P

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER PRIMUS.

AD MECENATEM. ODE I.

ECENAS, atavis edite regibus,

Mo,

O, et præfidium, et dulce decus meum,
Sunt, quos curriculo pulverem Olympium

Collegiffe juvat, metaque fervidis
Evitata rotis, palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad deos.
Hunc, fi mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus;
Illum, fi proprio condidit horreo
Quidquid de Lybicis verritur areis,
Gaudentem patrios findere farculo
Agros, Attalicis conditionibus
Nunquam dimoveas, ut trabe Cypriâ
Myrtoum, pavidus nauta, fecet mare.
Luctantem Icariis fluctibus africum

Α

5

10

15

Mercator

Mercator metuens, otium et oppidi
Laudat rura fui: mox reficit rates
Quaffas, indocilis pauperiem pati.
Eft, qui nec veteris pocula Maffici,
Nec partem folido demere de die,
Spernit; nunc viridi membra fub arbuto
Stratus, nunc ad aquæ lene caput facræ.
Multos caftra juvant, et lituo tubæ
Permiftus fonitus, bellaque matribus
Deteftata. manet fub Jove frigido
Venator, teneræ conjugis immemor,
Seu vifa eft catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
Me doctarum hederæ præmia frontium
Dîs mifcent fuperis; me gelidum nemus
Nympharumque leves cum fatyris chori
Secernunt populo, fi neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia
Lesboum refugit tendere barbiton.
Quod fi me lyricis vatibus inferes,

20

25

30

35

Sublimi feriam fidera vertice.

AD AUG. CÆSAREM. ODE II.

AM fatis terris nivis atque diræ

Dexterâ facras jaculatus arces

Terruit urbem;

Terruit gentes, grave ne rediret
Sæculum Pyrrhæ, nova monftra queftæ ;

Omne cum Proteus pecus egit altos

Vifere montes,

Pifcium et fummâ genus hæfit ulmo,
Nota quæ fedes fuerat palumbis,
Et fuperjecto pavida natarunt
Æquore dama.

Audiet cives acuiffe ferrum,

Quo graves Perfæ melius perirent,
Audiet pugnas, vitio parentum
Rara, juventus.

Quem vocet divům populus ruentis
Imperî rebus prece quâ fatigent
Virgines fanctæ minus audientem
Carmina Veftam?

Cui dabit partes fcelus expiandi
Jupiter? tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,
Augur Apollo:

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quam Iocus circum volat, et Cupido:

Sive neglectum genus et nepotes
Refpicis auctor,

20

25

30

35

Heu! nimis longo fatiate ludo;

Tollat. hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici pater atque princeps;
Neu finas Medos equitare inultos,
Te duce, Cæfar.

50

AD NAVEM QUA VIRGILIUS VEHEBATUR ATHE

NAS PROFICISCENS.

IC te diva potens Cypri,

ODE III.

Sic fratres Helenæ, lucida fidera,

Ventorumque regat pater,

: Obftrictis aliis præter iapyga, Navis, quæ tibi creditum

Debes Virgilium: finibus Atticis

Reddas incolumem, precor,

Et ferves animæ dimidium meæ.

Illi robur, et æs triplex,

Circa pectus erat, qui fragilem truci Commifit pelago ratem

Primus, nec timuit præcipitem africum Decertantem aquilonibus,

Nec triftes Hyadas, nec rabiem noti;

Quo non arbiter Adria

Major, tollere feu ponere vult freta.

Quem mortis timuit gradum,

Qui fixis oculis monftra natantia,

Qui vidit mare turgidum et,

Infames fcopulos, Acroceraunia?

Nequicquam deus abfcidit

Prudens oceano diffociabili

10

15

20

Terras, fi tamen impia

Non tangenda rates tranfiliunt vada.

Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum et nefas.

25