Obrazy na stronie
PDF
ePub

LIBER PRIMUS.

EPISTOLA I.

AD MECENATEM.

Prima dicte mihi, summâ dicende Camená,

Spectatum satis, et donatum jam rude, quæris,

[merged small][ocr errors]

Non eadem est ætas, non mens. Vejanius, armis

[blocks in formation]

Quid verum atque decens curo et rogo, et omnis in

hoc sum:

Condo et compono quæ mox depromere possim.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

Tú, á quien mis versos dirigí primeros,
Y á quien cantar aguardo en los postreros,
¿Porqué quieres, Mecenas, que me lanze
De nuevo al circo en que mi honor sostuve,
Y mi florete de retiro obtuve ?

Otra es mi edad, y es otro mi deseo.
De Hércules al umbral colgó el trofeo
De sus armas Veyanio, y vive ahora
En su casa de campo retirado,
Por no pedir al pueblo caprichoso
Siempre merced desde el confin del coso.
Una voz sin cesar grita en mi oido,
<< Deja en tiempo al caballo que flaquea,
No tropicze ó jadee cuando viejo

[ocr errors]

Y objeto en fin de risa y befa sea. »
Los versos pues ya dejo,

Y de frivolidades no me curo;
Solo saber procuro

Lo que és justo, decente y verdadero,

Y á esto solo me aplico todo entero

[ocr errors]

Y á reunir y coordinar constante
Lo que me ha de servir en adelante.

A

Ac ne fortè roges quo me duce, quo lare tuter;
Nullius addictus jurare in verba magistri,

Quo me cumque rapit tempestas, deférér hospes. 15
Nunc agilis fio, et mersor civilibus undis,
Virtutis veræ custos, rigidusque satelles :
Nunc in Aristippi furtim præcepta relabor,

Et mihi res, non me rebus subjungere conor.
Ut nox longa, quibus mentitur amica, diesque 20
Longa videtur opus debentibus; ut piger annus
Pupillis, quos dura premit custodia matrum :
Sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora, quæ spem
Consiliumque morantur agendi graviter id, quod
Equè pauperibus prodest, locupletibus æquè; 25
Æquè, neglectum, pueris senibusque nocebit.
Restat, ut his ego me ipse regam solerque elementis.
Non possis oculo quantùm contendere Lynceus,
Non tamen idcirco contemnas lippus inungi:
Nec, quia desperes invicti membra Glyconis, 30
Nodosa corpus nolis prohibere ehiragră.

[ocr errors]

Est quadam prodire tenus, si non datur ultra.
Fervet avaritia miseroque cupidine pectas?

Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem

Possis, et magnam morbi deponere partem. Laudis amore tuntes? Sunt certá piácula, quæ te

35

Y porque no preguntes quién ó cómo
Guia mis pasos, ó en mi rumbo vela,
Diré que sin seguir ninguna escuela,
Donde el viento me empuja tierra tomo.
Ya ágil entro del mundo en el mar vario,
De la virtud zeloso partidario;

A veces de Aristipo poco á poco
A la moral resbálome en secreto,
Y no á las cosas me someto loco,
Si no que á mi las cosas yo someto,

Como la noche à aquel parece tarda,
Que citado, á una moza en vano aguarda;
Largo el dia al cansado jornalero,
Largo el año al pupilo á quien oprimen
Las rigideces de tutor severo;

Del mismo modo lentos

Juzgo y desagradables los momentos,

En que, contra mi anhelo y mi esperanza,
A estudiar no me aplico

Lo que al pobre aprovecha como al rico,
Lo que debe, dejado de la mano,
Perjudicar al jóven y al anciano;
Preceptos, con los cuales quiero firme
Consolarme tambien y dirigirme.
Porque Linceo en vista me supera,
Y Glicon luce agilidad ignota,
¿Dejaré de curar yo mi ceguera?
Resignaréme á dolorosa gota?
Si ir mas allá se veda,

Lléguese al menos pues donde se pueda.

Cuando amor ó avaricia te atormente,

Reglas la moral tiene superiores,
Con que súbito calmes tus dolores,

Y una parte quizá del mal se ahuyente.
Si la ambicion te abrasa,

Ter purè lecto poterunt recreare libello.

Invidus, iracundus, iners, vinosus, amator;

Nemo adeò ferus est, ut non mitescere possit,

Si modò culturæ patientem commodet aurem. 40

Virtus est vitium fugere; et sapientia prima

Stultitiâ caruisse. Vides, quæ maxima credis
Esse mala, exiguum censum, turpemque repulsam,
Quanto devites animi capitisque labore?

Impiger extremos curris mercator ad Indos, 45

Per mare pauperiem fugiens, per saxa, per ignes : Ne cures ea, quæ stultè miraris et optas,

Discere, et audire, et meliori credere non vis?

Quis circùm pagos et circùm compita pugnax
Magna coronari contemnat Olympia, cui spes, 50
Cui sit conditio dulcis sinè pulvere palmæ ?
Vilius argentum est auro, virtutibus aurum.

« O cives, cives, quærenda pecunia primùm est; Virtus post nummos: » hæc Janus summus ab imo Prodocet; hæc recinunt juvenes dictata senesque, 55

« PoprzedniaDalej »