Qui pulchre nosset. consistimus. Unde venis? et Quo tendis? rogat, et respondet. vellere cœpi, Et prensare manu lentissima brachia, nutans, 65 Distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus Ridens dissimulare: meum jecur urere bilis. Certe nescio quid secreto velle loqui te Aiebas mecum. Memini bene; sed meliore Tempore dicam: hodie tricesima sabbata. Vis tu 70 Curtis Judæis oppedere? nulla mihi, inquam,
Relligio est. At mî: sum paullo infirmior, unus Multorum: ignosces: alias loquar. Hunccine solem Tam nigrum surrexe mihi? fugit inprobus, ac me Sub cultro linquit. casu venit obvius illi 75 Adversarius, et, Quo tu, turpissime? magna Inclamat voce, et, Licet antestari? ego vero Oppono auriculam. rapit in jus: clamor utrimque, Undique concursus. sic me servavit Apollo.
NEMPE inconposito dixi pede currere versus Lucilî. quis tam Lucilî fautor inepte est,
Ut non hoc fateatur? at idem, quod sale multo Urbem defricuit, charta laudatur eadem.
5 Nec tamen hoc tribuens, dederim quoque cætera: nam sic Et Laberî mimos, ut pulchra poëmata, mirer.
Ergo non satis est risu diducere rictum
Auditoris et est quædam tamen hic quoque virtus:
Est brevitate opus, ut currat sententia, neu se 10 Inpediat verbis lassas onerantibus auris:
Et sermone opus est modo tristi, sæpe jocoso; Defendente vicem modo rhetoris atque poëtæ ; Interdum urbani parcentis viribus, atque
Extenuantis eas consulto. ridiculum acri
15 Fortius et melius magnas plerumque secat res. Illi, scripta quibus Comœdia prisca viris est, Hoc stabant, hoc sunt imitandi: quos neque pulcher Hermogenes umquam legit, neque simius iste, Nil præter Calvom et doctus cantare Catullum. 20 At magnum fecit quod verbis Græca Latinis Miscuit. O seri studiorum! quîne putetis Difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti Contigit? At sermo lingua concinnus utraque Suavior, ut Chio nota si conmixta Falerni est. 25 Cum versus facias: teipsum percontor, an et cum Dura tibi peragenda rei sit caussa Petillî? Scilicet oblitus patriæque patrisque Latini, Cum Pedius caussas exsudet Poplicola atque Corvinus, patriis intermiscere petita
30 Verba foris malis, Canusini more bilinguis ?
Atqui ego cum Græcos facerem, natus mare citra, Versiculos; vetuit tali me voce Quirinus
Post mediam noctem visus, cum somnia vera: IN silvam non ligna feras insanius, ac si 35 Magnas Græcorum malis inplere catervas.
Turgidus Alpinus jugulat dum Memnona, dumque
Defingit Rheni luteum caput; hæc ego ludo, Quæ neque in Æde sonent, certantia judice Tarpa, Nec redeant iterum atque iterum spectanda theatris. 40 Arguta meretrice potes, Davoque Chremeta
Eludente senem, comis garrire libellos
Unus vivorum, Fundani: Pollio regum
Facta canit pede ter percusso: forte epos acer, Ut nemo, Varius ducit: molle atque facetum 45 Virgilio adnuerunt gaudentes rure Camenæ. Hoc erat, experto frustra Varrone Atacino, Atque quibusdam aliis, melius quod scribere possem, Inventore minor: neque ego illi detrahere ausim Hærentem capiti cum multa laude coronam. 50 At dixi fluere hunc lutulentum, sæpe ferentem Plura quidem tollenda relinquendis. age, quæso, Tu nihil in magno doctus reprehendis Homero? Nil comis tragici mutat Lucilius Accî?
Non ridet versus Ennî gravitate minores? 55 Cum de se loquitur, non ut majore reprensis. Quid vetat et nosmet Lucilî scripta legentis Quærere, num illius, num rerum dura negarit Versiculos natura magis factos et euntis
Mollius, ac si quis, pedibus quid claudere senis 60 (Hoc tantum) contentus, amet scripsisse ducentos Ante cibum versus, totidem cenatus? Etrusci Quale fuit Cassî rapido ferventius amni Ingenium; capsis quem fama est esse librisque Ambustum propriis. fuerit Lucilius, inquam,
65 Comis et urbanus; fuerit limatior idem,
Quam rudis et Græcis intacti carminis auctor, Quamque poëtarum seniorum turba: sed ille, Si foret hoc nostrum fato dilatus in ævum, Detereret sibi multa: recideret omne, quod ultra 70 Perfectum traheretur: et in versu faciendo
Sæpe caput scaberet, vivos et roderet unguis. Sæpe stilum vertas, iterum quæ digna legi sint Scripturus: neque, te ut miretur turba, labores, Contentus paucis lectoribus. an tua demens 75 Vilibus in ludis dictari carmina malis?
Non ego: nam satis est equitem mihi plaudere: ut audax, Contemtis aliis, explosa Arbuscula dixit.
Men' moveat, cimex Pantilius, aut cruciet, quod Vellicet absentem Demetrius? aut quod ineptus 80 Fannius Hermogenis lædat conviva Tigellî?
Plotius, et Varius, Mæcenas, Virgiliusque,
Valgius, et probet hæc Octavius, optimus atque Fuscus; et hæc utinam Viscorum laudet uterque: Ambitione relegata, te dicere possum,
85 Pollio; te, Messalla, tuo cum fratre; simulque Vos, Bibule, et Servi; simul his te, candide Furni; Conpluris alios, doctos ego quos et amicos
Prudens prætereo: quibus hæc, sunt qualiacumque, Adridere velim; doliturus, si placeant spe 90 Deterius nostra. Demetri, teque, Tigelli, Discipularum inter jubeo plorare cathedras.
puer, atque meo citus hæc subscribe libello, v. 78. Vulg. CRUCIER.
SUNT quibus in Satira videar nimis acer, et ultra Legem tendere opus: sine nervis altera, quicquid Conposui, pars esse putat, similisque meorum Mille die versus deduci posse. Trebati,
5 Quid faciam, præscribe. Quiescas. Ne faciam, inquis, Omnino versus ? Aio. Peream male, si non
Optimum erat: verum nequeo dormire. Ter uncti Transnanto Tiberim, somno quibus est opus alto; Inriguumque mero sub noctem corpus habento. 10 Aut, si tantus amor scribendi te capit, aude Cæsaris invicti res dicere, multa laborum Præmia laturus. Cupidum, pater optime, vires Deficiunt: neque enim quivis horrentia pilis Agmina, nec fracta pereuntis cuspide Gallos, 15 Aut labentis equo describit volnera Parthi. Attamen et justum poteras et scribere fortem, Scipiadam ut sapiens Lucilius. Haud mihi deero,
« PoprzedniaDalej » |