In I. et II. Noct. RR. de die. Lectio ij. ingrediuntur ímpetu ad veo fluminis usquè ad torren– tem AEgypti, et vos congregabímini unus et unus filii Israel. Et erit in die illâ; clangétur in tubâ magnâ et véniet qui pérditi fúerant de terrâ Assyriorum, et qui ejecti erant in terrâ AEgypti, et adorábunt Dóminum in monte sancto in Jerúsalem. IN II. NOCTURNO. De E Epístolâ beáti Pauli Apóstoli ad Philippenses. Lectio iv. Cap. 3. GO me non árbitror comprehendisse.Unu autë,quæ quidem retrò sunt obliviscens, ad ea verò, quæ sunt prióra, extendens meipsum, ad desti UI QJacob, florébit et germinábit Israel, et implébunt fáciem orbis sémine. Numquid juxtà plagam percutientis se percus-nátu pérsequor, ad bráviu susit eum? aut sicut occídit interfectos ejus, sic occisus est? In mensúrá contrà mensúram cùm abjecta fúerit, judicábis eam : meditátus est in spíritu suo duroper diem æstûs.Idcircò super hoc dimittétur iniquitas dómui Jacob : et iste omnis fructus ut auferátur peccátum ejus, cùm posúerit omnes lápides altáris sicut lápides cíneris allísos, non stabunt luci et delúbra. Lectio iij. perna vocatiónis Dei in Christo Jesu. Quicumque ergò perfecti sumus, hoc sentiámus : et si quid áliter sápitis, et hoc vobis Deus revelábit. Verúmtamen ad quod pervenímus ut idem sapiámus, et in eâdem permaneámus régulà. Lectio v. fra MITATORES mei estóte, Ltres, et observáte eos qui ità ámbulant, sicut habétis formam nostram. Multi enim-ámCIVIT IVITAS enim muníta deso-bulant, quos sæpe dicébam ▲láta erit, speciósa relinqué- vobis (nunc autem et flens ditur, et dimittétur quasì deser- co) inimícos crucis Christi : tum: ibi pascétur vítulus, et quorum finis intéritus : quorum ibì accubábit et consúmet sum-Deus venter est : et glória in mitátes ejus. In siccitáte messes illíus conterentur, mulieres venientes et docentes eam : non est enim pópulus sápiens, proptéreà non miserébitur ejus, qui fecit eum; et qui formávit eum, non parcet ei. Et erit: in die illâ percútiet Dóminus ab al confusióne ipsórum, qui terréna sápiunt. Nostra autem conversátio in coelis est undè étiam salvatórem expectamus Dóminum nostrum Jesu Christum, qui reformábit corpus humilitátis nostræ, configurátum córpori claritátis suæ, secun dùm operatiónem, quâ étiàm tio et vita. Quómodò autem in possit subjicere sibi omnia. : Lectio vj. Cap. 4. ITAQUE, fratres mei carís simi, et desideratíssimi, gáudium meum, et coróna mea: sic state in Dómino, caríssimi: Evódiam rogo, et Syntychen déprecor_idipsum sapere in Dómino. Etiam rogo et te, germáne compar, ádjuvaillas, quæ mecum laboravérunt in Evangélio cum Clemente, et cæteris adjutóribus meis, quorum nómina sunt in libro vitæ. Gaudéte in Dómino semper : íterùm dico, gaudéte. Modéstia vestra nota sit ómnibus homínibus Dóminus propè est. Nihil solliciti sitis: sed in omni oratióne, et obsecratióne, cum gratiárum actióne petitiónes vestræ innotescant apud Deu. IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Lectio vij. Cap. 2. N illo témpore; Erat pater (Jesu) et mater mirantes sur his quæ dicebantur de illo. Et benedixit illis Simeon, et dixit ad Maríam matrem ejus : Ecce pósitus est hic in ruínam et in resurrectiónem multórum in Israel. Et réliqua. Homília venerabilis Bedæ Presbyteri. per In Luc. Lib. I. ruínam? nisi quià et lapis offensiónis est, et petra scándali, id est ruince, his qui offendunt Verbum, nec credunt. De quibus ipse dicit: Si non venissem et locútus eis fuissem, peccátum non habérent. Nunc autem excusationem non habent de peccáto suo. Qui non in se ipso tantùm, sed in suis quoque prædicántibus in ruínam pósitus est, resurrectiónemque multorum, testante Apóstolo, qui ait: Christi bonus odor sumus Deo in his qui salvi fiunt, et in his qui péreunt. Qui enim verbum quod audit amando séquitur, bono odóre resurgit et salvátur. Qui odiendo ínséquitur, eodem ipso bono odóre córruit, et moritur. B. Erat pater (Jesu) et mater Mirantes super his quæ sunt in illo multi, et honoradicebantur de illo. y. Miráti vérunt Deum. Mirantes. Luc. 2. Eccli. 11. IGNUM autem cui contradicétur, fidem Dominicæ crucis áccipe, de quâ Apóstolo Paulo dicunt Judæi: Ñam de sectâ hâc notum est nobis quòd ubíquè ei contradícitur. Ut revelentur ex multis córdibus cogitatiónes; incertum erat quondam, qui Judæórum grátiam Christi, quam ventú qui autem respúere mallent. Ât ejus nativitáte audítâ, revelátis mox córdium cogitatiónibus, Heródes rex turbátus est, et omnis Jerosolyma cum ECCE pósitus est hic in rui-ram útique nóverant, recipere, nam et in resurrectiónem multórum in Israel, et in signum cui contradicétur. Benè in resurrectiónem, quià lumen est, quià glória plebis Israel, quià dicit: Ego sum resurréc-illo. Pastóres cum timóre et gáudio Deo laudem résonant; | pis. Glória. Vobis. 1. Petr. 2hominibus pacis nuntium pan-Isai. 28. diem solemnem in condensis. Ps. 117. dunt. Ejus doctrinâ et virtúte f. Sacerd. Deus Dóminus, diffamátâ, álii ad eum quasi et illuxit nobis. B. Constituite magistrum veritátis cónfluunt, álii ab eo quasi seductóre refúgiunt. Ejus signo crucis erecto, hi quasì justè morti dari blasphemantes irrídent, illi quasì vitæ auctórem mori ácriter dolent. AD LAUDES. B. Ecce pono in Sion lápi-HRISTUS) dedit semetipdem offensiónis, et petram scándali : * Et omnis, qui credit in eum, non confundétur. . Offendent ex eis plúrimi, et cadent, et conterentur. * Et omnis. Rom. Isai. 8. 9. Lectio ix. Asum pro peccátis nostris, ut eriperet nos de præsenti século nequam secundùm voluntátem Dei et Patris nostri; cui est glória in sécula seculórum. Amen. HYMNUS. Qui solus antè sécula Summi Parentis únice, Tu nostra pax et glória, Qui córporis nostri volens Sconsummatióne séculi, præ- Ad illud evectos decus Hoc sancta te poscit dies, Nunc ergò terra, nunc polus, Et nos, perennis ô quibus Ex Concílio Ephesíno. Anno 431. Parte 1.cap.5. n. 22. De Isaía Prophétâ. N die illâ cantábitur cánti CUM divina Scriptura em jus cum istud in terrà Judai per uníus obeditiónem tificátos ásserit, non símpli-Urbs fortitúdinis nostræ Sion cem áliquem, nostræque con- Salvátor, ponétur in eâ murus ditiónis hóminem ad hoc as-et antemurále. Aperíte portas sumptum cogitáre debémus: et ingrediátur gens justa, cussed ipsummet Unigénitum, hó- tódiens veritátem. Vetus error minem factum, qui obedién-ábiit: servábis pacem; pacem, tiam Patri pro ómnibus præstitit. AD VESPERAS. Capitulum. 2. Petr. 1. MAXIMA, et pretiósa nobis promissa donávit (Deus) : quià in te sperávimus. Sperastis in Dómino in séculis æternis, in Dómino Deo forti in perpétuum. Quià incurvábit habitantes in excelso, civitátem sublíme humiliábit. Humiliábit eam usquè ad terram, détrahet eam usquè ad púlverem. Conculcábit eam pes, pedes páuperis, gressus ege- | Primus homo de terrâ terrénórum. nus, secundus homo de coelo múlier, corruptâ mente, decépit: secundum hóminem virgo, incorruptâ virginitate, concépit. In primi hóminis cónju De Epístolâ beáti Pauli Após-coelestis. Primum hóminem toli ad Philippenses. Lectio ij. Cap. 4. PAX Dei, quæ exsupérat omnem sensum, custódiat corda vestra, et intelligéntias ves-ge, nequítia diáboli seductam tras in Christo Jesu. De cætero depravávit mentem; in secunfratres, quæcumque sunt vera, di autem hóminis matre, gráquæcumque púdica, quæcum- tia Dei et mentem íntegram que justa, quæcumque sancta, servávit et carnem. Menti cónquæcumque amabília, quæ-tulit firmíssimam fidem : carni cumque bonæ famæ, si qua ábstulit omninò libidine. Quóvirtus, si qua laus disciplinæ, niàm ígitur miserabiliter pro hæc cogitáte. Quæ et didicistis, et accepistis, et audistis, et vidistis in me, hæc ágite: et Deus pacis erit vobiscum. Sermo sancti Fulgéntii Epíscopi. Serm. 2. de dupl. Nat. Christi. AGNUM mystérium, dilec peccáto damnátus est homo, AD LAUDES. Mtíssimi fratres, magnum Ad Bened. Ant. de die, p. 206. divinæ dilectiónis indícium. Homo Deum contemnens, à Deo discessit: Deus hómines diligens, ad homines venit. Oratio Concéde, p. 206. Comm. S. Sylvestri. ORATIO. EUS, qui sacrum ministé mur; lexit impium, ut fáceret jus-Drium fidéliter exsequentes, tum: disexit infirmum, ut fá-in gáudium Dómini sui tribuis ceret sanum : dilexit perver- benignus intrare; da nobis sum, ut fáceret rectum: dilexit intercessióne beáti Sylvestri mórtuum, ut fáceret vivum, Pontificis tui, ut in módico Et quid ámplius dicam? Quan- fidéles, mercédem magnam, dóquidèm Deus unigénitus huquæ ipse es, cónsequi mereámánam natúram tantùm dilePer. xit, ut eam non solùm potestáte mali ángeli liberáret, verùm étiàm in seipso super omnes bonos Angelos in Patris déxterâ collocáret. Natúra enim quæ in primo hómine à malo ángelo captiváta fúerat, ipsa nunc in secundo super omnes bonos ángelos regnat. Ad Horas omnia ut in die. Ex Concilio Ephesíno. eum qui carne servilique ESTIFICATUS est (Deus) formâ indútus appáruit, únicè, |