Obrazy na stronie
PDF
ePub

Zoraz.

AD

L. IV. OD. XII.

VIRGILIUM.

[ocr errors]

Iam veris comites, quae mare temperant,
Inpellunt animae lintea Thraciae:
lam nec prata rigent, nec fluuii ftrepunt,
Hiberna nive turgidi.

Nidum ponit, Ityn flebiliter gemens,
Infelix avis, et Cecropiae domus
Aeternum opprobrium, quod male barbaras
Regum eft vlta libidines.

Dicunt in tenero gramine pinguium
Cuftodes ovium carmina fiftula,
Delectantque Deum, cui pecus et nigri
Colles Arcadiae placent.

Adduxere fitim tempora, Virgili:
Sed preffum Calibus ducere Liberum
Si geftis, iuvenum nobilium cliens,
Nardo vina merebere.

Nardi parvus onyx eliciet cadum,
Qui nunc Sulpiciis adcubat horreis,
Spes donare nouas largus, amaraque
Curarum eluere efficax.

Ad quae fi properas gaudia, cum tua
Velox merce veni; non ego te meis
Immunem meditor tingere poculis,
Plena dives vt in domo.

Verum pone moras et ftudium lucri:
Nigrorumque memor, dum licet, ignium,
Mifce ftultitiam confiliis breuem:

Dulce eft defipere in locò.

Cas

Catull

S. B. II. S. 14. Unter feinen Gedichten giebt es nur wenige, eigentlich lyrische Stücke; aber diese haben so viel Anmuth, Feinheit und Sprachschönheit, daß sie als Meisterstücke ihrer Art anzusehen sind. Die lezten beiden unter den Sinngedichten gegebenen Proben dieses Dichters lassen sich gleichfalls hieher rechnen. Eins seiner schönsten Lieder If folgender Hochzeitsgesang, von dem man in Herder's Volksliedern, B. II. S. 248, eine schdne Uebersehung fins Uebrigens erinnere ich hier noch au sein Pervigilium Veneris, und deffen treffliche Verdeutschung von Bürs ger, ob man gleich vermuthet, daß sie einen spåtern Dich ter eben des Namens zum Verfasser habe.

det.

CARMEN NUPTIALE.

IUVENES.

Vefper adeft, juvenes; confurgite! Vesper

Olympo

Expectata diu vix tandem lumina tollit.

Surgere jam tempus, jam pingues linquere menfas.
Iam veniet virgo, jam dicetur Hymenaeus.
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

PUELLAE.

Cernitis, innuptae, juvenes? confurgite contra!
Nimirum Oetaeos oftendit Noctifer ignes.
Sic certe; viden' vt perniciter exfiluere?

Non temere exfiluere; canent quod vincere par eft.
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

1UVENES.

Non facilis nobis, aequales, palma parata eft. Afpicite, innuptae fecum vt meditata requirant. Non fruftra meditantur: habent memorabile quod

[ocr errors]
[blocks in formation]

Catull.

Catull.

Nec mirum: tota penitus quae mente laborent,
Nos alio mentes, alio divifimus aures:
Jure igitur vincemur; amat victoria curam.
Quare nunc animos faltem committite veftros:
Dicere jam incipent; jam refpondere decebit.
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

PUELLAE.

Hefpere, qui coelo fertur crudelior ignis?
Qui gnatam potfis complexu avellere matris,
Complexu matris retinentem avellere gnatam,
Et juveni ardenti caftam donare puellam.
Quid faciant hoftes capta crudelius vibe?
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

IUVENES.

Hefpere, qui coelo lucet jucundior ignis?
Qui defponfa tua firmes connubia flamma,
Quae pepigere viri, pepigerunt ante parentes,
Nec junxere prius, quam fe tuus extulit ardor.
Quid datur a Divis felici optatius hora?
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

PUELLAE.

Hesperus e nobis, aequales, abftulit unam.
Namque tuo adventu vigilat cuftodia; femper.
Nocte latent fures, quos idem faepe revertens,
Helpere, mutato comprendis nomine eosdem,,

IUVENES.

At lubet innuptis ficto te carpere queftu.
Quid tum fi carpunt, tacita quem mente requirunt ?
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

PUELLAE.

Vt flos in feptis fecretus nafcitur hortis,
Ignotus pecori, nullo convulfus aratre,
Quem mulcent aurae, firmat fol, educat imber;
Multi illum pueri, multae optavere puellae;
Idem cum tenui carptus defloruit vngui,
Nulli illum pueri, nullae optavere puellae;

Sic

[ocr errors]

Catull.

Sic virgo dum intacta manet, dum cara fuis eft;
Cum caftum amifit polluto corpore florem,
Nec pueris jucunda manet, nec cara puellis.
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

IUVENES.

Vt vidua in nudo vitis quae nafcitur arvo,
Nunquam fe extollit, nunquam mitem educatuvam;
Sed tenerum prono deflectens pondere corpus,
Iam jam contingit fummum radice flagellum,
Hanc nulli agricolae, nulli accoluere juvenci;
At fi forte eadem eft vlmo conjuncta marito,
Multi illam agricolae, multi accoluere juvenci:
Sic virgo, dum intacta manet, dum inculta fenefcit.
Cum par connubium maturo tempore adepta eft,
Cara virgo magis, et minus eft invisa parenti.

At tu ne pugna cum tali conjuge, virgo!
Non aequum eft pugnare, pater cui tradidit ipfe,
Ipfe pater cum matre, quibus parere neceffe eft.
Virginitas non tota tua eft; ex parte parentum efts
Tertia pars patri data, pars data tertia matri,
Tertia fola tua eft: noli pugnare duobus,
Qui genero fua jura fimul cum dote dederunt.
Hymen o Hymenaee, Hymen ades o Hymenaee!

Chia

C

Chiabrera.

Chiabrera.

Eine so biegsame, wohlklingende Sprache, wie die italianische, die schon ungesungen fast lauter Musik, und eine so gefangliebende Nation, find natürlicherweise vorzüg lich liederreich. Ich könnte mehrere schöne Proben ålterer und neuerer Canzonetten geben, von denen man verschiedene Sammlungen hat; aber ich schränke mich hier, wie in dieser ganzen Abtheilung, eben wegen der Menge und Gangbarkeit solcher Sammlungen, nur auf einige der vorz züglichsten Dichter und einige wenige Beispiele aus ihnen, ein. Der verliebten und moralischen Lieder des Chiabrera sind über hundert; sie stehen im zweiten Bande seiz ner Werke.

[blocks in formation]
« PoprzedniaDalej »