§ 1. De quatuor regibus in Perside post Cyrum regna

turis (DAN. XI, 1-2).

§ 2. De rege potente Græcorum cujus imperium lace-
rabitur (DAN. XI, 3-4)

§ 3. De bellis inter reges Austri et Aquilonis; de
gestis regis vilis et impii (Dan. XI, 5-20; 21-45)

§ 4. De rege impio.

§ 5. De victoria quam in fine temporum consequetur
populus sanctorum (DAN. XII, 1 sqq.)

ejus apocalyptica .

SCHOLION. De auctore libri Danielis

1. Utrum Daniel auctor. -2. Sententia D. Le-
normant.-3. Sententia P. Delattre.-4. Sol-
vuntur objectiones.

254

256

257 259

261

268

272

275

APPENDIX.

INTERPRETATIO VATICINII DE SEPTUAGINTA HEBDOMADIS (Dan. c. IX)

Præambula.

281

I. Tractationis indoles et ordo. - II. Hujus vaticinii adjuncta.
a) Tempus visionis; b) oratio Danielis; c) angeli adventus.

ART. I. De sensu litterali hujus vaticinii.

287

ART. II. De rebus in hoc vaticinio prædictis

319

§ 1. De indole hebdomadum hujus vaticinii earumque distri-
butione.

320

Q. 1. Quales sint hebdomades hujus vaticinii
Q. 2. Quænam stadia complectatur series hebdomadarum

domas ultima. IV. Series definita et continua.

§ 2. De sensu messianico hujus vaticinii.

328

Q. 1. Sitne tempus messianicum hoc vaticinio significatum 328

Beneficia messianica, A. Beneficia negativa: remissio
peccatorum. B. Beneficia positiva : 1° Adductio
justitiæ sempiternæ; 2° obsignatio visionis et pro-
phetiæ; 5o unctio sancti sanctorum.

Q. 2. Sintne nomina « Christus dux » v. 25, « Christus qui
abscindetur » v. 26, de uno Christo Messia an de

alia persona intelligenda

335

Q. 3. Quodnam sit pactum hebdomada una multis confir-
mandum

338

Conclusio disputationis circa sensum messianicum
hujus vaticinii

339

SCHOLION I.

Traditio patrum et interpretum christianorum circa sensum messianicum hujus vaticinii 340 SCHOLION II. Sensus Judæorum aliorumque scrip

torum

§ 3. De termino a quo 70 hebdomadum .

344

347

Q. 1. Quomodo intelligendus sit sermo de iterum
ædificanda Jerusalem, a quo numeratur initium sep-

§ 1. De « exitu sermonis ut iterum ædificetur Jerusalem »,
sive de regis Persarum decreto a quo numerandæ sint
septuaginta hebdomades.

I. Expenduntur diversæ sentiæ: 1. Edictum Cyri;
2o decretum Artaxerxis anni septimi; 3° decretum
Artaxerxis anni vigesimi.—II. Solvuntur difficultates.

§ 2. De apparitione Messiae tempore prædicto.

357

362

Q. Quomodo demonstretur post 69 hebdomades annorum,
sive post 483 annos ab exitu decreti de instauranda
Jerusalem, apparuisse Christum Messiam qui deleret
omnem iniquitatem, adduceret justitiam sempiternam,
impleret omnes notas messianicas, atque unctus in
Sanctum Sanctorum, novum pactum multis confirmaret 362
1. Jesu conveniunt omnes notæ messianice in vaticinio
Danielis descripte

363

1. Nomen Messias Dux. 2. Bona messianica. 11. Messias Jesus prodiit circa tempus ab angelo definitum. 367 Indoles quæstionis. 1o Certum est annum 483um

ante vitam publicam Christi incidere in regnum

Artaxerxis. 2o Demonstratur initium hebdomadæ
69 ante vitam publicam Christi reponendum esse
intra spatium temporis exiguum, circa annum lati
decreti Artaxerxis decurrens. a) Inquiritur de initio
regni Artaxerxis; b) componitur systema chronolo-
gicum de regno Artaxerxis cum interpretatione vati-
cinii Danielis.

Conclusio circa concordiam inter chronologiam et
vaticinium Danielis instituendam .

376

§ 3. De complemento reliquorum eventuum.

379

Q. Quomodo demonstretur reliquos eventus a Daniele prædictos, tempore statuto accidisse

379

Corollarium. De systematibus adversariorum qui complementum vaticinii extra tempora messianica reponunt Theses.

381 585

50 13 Liber Sibyllinus

119 penult. 3

124 in titul. Dan. III, 6-29

129 12 coœvum

§ 4 De mirabili etc. 2 regum Chaldæorum

130

171

218

231

CORRIGE.

Dan. X-XII.

§ II.

Liber III Sibyllinus.

III.

Dan. III, 8-29.

coævum.

V De mirabili etc.

regum Chaldæorum qui Nabuchodonosori successerunt.

1 sententiis qui intelligunt sententiis eorum qui intelligunt.

278 IV Solvuntur objectiones

§ 5.

4. Solvuntur objectiones.

Reliqua benignus lector facile corriget.

PROLEGOMENA IN LIBRUM DANIELIS.

Quandoquidem, in omni disputatione, maxime interest ut statim ab exordio, innotescat ipsa res quæ in controversiam adducta est, quo commodius hæc nostra tractatio explicetur, opportunum esse putamus quædam ad indolem totius libri Danielis spectantia, in limine hujus dissertationis, in medium proferre. Hane igitur, in his prolegomenis, scribendi rationem sequemur, ut ex ordine definiamus ea quæ maxime pertinere videntur tum ad ipsum Danielem, totius libri veluti cardinem, tum ad distributionem rerum et cohærentiam partium, - tum denique ad libri textum et versiones.

ART. 1. DE DANIELE.

§ 1. De vita Danielis.

1. Daniel Babylonem in exilium deducitur.-Anno tertio Joakim, regis Juda (1), Nabuchodonosor (2) a senescente patre Nabo

(1) Dan. I, 1. Difficultates quæ contra hoc assertum libri Danielis moveri solent, accuratius perpendemus, ubi de authentia illius capitis primi, data opera, inquiremus.

(2) Recentiores plerumque scribunt : Nebucadnezar, pressius secuti textum hebræum libri Danielis qui habet: 77 Dan. I, 1. coll. Jerem. XXVII, 6, 8, 20; XXVIII, 3, 11, 12, XXIX, 1, 3, etc.; IV Reg. XXIV, 1, 10, 11; XXV, 1; II Par. XXXVI, 6, 10, 13. Alibi occurrit absque littera N ut Dan. I, 18; II. 1, 28, 46; III, 1-3, 5 sqq.; Esdr. I, 7; V, 12, 14; Esth. II, 6. At Jer. XXI, 2, 7; XXXII, 1; XXXIX, 11; Ezech. XXVI, 7; XXIX, 18; XXX, 10 legitur idem nomen : Nebucadrezar quæ forma magis congruit cum ea quæ in inscriptionibus Assyriorum reperta est. Illæ enim exhibent formam Nabu-kudur-usur, vel Nabu-kuduri-usur. (Ménant. Manuel de la langue Assyrienne, Paris, 1880, pp. 292 sqq; Babylone et la Chaldée. Paris, 1874, p. 197.) In Canone Ptolemæi scribitur Naßoxoλagσapos; in versionibus græcis Ναβουχοδονόσορ.

1