Audax Tapeti genus Ignem fraude malâ gentibus intulit. Poft ignem ætheriâ domo Subductum, macies, et nova febrium Terris incubuit cohors; Semotique prius tarda neceffitas Lethi corripuit gradum. 30 Expertus vacuum Dædalus aëra Pennis non homini datis. Perrupit Acheronta Herculeus labor. Nil mortalibus ardui est. Cœlum ipfum petimus ftultitiâ; neque Per noftrum patimur fcelus Iracunda Jovem ponere fulmina. SOL AD SESTIUM. ODE IV. OLVITUR acris hyems gratâ vice veris et Favonî, Ac neque jam ftabulis gaudet pecus, aut arator igni, Jam Cytherea choros ducit Venus, imminente lunâ, - 5 Junctæque nymphis gratiæ decentes Alterno terram quatiunt pede; dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Pallida mors æquo pulfat pede pauperum tabernas Regumque turres. o beate Sefti, Vitæ fumma brevis fpem nos vetat inchoare longam. Jam te premet nox, fabulæque manes, 16 Et domus exilis Plutonia; quo fimul mearis, Nec Nec regna vini fortiere talis, Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet juventus Nunc omnis, et mox virgines tepebunt, Ο AD PYRRHAM. ODE V. UIS multâ gracilis te puer in rosâ Grato, Pyrrha, fub antro? Cui flavam religas comam, Simplex munditiis? heu, quoties fidem Emirabitur infolens! Qui nunc te fruitur credulus aureâ; Qui femper vacuam, femper amabilem, Fallacis. miferi, quibus Intentata nites! me tabulâ facer Votivâ paries indicat uvida Sufpendiffe potenti Veftimenta maris deo. AD AGRIPPAM. ODE VI. CRIBERIS Vario fortis, et hoftium Quam rem cumque ferox, navibus aut equis, Miles, te duce, gefferit. Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem Pelidæ ftomachum cedere nefcii, Nec curfus duplicis per mare Ulyffeï, Nec fævam Pelopis domum, Conamur, tenues grandia: dum pudor, Culpâ deterere ingenî. 20 Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ Nos convivia, nos prælia virginum, L AD MUNATIUM PLANCUM. ODE VII. Audabunt alii claram Rhodon, aut Mitylenen, Aut Ephefum, bimarifve Corinthi Monia, vel Baccho Thebas, vel Apolline Delphos, 15 20 Sunt quibus unum opus eft intactæ Palladis urbem Carmine perpetuo celebrare, et Undique decerptam fronti præponere olivam. Aptum dicit equis Argos, ditesque Mycenas. Nec tam Lariffæ percuffit campus opima, Et præceps Anio, ac Tiburni lucus, et uda Sæpe notus; neque parturit imbres Perpetuo: fic tu fapiens finire memento Triftitiam, vitæque labores Molli, Plance, mero, feu te fulgentia fignis Caftra tenent, feu denfa tenebit Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque Cum fugeret, tamen uda Lyxo Tempora populeâ fertur vinxiffe coronâ, Sic triftes affatus amicos: Quo nos cumque feret melior fortuna parente, 25 Ibimus, o focii comitesque. Nil defperandum, Teucro duce et aufpice Teucro: Ambiguam tellure novâ Salamina futuram. Mecum fæpe viri, nunc vino pellite curas; L AD LYDIAM. ODE VIII. YDIA, dic, per omnés Te deos oro, Sybarin cur properas amando Perdere? cur apricum Oderit campum, patiens pulveris atque folis? Cur neque militaris Inter æquales equitat; Gallica nec lupatis Temperat ora frenis? Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum Sanguine viperino Cautius vitat; neque jam livida geftat armis Brachia, fæpe disco, Sæpe trans finem jaculo nobilis expedito ? Quid latet, ut marinæ Filium dicunt Thetidos, fub lacrymofa Troja Funera; ne virilis Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas? AD THALIARCHUM. ODE IX. IDES ut altâ ftet nive candidum Soracte, nec jam fuftineant onus Sylvæ laborantes, geluque Flumina conftiterint acuto. Diffolve frigus, ligna fuper foco Large reponens; atque benignius" ·30 5 10 15 5 Deprome Deprome quadrimum Sabinâ, O Thaliarche, merum diotâ. Permitte divis cætera; qui fimul Stravere ventos æquore fervido Depræliantes, nec cupreffi, Nec veteres agitantur orni. Quid fit futurum cras, fuge quærere; et Quem fors dierum cumque dabit, lucro Appone; nec dulces amores Sperne, puer, neque tu choreas, Donec virenti canities abeft Morofa. nunc et campus, et areæ, Theffalofque |