Wizerunki polskie: zbiór szkiców literackichNakł. S. Lewentala, 1875 - 302 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 36
Strona 27
... owszem niechaj się i białą i krwawą nazywa , by ją białą głosiło nasze zwycięztwo , krwawą zaś śmierć twoich " . Na to odrzekł Bolesław : „ do licha ! więc jeszcze nam grożą ? Śmieję się , że kret by- strowidza , ślimak tygrysa ...
... owszem niechaj się i białą i krwawą nazywa , by ją białą głosiło nasze zwycięztwo , krwawą zaś śmierć twoich " . Na to odrzekł Bolesław : „ do licha ! więc jeszcze nam grożą ? Śmieję się , że kret by- strowidza , ślimak tygrysa ...
Strona 32
... owszem główniejszy wypadek daje nam zwykle widok raczej bujania rozwagi , bujania fan- tazyi , niż jasny obraz ; wszakże raz mając w pamięci tę metodę , ten rodzaj pióra autora , i z tego stanowiska na to , co kreśli patrząc , każdy ...
... owszem główniejszy wypadek daje nam zwykle widok raczej bujania rozwagi , bujania fan- tazyi , niż jasny obraz ; wszakże raz mając w pamięci tę metodę , ten rodzaj pióra autora , i z tego stanowiska na to , co kreśli patrząc , każdy ...
Strona 34
... jłuje się w liście Macieja Drzewieckiego do senatora Weneckigo M uroceni , przyto-- czonym przez Kallimacha w dziele : de Venet . tentat . contra Turcos . zbywało mu na dowcipie , iż owszem miał go za 34 ALEKSANDER TYSZYŃSKI .
... jłuje się w liście Macieja Drzewieckiego do senatora Weneckigo M uroceni , przyto-- czonym przez Kallimacha w dziele : de Venet . tentat . contra Turcos . zbywało mu na dowcipie , iż owszem miał go za 34 ALEKSANDER TYSZYŃSKI .
Strona 35
zbiór szkiców literackich Aleksander Tyszyński. zbywało mu na dowcipie , iż owszem miał go za wiele " ( il ne manquait pas d'esprit , il en avait même de trop ) . Ze zdań nowych przytoczymy tu Lelewela , które téż było zdaniem Czackiego ...
zbiór szkiców literackich Aleksander Tyszyński. zbywało mu na dowcipie , iż owszem miał go za wiele " ( il ne manquait pas d'esprit , il en avait même de trop ) . Ze zdań nowych przytoczymy tu Lelewela , które téż było zdaniem Czackiego ...
Strona 36
... , gdy stały się były owszem powodem do powołania go na urząd kronikarza państwa . Podanie nie przechowało jednak ani nazwiska tych pism . Wy- MARCIN BIELSKI , najdawniejszy prozaik polski . Na lat dziesięć 36 ALEKSANDER TYSZYŃSKI ,
... , gdy stały się były owszem powodem do powołania go na urząd kronikarza państwa . Podanie nie przechowało jednak ani nazwiska tych pism . Wy- MARCIN BIELSKI , najdawniejszy prozaik polski . Na lat dziesięć 36 ALEKSANDER TYSZYŃSKI ,
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Akademii Krakowskiej albo autor Bielski Bielskiego bowiem czyli dodaje dopiéro dzie dziś fantazyi FIRCYK gawęd głównie innemi iżby jednéj jéj jest-to jeżeli Kadłubek Kadłubka kiem komedyi Kondratowicza kraju Krak kreślenie Kroniki króla Ksenokrates którą któréj literatury lubo LUBSKA Makaronizm Marcin Bielski Marcin Wolski miał mianowicie miéć mię miłości miłość Mohort mógł mówi mówiąc myśli nader najprzód napis następnie naszéj nazwiska nieraz niż owszem pieśni pisał Platon poematu poeta poetów poety poezyi potém powieści prawie prozą przytoczymy Reja różnych rzec sielanek Sielanka słowa snać Solon spółczesnych STAROŚCINA Starowolski Starowolskiego swego swéj swém swych Symonowicza SZARMANCKI szczegółów szczegóły sztuki śmierci śród świata talent téj tém Teokryt téż treści treść Tyszyński uczuć utworach utworów utwory wcale wieku wiersz wierszem więcej Wincenty Pol Wit Stwosz Wizerunki Polskie Wizerunku Władysława Syrokomli właśnie wprawdzie wreszcie wszakże wszędzie wszystkie zapewne zawsze zkądinąd ztąd życia
Popularne fragmenty
Strona 112 - Pietrucho, prawieś mi się sianem wykręciła: Ta nahajka mocno się na twój grzbiet groziła. Kładźcie sierpy, kupami do jedła siadajcie, W kupach jedzcie, po chróstach się nie rozchadzajcie.
Strona 82 - Szyrokość nieprzeźrzana na górze równiuczka, Na niej trawa by hatłas piękna, zieleniuczka. Kwiateczki po niej wszędy, by drogie kamyczki, Rozlicznymi farbami błyskają się wszyćki.
Strona 116 - I za żywota ma chleb, i po nim zostanie. I ty Likory, u mnie nie będziesz żebrała, Nie będziesz, gdy nie będziesz ze mną próżnowała. Ręko moja...
Strona 115 - Łaję wam, i zajrzę wam: większą wolność macie Niźli ja. Na co się was tak wiele zleciało? Abo wam miło kąsać białe, miękkie ciało? I ciebie tu komarku, zła śmierć posadziła, Ukąsiłeś, że przez sen wargami ruszyła.
Strona 17 - O to nareszcie jeszcze prosić mi wypada, by nie wszyscy o naszej pracy wyrokowali, lecz wyłącznie ci, których umysłu zdolność i świetność dobrego wychowania zaleca, tudzież by się nikt do nagany nie kwapił, dokąd wszystkiego dokładnie nie zważy, nikt bowiem smaku imbieru nie dojdzie, dokąd go nie zżuje, nikomu też nie godzi się sądzić o rzeczy, dopóki się w niej nie rozpatrzy.
Strona 111 - Babę o czterech zębach. Miło będzie na cię Patrzyć, gdy przy niej siędziesz, jako w majestacie, A ona cię nadobnie będzie całowała, Jakoby cię też żaba chropawa lizała.
Strona 16 - Kodrusa tylko, Kodrusa trwożymy się obrazem, bo nędzota nasza wystawiona na rozliczne czyhających zasadzki, a nawet podartej nie ma opony, by wstyd własny zasłonić. Albowiem nie w kole dziewic, pośród muz swawolić, lecz przy stolicy świetnego senatu stanąć mamy; nakazano nam nie przyciemnione bagniste sitowie, lecz złote ojczyzny filary; nie gliniane lalki, lecz ojców naszych żywe postacie z łona zapomnienia wydobyć iz starożytnej słoniowej kości wyrzeźbić, co mówię? bożego...
Strona 113 - Miiości nieszczęśliwa, nigdyś pięknej strzałki We mnie nie utkła! Po co noszę te piszczałki? Po co pieśni? Po co mi stada te igrają? Szczęśliwsze stada, bo wżdy uciechy swe mają! Ja nie mam, a już starość nad grzbietem się krzywa Zawiesza i co chwila sił pierwszych ubywa.
Strona 112 - Ale czeladka lepiej słucha gospodyni. Niechaj ma żonę: będzie się domu trzymała » Czeladka; nie będzie się często odmieniała, I nam do dwora będą otworzone wrota. Wszystkich do siebie wabi przyjemna ochota. Słoneczko, śliczne oko, dnia oko pięknego! Naucz swych obyczajów starostę naszego: Ty nas ogrzewasz, ty nam wszystko z nieba dajesz, Bez ciebie noc, z tobą dzień jasny, gdy ty wstajesz; Niech i on na nas zawsze patrzy jasnym okiem; Niech nas z pola wczas puszcza, nie z ostatnim...
Strona 78 - A tak dusza jest.to duch od Boga nadany, Jako ogień do lampy gdy będzie przydany, Lampa jest sama przez się i ciemna i brudna, A gdy ogień przypadnie już jasna i cudna.