Geschichte der Philosophie des Mittelalters: Periode der Entstehung und allmähligen Ausbildung der Scholastik.- Bd. 2. Periode der Herrschaft der ScholastikF. Kirchheim, 1864 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Abälard aliquid aliud Amalrich anima Anselm autem Begriffe blos bonum Bösen christlichen christlichen Wissenschaft Contemplation Creatur Cur Deus homo daher dasjenige Deum Deus dicitur divina ejus endlich Engel enim Erbsünde ergo Erigena Erigena's Erkenntniss essentia etiam ewig fern Freiheit ganze Gerechtigkeit geschaffen geschöpflichen Dinge Glauben Gnade Gott göttlichen Grund Guten heilige Geist höchste homo humana igitur illa ipsa ipsum itaque Johannes von Salisbury konnte Körper Leben Lehre lichen Liebe malum Materie menschliche Natur modo muss Mystik nihil nisi Nominalismus Nothwendigkeit omne omnia omnibus omnino omnium patristischen Personen Philosophie Plato potest Prädestination quae quam quia quidem quod quoniam ratione rerum Scholastik secundum Seele sicut sinnlichen sive Sohn speculativen Strafe Subsistenz substantia Substanz Sünde sunt tamen Thätigkeit Theil Theol Theophanien thun Trinität Trinitätslehre unserer Unterschied unum Ursache Vater Vernunft vero Vollkommenheit voluntate Wahrheit Weise Weisheit Welt Wesen wieder Willen wirklich Wissenschaft
Popularne fragmenty
Strona 163 - ... unum argumentum, quod nullo alio ad se probandum quam se solo indigeret, et solum ad astruendum quia Deus vere est, et quia est summum bonum nullo alio indigens, et quo omnia indigent ut sint et ut bene sint, et quaecumque de divina credimus substantia, sufficeret.
Strona 303 - Quomodo stilla aquae modica, multo infusa vino, deficere a se tota videtur, dum et saporem vini induit et colorem ; et quomodo ferrum ignitum et candens igni simillimum fit...
Strona 164 - Et certe id, quo majus cogitari nequit, non potest esse in intellectu solo. Si enim vel in solo intellectu est, potest cogitari esse et in re : quod majus est. Si ergo id quo majus cogitari non potest, est in solo intellectu, idipsum quo majus cogitari non potest, est quo majus cogitari potest : sed certe hoc esse non potest.
Strona 41 - Augustinus, creditur et docetur, quod est humanae salutis caput, non aliam esse philosophiam, id est sapientiae studium, et aliam religionem...
Strona 72 - Si enim intellectus omnium est omnia et ipsa sola intelligit omnia, ipsa igitur sola est omnia quoniam sola gnostica virtus est ipsa quae priusquam essent omnia cognovit omnia et extra se non cognovit omnia quia extra earn nihil est sed intra se habet omnia. Ambit enim omnia et nihil intra se est in quantum vere est nisi ipsa quia sola vere est. Caetera enim quae dicuntur esse ipsius theophaniae sunt quae etiam in ipsa vere subsistunt.
Strona 164 - Aliud enim est rem esse in intellectu, aliud intelligere rem esse. Nam cum pictor praecogitat quae facturus est, habet quidem in intellectu, sed nondum intelligit esse quod nondum fecit. Cum vero iam pinxit, et habet in intellectu et intelligit esse quod iam fecit.
Strona 138 - Si in Deo tres personae sunt una « tantum res, et non sunt tres res, unaquaeque « per se separatim, sicut tres angeli aut tres ani« mae, ita tamen ut voluntate et potentia omnino « sint idem, ergo Pater et Spiritus Sanctus cum
Strona 303 - ... omnem tunc in sanctis humanam affectionem quodam ineffabili modo necesse erit a semetipsa liquescere, atque in Dei penitus transfundi voluntatem. Alioquin quomodo omnia in omnibus erit Deus, si in homine de nomine quidquam supererit? Manebit quidem substantia, sed in alia forma, alia gloria aliaque potentia ».260 Questo brano famosissimo è fin troppo evidente.
Strona 164 - Nam potest cogitari esse aliquid, quod non possit cogitari non esse, quod majus est quam quod non esse cogitari potest. Quare si id, quo majus nequit cogitari, potest cogitari non esse : id ipsum, quo majus cogitari nequit, non est id quo majus cogitari nequit ; quod convenire non potest. Sic ergo vere est aliquid, quo majus cogitari non potest, ut nee cogitari possit non esse. Et hoc es tu, Domine Deus noster.
Strona 39 - Nulla itaque auctoritas te terreat ab his, quae rectae contemplationis rationabilis suasio edocet. Vera enim auctoritas rectae rationi non obsistit, neque recta ratio verae auctoritati. Ambo siquidem ex uno fonte, divina scilicet sapientia, manare dubium non est.