, quoniam rum et consuetudinum, a Guigone, quinto Carthuhaud dubie de quinque primorum Carthusiæ prio- siæ Majoris priore, scriptarum, ordinis Carthusienrum gestis utcumque tractarint, snmma saltem sis codice in medium adducit, aitque, hunc, in quo rerum, ad Brunonem spectantium, capita delibasse, pariter, quæ loco cit. apud Labbeum, proximorum indubitatum apparet, uti etiam a Carthusianis scri- quatuor sancti nostri in Carthusia Prioratu sucpta fuisse, maxime, cum in solis fere Carthusiano- cessorum elogia exstant, Parisiis apud Carthusienrum domibus fuerint inventa, diuque in hisce omni

ses asservari. no fere inedita latuerint. Porro e Chronicis hujus- 4. Hinc porro auctor Carthusiensis anonymus, modi quæ hoc nomine idcirco,quod res per tempora qui Annalium ordinis sui librum quartum, luce PATROL. CLII.

1

2541127