1

CUM tu, Lydia, Telephi

Cervicem rofeam, cerea Telephi
Laudas brachia, væ, meum

Fervens difficili bile tumet jecur.

Tunc nec mens mihi, nec color

Certa fede manet: humor & in genas
Furtim labitur, arguens,

Quam lentis penitus macerer ignibus.
Uror, feu tibi candidos

Turparunt humeros immodicæ mero
Rixæ; five puer furens

Impreffit memorem dente labris notam.
Non, fi me fatis audias,

Speres perpetuum, dulcia barbare

Lædentem ofcula, quæ Venus

Quinta parte fui nectaris imbuit.

Felices ter & amplius,

Quos irrupta tenet copula, nec malis

Divulfus querimoniis

Suprema citius folvet amor die.

O DE XIV.

AD REMPUBLICAM.

Sub allegoria navis, monet ne nova adeat bellorum civilium pericula.

O NAVIS, referent in mare te novi

Fluctus? O quid agis? fortiter occupa
Portum. Nonne vides, ut
Nudum remigio latus,

Et malus celeri faucius Africo,
Antennæque gemant? ac fine funibus
Vix durare carinæ

Poffint imperiofius.

1Ο

15

20

ODE XV.

NEREI VATICINIUM DE EXCIDIO TROJE.

PASTOR cum traheret per freta navibus

Idæis Helenen perfidus hofpitam,

Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata. Mala ducis avi domum,
Quam multo repetet Græcia milite,
Conjurata tuas rumpere nuptias,
Et regnum Priami vetus.

Eheu, quantus equis, quantus adeft viris
Sudor! quanta moves funera Dardanæ
Genti! Jam galeam Pallas, & ægida,
Currufque, & rabiem parat.

Nequidquam, Veneris præfidio ferox,
Pectes cæfariem, grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides:
Nequidquam thalamo graves

Haftas, & calami fpicula Gnoffii
Vitabis, ftrepitumque, & celerem fequi

Ajacem: tamen, heu, ferus adulteros

Crines pulvere collines.

Non Laertiaden, exitium tuæ

Gentis, non Pylium Neftora refpicis?
Urgent impavidi te Salaminius

Teucer, te Sthenelus fciens

Pugnæ, five opus eft imperitare equis,
Non auriga piger. Merionen quoque
Nofces. Ecce, furit te reperire atrox
Tydides, melior patre:

30

Quem tu, cervus uti vallis in altera
Vifum parte lupum graminis immemor,
Sublimi fugies mollis anhelitu;

Non hoc pollicitus tuæ.

Iracunda diem proferet Ilio

Matronifque Phrygum claffis Achillei:

Poft certas hiemes uret Achaïus

Ignis Pergameas domos.

ODE XVI.

PALINODIA,

Veniam petit a puella, quam jambis læferat.

MATRE pulchra filia pulchrior,
Quem criminofis cunque voles modum
Pones iambis; five flamma,
Sive mari libet Hadriano.

Non Dindymene, non adytis quatit
Mentem facerdotum incola Pythius,
Non Liber æque, non acuta
Si geminant Corybantes æra,

Triftes ut iræ: quas neque Noricus
Deterret enfis, nec mare naufragum,
Nec fævus ignis, nec tremendo
Juppiter ipfe ruens tumultu.

Fertur Prometheus addere principi
Limo coa&tus particulam undique
Defectam, & infani leonis

Vim ftomacho adpofuiffe noftro.

35

10.

15

Iræ Thyeften exitio gravi

Stravere, & altis urbibus ultimæ
Stetere caufæ, cur perirent

Funditus, imprimeretque muris

Hoftile aratrum exercitus infolens.
Compefce mentem: me quoque pectoris
Tentavit in dulci juventa

Fervor, & in celeres iambos

Mifit furentem: nunc ego mitibus
Mutare quæro triftia; dum mihi
Fias recantatis amica

Opprobriis, animumque reddas.