Felix poft Cynaram, notaque, et artium
Gratarum facies ? fed Cynara breves

Annos fata dederunt,

Servatura diu parem

Cornicis vetulæ temporibus Lycen :

Poffent ut juvenes vifere fervidi,

Multo non fine rifu,

Q

Dilapfam in cineres facem.

AD AUGUSTUM ODE XIV.

UÆ cura patrum, quæve Quiritium, Plenis honorum muneribus tuas, Augufte, virtutes in ævum

Per titulos memoresque fastos Æternet? o, qua fol habitabiles Illuftrat oras, maxime principum, Quem legis expertes Latinæ

Vindelici didicere nuper

Quid Marte poffes. milite nam tuo
Drufus Genaunos, implacidum genus,
Breunofque veloces, et arces

Alpibus impofitas tremendis,

Dejecit acer plus vice fimplici.

Major Neronum mox grave prælium

Commifit, immanefque Rhætos
Aufpiciis pepulit fecundis,
Spectandus in certamine Martio,
Devota morti pectora liberæ
Quantis fatigaret ruinis;
Indomitas prope qualis undas

Exercet aufter, Pleïadum choro
Scindente nubes; impiger hoftium
Vexare turmas, et frementem
Mittere equum medios per ignes.

Sic tauriformis volvitur Aufidus,
Qui regna Dauni præfluit Appuli,
Cum fævit, horrendamque cultis

Diluviem meditatur agris;

Ut barbarorum Claudius agmina
Ferrata vafto diruit impetu,

Primofque et extremos metendo
Stravit humum, fine clade victor;

Te copias, te confilium et tuos
Præbente divos. nam, tibi quo
Portus Alexandria fupplex

Et vacuam patefecit aulam,
Fortuna luftro profpera tertio
Bello fecundos reddidit exitus,

die

Te Cantaber non ante domabilis,

Medufque, et Indus, te profugus Scythes,

Miratur, o tutela præsens

Italiæ dominæque Romæ.

PH

AUGUSTI LAUDES. ODE XV.

HOEBUS volentem prælia me loqui
Victas et urbes increpuit lyrâ;
Ne parva Tyrrhenum per æquor
Vela darem. tua, Cæfar, ætas

25

30

35

40

45

50

Fruges

Fruges et agris rettulit uberes,

Et figna noftro reftituit Jovi,
Derepta Parthorum fuperbis

Poftibus, et vacuum duellis
Janum Quirini claufit, et ordinem
Rectum evaganti frena licentiæ
Injecit, emovitque culpas,

Per

Et veteres revocavit-artes,
quas Latinum nomen et Italæ
Crevere vires, famaque, et imperî
Porrecta majeftas ad ortum I
Solis ab Hefperio cubili.

Cuftode rerum Cæfare, non furor

Civilis, aut yis,

Non ira, quget otium,

procudit enfes

Et miferas inimicat urbes.

Non, qui profundum Danubium bibunt,

Edicta rumpent Julia; non Getæ,

Non Seres, infidive Perfæ,

Non Tanaïm prope flumen orti.

Nofque, et profeftis lucibus et facris,
İnter jocofi munera Liberi,
Cum prole matronifque noftris,
Rite deos prius apprecati,

Virtute functos, more patrum, duces,
Lydis remifto carmine tibiis,

Trojamque, et Anchifen, et almæ
Progeniem Veneris, canemus.

10

15

20

3?

Quid nos, quibus te vita fit fuperftiter

Jucunda; fi contra gravis?
Utrumne juffi perfequemur otium,
Non dulce ni tecum fimul?
An hunc laborem mente laturi, decet
Quâ ferre non molles viros?
Feremus; et te, vel per Alpium juga,
Inhofpitalem et Caucafum,

Vel occidentis ufque ad ultimum finum,
Forti fequemur pectore.

Roges, tuum labore quid juvem meo,

Imbellis ac firmus parum
Comes minore fum futurus in metu,
Qui major abfentes habet :

Ut affidens implumibus pullis avis
Serpentium allapfus timet

10

15

20

Satis fuperque me benignitas tua

Ditavit: haud paravero,

Quod aut, avarus ut Chremes, terrâ premam;

Difcinctus, aut perdam, ut nepos.

VITE RUSTICE LAUDES.

ODE II.

B

EATUS ille, qui procul negotiis,
Ut prifca gens mortalium,

Paterna rura bobus exercet fuis,

Solutus omni fœnore:
Nec excitatur claffico miles truci,
Nec horret iratum mare;
Forumque vitat et fuperba civium
Potentiorum limina,

Ergo aut adultâ vitium propagine
Altas maritat populos;

Inutilefve falce ramos amputans

Feliciores inferit;

Aut in reductâ valle mugientium

Profpectat errantes greges;

Aut preffa puris mella condit amphoris;

Aut tondet infirmas oves.

Vel, cum decorum mitibus pomis caput
Autumnus arvis extulit,

25

30

5.

ΤΟ

15

Ut