Obrazy na stronie
PDF
ePub

LXVII

LEIBNIZIUS SCHMIDIO S. D.

Ex autographis editis a Veesenmeyer et in publica auctione Dni Libri a Dno Philips emptis denuo inspexit Foucher de Careil.

Hanoveræ, 24 jun. 1698.

Cum tuas accepi, jam scripseram ad Serenissimum Ducem, Antonium Ulricum, et credo proinde amico nostro eadem illic fuisse dicta, quæ ad te scripseram. Cum non adsit Dominus Bacmeister, locutus sum pro Domino Wagnero cum Domino Barone de Els, gubernatore Principis Electoralis, et hoc meam sententiam probante, ipsi Serenissimæ Electrici aviæ rem commendavi, præsente Domino Barone Helmontio, ad quem etiam postea Dominum Wagnerum misi, ut ipse de visu testimonium perhi bere possit. Sed captanda est commoda occasio rem Serenissimo Electori proponendi; occurrunt non raro in aulis obstacula, præsertim ubi tandem ad rem pecuniariam veniendum est, constituendumque salarium novum. Nain qui attentiores sunt ad rem, mavolent officiali cuidam jam tum stipendia habenti addi paulum aliquid. Unde nihil adhuc certi pronuntiari potest. Vale, et fave.

Leibnizius.

LXVIII

LEIBNIZIUS SCHMIDIO S. D.

Ex autographis editis a Veesenmeyer et in publica aucttone Dni Libri a Dno Philips emptis denuo inspexit Foucher de Careil.

Guelfebyti, 4 jul. 1698.

Negotium Marienthaliensis Abbatiæ tibi conferendæ conclusum esse Serenissimus Dux, Antonius Ulricus, mihi in memoriam revocanti tandem signi ficavit ; quod tibi nunc Hanoveram rediturus mature perscribere volui. Dixit etiam Serenissimus, ex quo tidianis Portarum catalogis compertum sibi Dominum D. Fabricium nuper hac transiisse. Doleo id mihi serius cognitum ; alioqui libenter fuissem collocutus. Serenissimus etiam Domino Abbati Calixto ea ipsa quæ tibi scripseram, sponte sua dixit. Pedem alterum habens in curru nunc abrumpo. Vale.

LEIBNIZIUS.

LXIX

LEIBNIZIUS SCHMIDIO S. D.

Ex autographis editis a Veesenmeyer et in publica auctione Dni Libri a Dno Philips emptis denuo inspexit Foucher de Careil.

Linsburgi, 3 aug. 1698.

Veniam peto quod ad gratissimas tuas diutius silui quam aut volui aut debui; sed mire fui distrac

tus, cujus rei testis esse potest Dominus Wagnerus. Præter agenda domi complura, ipsiusque transferendæ Bibliothecæ Electoralis curam, duo itinera intervenere, brevia quidem nec longinqua, sed quibus tamen non parum temporis deteritur. Reverso enim a Guelfebyto nuntius venit Linsburgum me vocans, ubi nunc Aula nostra versatur.

Serenissimus Dux, Antonius Ulricus, Domino Abbati Calixto ea ipsa dixit quibus dictis opus erit.

Si ante nundinas non conficitur negotium tuum, urgebo in illis ipse ut tandem aliquando finis impo

natur.

Dominus Wagnerus mihi nunc opem fert in transferenda Bibliotheca; spero aliquam rationem reperire consulendi rebus ejus. Puto nihil obfuturum, si paulum absit Helmestadio, tametsi de nonnullis studiosis, qui operam ejus expetierint, sollicitus videatur. Nolim tamen præscribere quicquam, et puto probaturum quæ a te suadebuntur.

Ita est, ut ad te perscriptum fuit: Dominus Comes Marsilius Bononiensis, cujus nuper libellus de Litheosporo patrio prodiit Lipsiæ, in describenda regione Danubii per Hungariam et ultra versatur, idque jussu Cæsaris, postquam aula malis edocta deprehendit quam necessaria fit topographia locorum per quæ crebro commeare debent exercitus.

Utinam aulæ vel hoc exemplo excitatæ majorem utilissimis studiis mathematicis ornandis et augendis opem ferrent! Ita instrumentorum Eimartinis similium non modulos tantum, sed et perfectas ad usum elaborationes haberemus. Nunc oportet nos vel descriptionibus esse contentos.

Ipsum Dominum Eimartum (1) accepi nescio quam habere sententiam singularem de motibus planetarum ; de qua si qua ad te pervenit notitia, rogo ut eam velis mecum esse communem.

Observatio Mercurii in Sole, tum ad motum planetæ magis magisque constituendum, tum ad longitudinum differentias vel æstimandas vel examinandas, proderit; nec dubito Dominum Eimartum cogitasse de his quæ ex collatis observationibus duci possint.

Video Noribergæ esse quendam Dominum Wurzelbauerum (2), qui et ipse nuper se studiosum observatorem ostendit. His vellem multos similes haberet Germania.

Pro tuo programmate doctissimo, ut tua solent, et dissertatione de sudariis ago gratias quæ tibi et a me et ab omnibus debentur.

Unum dicere oblitus sum, Dominum Cancellarium Guelfebytanum, Serenissimorum Fratrum missu, Hamburgum ivisse nuper; nec satis mihi constare an rediturus sit ante nundinas; sperare tamen me, quando ipso nondum digresso conclusa fuit res tua, ipso Serenissimo Duce mihi dicente, absentiam ejus conficiendo penitus negotio non obfuturam. Vale, et fave.

LEIBNIZIUS.

(1) De Eimarto v. Willi, cl. v. Nürnberg. Gel. Lexikon, t. I, p. 333-337. (2) De Wurzelbauero, v. ibidem, t. IV, p. 320-323.

LXX

BÉNÉDICTE, DUCHESSE DE BRUNSWICK-LUNEBOURG,
A LEIBNIZ.

Original autographe inédit de la bibliothèque royale de Hanovre.

A Modène, le 13 août 1698.

J'ay bien cru, monsieur Leibniz, que vous vous resjouiriez de la naissance du petit Prince de Modène et que vous prendriez un peu de part à ma joye, dont je vous suis fort obligée, et surtout de la manière dont vous tesmoignez vostre zèle sur ce qui regarde ma fille, la Princesse de Brunsvic: ce qui ne me surprend pas, scachant l'affection que vous aviez pour M. le Duc, qui avoit tant d'estime et si particulière pour vous qu'il est bien naturel l'attachement qui vous en reste pour sa famille et toute la maison. Les soings que vous prenez pour en faire voir l'illustre origine ne luy servira pas encore peu pour en faire paroistre toutes les grandeurs. Vous avez bien faict d'en parler aux envoyés mais il y a icy un père bénédictin, qui est bibliothéquaire et que l'on dit estre fort sçavant, qui pourra vous en donner de meilleurs esclaircissemens que ces messieurs-là; il s'appelle le père Bachini, qui a faict mesme des livres, je croy, d'antiquité, et surtout cette Mathilde dont on parle tant. Au reste, vous avez trouvé à respondre à merveille sur la malignité que l'on a esté trouver contre ma fille; et ce Henry le Bastard, roy de Castille, estoit tout à propos pour opposer à nostre grand-père le pape, dont on nous

« PoprzedniaDalej »