Diua potens nemorum (nam te vultusque pudor- Statius!
Mortali de ftirpe negant) quae laeta fub ifto Igne poli non quaeris aquas, fuccurre propinquis Gentibus: Arcitenens feu te Latonia cafto
De grege tranfmifit thalamis, feu lapfus ab aftris Non humilis foecundat amor (neque enim ipfe Deo-
Arbiter, Argolidum thalamis nouus) afpice moesta Agmina. nos ferro meritas exfcindere Thebas Mens tulit, imbelli fed nunc fitis anxia fato, Summittitque animos, et inertia corpora carpit. Da feffis in rebus opem, feu turbidus amnis, Seu tibi foeda palus. nihil hac in forte puden- dum,
Nil humile eft. Tu nunc ventis, pluuioque ro
Pro Joue, tu refugas vires, et pectora bello Exanimata reple: fic hoc tibi fidere dextro Crefcat onus: tantum reduces det flectere greffus Iuppiter, ô quanta belli donabere praeda!
Dircaeos tibi diua greges, numerumque repen. dam
Plebis, et hic magna lucus fignabitur ara. Dixit, et orantis media inter anhelitus ardens Verba rapit, curfuque animae labat arida lingua. Idem omnes pallorque viros, flatusque foluti ́Oris habet: reddit demiffo Lemnia vultu. Diua quidem vobis: et fi coeleftis origo eft, Vnde ego? mortales vtinam haud tranfgreffa fuil
Luctibus! altricem mandati cernitis orbam
Pignoris, at noftris an quis finus, vberaque vlla, Scit Deus: et nobis regnum tamen, et pater in-
Sed quid ego haec? feffosque optatis demoror
Mecum age nunc, fi forte vado Langia perennes Seruat aquas. folet et rapidi fub limine cancri Semper et Icarii quamuis iuba fulgeret aftri, Ire tamen. fimul haerentem, ne tarda Pelasgis
Statius. Dux foret, ah miferum vicino cefpite alumnum (Sic Parcae voluere) locat: ponitque negantem Floribus aggeftis, et amico murmure dulces Solatur lacrymas. Qualis Berecynthia mater, Dum circa paruum iubet exultare tonantem Curetas trepidos: illi certantia plaudunt Orgia, fed magnis refonat vagitibus Ide: At puer in gremio vernae telluris, et alto Gramine, nunc faciles fternit procurfibus herbas In vultum nitens, caram modo lactis egeno Nutricem clangore ciens: iterumque renidens, Et teneris meditans verba illuctantia labris, Miratur nemorum ftrepitus, aut obuia carpit. Aut patulo trahit ore diem, nemorisque malorum Infcius, et vitae multum fecurus inerrat. Sic tener Odryfia Mavors niue, fic puer ales Vertice Maenalio, talis per littora reptans Improbus Ortygiae latus inclinabat Apollo. Illi per dumos, et opaca virentibus vmbris Deuia pars cingunt, pars arêta plebe fequuntur, Praecelerantque ducem. medium fubit iila per ag
Non humili feftina modo: iamque amne propin
Rauca fonat vallis, faxofumque impulit aures Murmur. ibi exultans conclamat ab agmine primo, Sicut erat, leuibus tollens vexilla maniplis
Argus, aquae, longusque virum fuper ora cucurrit Clamor, aquae: fic Ambracii per littora ponti Nauticus in remis iuuenum monftrante magiftro Fit fonus, inque vicem contra percuffa reclamat Terra, falutatus tum Leucada pandit Apollo. Incubuere vadis paffim difcrimine nullo Turba fimul, primique: nequit fecernere mixtos Aequa fitis. fraenata fuis in curribus intrant Armenta, et pleni dominis, armisque feruntur Quadrupedes: hos turbo rapax, hos lubrica; fal-
Saxa, nec implicitos fluuio reuerentia reges Proterere, aut merfiffe vado clamantis amici Ora. fremunt vndae, longusque e fontibus amnis
Diripitur, modo lene virens, et gurgite puro Perfpicuus, nunc fordet aquis egeftus ab imo Alueus: inde toros riparum, et proruta turbant Gramina: iam craffus caenoque, et puluere torrens Quamquam expleta fitis, bibitur tamen. agmina
Decertare putes, iuftumque in gurgite Martem Perfurere, aut captam tolli victoribus vrbem. Atque aliquis regum medio circumfluus amni, Syluarum, Nemea, longe regina virentum, Lecta Joui fedes, quam nunc, non Herculis actis Dura magis, rabidi cum colla minantia monstri Angeret, et tumidos animam anguftaret in artus : Hac faeuiffe tenus populorum incepta tuorum Sufficiat : tuque ô cunétis infuete domari Solibus, aeternae largitor corniger vndae, Laetus eas. quacunque domo gelida ora refoluis Immortale tumens: neque enim tibi cana reportat Bruma niues, raptasque alio de fonte refundit Arcus aquas: grauidiue indulgent nubila Cori. Sed tuus, et nulli ruis expugnabilis aftro. Te nec Apollineus Ladon, nec Xanthus vterque Sperchiusque minax, centaureusque Lycormas Praeftiterint: tu pace mihi; tu nube 'fub ipfa Armorum feftasque fuper celebrabere menfas. Ab Joue primus honos: bellis modo laetus ouan-
Accipias: feffisque libens iterum hospita pandas Flumina defenfasque velis agnofcere turmas.
Silius Italikus.
Er lebte mit dem Statius ungefähr zu gleicher Zeit, war im J. 25 n. C. G. geboren, und karb am Schlusse des ersten Jahrhunderts. Der jüngere Plinius urtheilt von ihm sehr wahr: Scribebat carmina maiori cura, quam ingenio. Der Inhalt seines, aus siebenzehn Büchern bestes henden, Gedichts ist der zweite punische Krieg. Aber ungeachtet der epischen Form, die er demselben ertheilte, 'ungeachtet des darin benußten Wunderbaren, ist er doch mehr Geschichtschreiber als Dichter, und sowohl in der Vertheilung seines Stofs, als in der Behandlung deffeis ben, und der Wahl seiner Hülfsmittèl, selten glücklich. Vornehmlich in den Beschreibungen, und faft überall herrscht eine gewisse Kälte und Einförmigkeit. Und so gewährt dieß Gedicht weniger Nahrung für den Geschmack, als Unter richt für den Forscher der alten Geschichte und Lånderkunde. Der Kampf des Satirikus mit seinem Sohne gehört zu den besten Episoden.
Punicor. L. IX. v. 66 180.
Nec non et no&tem fceleratus polluit error. Xanthippo captus, Libycis tolerarat in oris Servitium Satricus, mox inter praemia regi Autololum dono datus ob virtutis honorem: Huic domus et gemini fuerant Sulmone relicti Matris in uberibus nati, Mancinus et una Nomine Rhaeteo Solimus: nam Dardana origo Et Phrygio genus a proavo, qui, fceptra fecutus Aeneae, claram muris fundaverat urbem, Ex fefe dictam Solimon: celebrata colonis Mox Italis paullatim attrito nomine Sulmo. Ac tum barbaricis Satricus cum rege catervis Advectus, quo non fpretum (fi pofceret ufus) Nofcere Gaetulis Latias interprete voces.
Poftquam poffe datum Peligna revisere tecta, Et patrium fperare larem, ad conamina noctem Advocat, ac furtim caftris evadit iniquis. Sed fuga nuda viri: fumto nam prodere coepta Vitabat clipeo, et dextra remeabat inermi. Exuvias igitur proftrataque corpora campo Luftrat, et exutis Mancini cingitur armis. Iamque metus levior: verum, cui demta ferebat Exfangui fpolia, et cuius nudaverat artus, Natus erat, paullo ante Maca proftratus ab hofte. Ecce fub adventum noctis primumque foporem Alter natorum Solimus veftigia vallo Aufonio vigil extulerat, dum forte viciffim Alternat portae excubias, fratrisque petebat Mancini ftratum fparfa inter funera corpus, Furtiva cupiens miferum componere terra. Nec longum celerarat iter, cum tendere in armis Aggere Sidonio venientem confpicit hoftem. Quodque dabat Fors in fubitis nec opina, fepul
Aetoli condit membra occultata Thoantis. Inde, ubi nulla fequi propius pone arma, virum.
Incomitata videt veftigia ferre per umbras, Profiliens tumulo contorquet nuda parentis In terga, haud fruftra, jaculum: Tyriamque fe quentum
Satricus effe manum et Sidonia vulnera credens, Auctorem caeci trepidus circumfpicit ictus. Verum ubi victorem juvenili robore curfus Attulit, et notis fulfit lux triftis ab armis, Fraternusque procul, luna prodente, retexit Ante oculos fefe, et radiavit comminus umbo; Exclamat juvenis, fubita flammatus ab ira; Nou fim equidem Sulmone fatus tua, Satrice, pro- les,
Nec frater, Mancine, tuus, fatearque nepotem Pergameo indignum Solimo, fi evadere detur Huic noftras impune manus. Tu nobile geftes Germani fpolium ante oculos, referasque fuperba, Me fpirante, domus Pelignae perfidus arma? Beisp. Samml. 5. B.
« PoprzedniaDalej » |