Glória Patri. Tolle filium. Ad Benedictus, Antiphona. Dómine,* puer meus jacet paralyticus in domo, et male torquétur : Amen dico tibi, [L. 2 Comm. in c. 5 et 6 Matt.] Eco autem dico vobis: Di ego véniam, et curábo cum.lígite inimícos vestros; beneDeinde Preces, 64. ORATO. fácite his, qui odérunt vos. Multi præcépta Dei, imbecillitáte sua, non Sanctórum viribus æstimántes, putant esse impossibília quæ præcépta sunt; et dicunt sufficere virtútibus, non odisse inimicos: céterum diligere, plus præcipi, quam humána natúra patiátur. Sciéndum est ergo Christum non impossibília præcipere: sed perfécta. Quæ fecit David in Saul, et in Absalon : Stéphanus quoque martyr pro inimicis lapidántibus deprecatus est: et Paulus anathema cupit es PARCE, Dómine, parce pópulo tuo: ut dignis flagella-se pro persecutóribus suis. Hæc autem Jesus et dócuit tiónibus castigátus * in tua et fecit, dicens: Pater, ignósmiseratióne respiret. Per Dóminum. ce illis; quod enim fáciunt nésciunt. LECTIO II. videátur. Unde dicitur ei a Dómino: Hypócrita, éjice primum trabem de óculo tuo. Non itaque virtus, sed causa virtútis apud Deum mercédem habet. Et si a recta via páululum declináveris, non vadas, an ad sinístram, cum verum iter amíseris. Ur sitis filii Patris vestri, qui in cœlis est. Si Dei præcépta custódiens, filius quis efficitur Dei : ergo non est natúra filius, sed arbítrio suo. Cum ergo facis eleemosynam, noli tuba cánere ante te, sicut hy-interest, utrum ad dexteram pócritæ fáciunt in synagógis et in vicis, ut honorificéntur ab hominibus. Quia tuba canit, eleemosynam fáciens, hypócrita est. Qui jejunans demolitur fáciem suam, ut ventris inanitátem monstret in vultu, et hic hypócrita est. Qui in synagógis et in ángulis plateárum orat, ut videátur ab hominibus, hypócrita R. Deus Dómini mei Abraham, dirige viam meam : Ut cum salute revértar in domum dómini mei. tuo. Ut cum. cum servo Deinde Preces, 139. ORATIO. TUERE, Dómine, pópulum tuum, et ab ómnibus peccátis cleménter emúnda: quia nulla ei nocébit advérsitas, si nulla ei dominétur iniquitas. Per Dóminum. tio. SABBATO. Absolutio A vínculis. afflicta, sed et fœdáta est; ut, si fieri posset, Redémptor ipsíus eam prorsus deseruisse ad tempus viderétur. R. Veni hódie ad fontem aquæ, et orávi Dóminum, di* Dómine Deus Abracens: ham, tu prósperum fecisti desidérium meum. . Igitur puélla, cui dixero, Da mihi aquam de hydria tua, ut bibam: et illa Benedictio Evangélica léc- díxerit, Bibe Dómine, et ca Léctio sancti Evangélii secúndum Marcum. LECTIO I. IN illo témpore, Cum sero esset, erat navis in médio mari, et Jesus solus in terra. Et réliqua. Homilía venerabilis Bedæ presbyteri. [Lib. 2, c. 28, in c. 6 Marc.] LABOR discipulorum in remigándo, et contrárius eis ventus, labóres sanctæ Ecclésiæ vários designat : quæ inter undas sæculi adversántis et immundórum flatus spirítuum, ad quiétem pátriæ cœléstis, quasi ad fidam líttoris statiónem pervenire conátur. Ubi bene dicitur, quia navis erat in médio mari, et ipse solus in terra: quia nonnunquam Ecclésia tantisGentílium pressúris non solum mélis tuis potum tribuam: ipsa est quam præparávit Dóminus filio dómini mei. Dómine Deus. Benedictio Divinum auxí lium. UNDE LECTIO II. NDE est illa vox ejus inter undas procellásque tentatiónum irruéntium deprehénsæ, atque auxílium protectiónis illíus gemebundo clamóre quæréntis : Ut quid, Dómine, recessísti longe,déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? Quæ páriter vo cem inimíci persequéntis expónit, in sequéntibus Psalmis subjiciens: Dixit enim in cor de suo Oblitus est Deus, avértit fáciem suam, ne víusque in finem. deat R. Factus est sermo Dómini ad Abram, dicens : * Noli timére, Abram : ego protéctor tuus sum, et merces tua magna nimis. . Ego enim sum Dómi- | Ad Benedictus, Antiphona. nus Deus tuus, qui eduxi te de Ur Chaldæórum. Noli timére. Benedictio Ad societátem. LECTIO III. VERUM ille non obliviscitur oratiónem pauperum, neque avértit fáciem suam a sperántibus in se quin potius et certántes cum hóstibus, ut vincant, ádjuvat; et victóres in ætérnum corónat. Unde hic quoque apérte dícitur, quia vidit eos laborántes in remigándo. Videt quippe Dóminus laborántes in mari, quamvis ipse pósitus in terra: quia etsi ad horam différre videátur auxílium tribulátis impéndere; nihilóminus eos, ne in tribulationibus deficiant, suæ respectu pietátis corroborat : et aliquando étiam manifesto adjutório, victis adversitátibus, quasi calcátis sedatísque fluctuum voluminibus, liberat. R. Movens Abram tabernáculum suum, venit et habi távit juxta convállem Mambre: Edificavitque ibi altáre Dómino. . Dixit autem Dóminus ad eum: Leva óculos tuos, et vide omnem terram, quam cónspicis, tibi dabo, et sémini tuo in sempitérnum. Edificavitque. * Me étenim de die in diem quærunt, et scire vias meas volunt. Deinde Preces, 64. |