Heu me, per urbem, nam pudet tanti mali,
Fabula quanta fui!

Conviviorum ut pœnitet,

In queis amantem et languor, et filentium,

Arguit, et latere

Petitus imo fpiritus!

Contrane lucrum nil valere candidum

Pauperis ingenium,

Querebar applorans tibi;

Simul calentis inverecundus deus

Fervidiore mero

Arcana promorat loco.

Quod fi meis inæstuet præcordiis

Libera bilis, ut hæc

Ingrata ventis dividat

Fomenta, vulnus nil malum levantia ;

Definet imparibus

Certare fubmotus pudor.

Ubi hæc feverus te palam laudaveram,

Juffus abire domum,

Ferebar incerto pede

Ad non amicos, heu! mihi poftes, et, heu!

Limina dura, quibus

Lumbos et infregi latus.

Nunc, gloriantis quamlibet mulierculam

Vincere mollitiâ,

Amor Lycifci me tenet;

Unde expedire non amicorum queant
Libera confilia,

Nec contumeliæ graves;

Sed alius ardor, aut puellæ candide,

Aut teretis pueri,

Longam renodantis comam.

10

15

20

25

30

35

40

ODE

Q

ODE XII.

UID tibi vis, mulier, nigris digniffima barris?
Munera cur mihi, quidve tabellas,

Mittis, nec firmo juveni, neque naris obefæ ?
Namque fagacius unus odoror,

Polypus, an gravis hirfutis cubet hircus in alis,

Quam canis acer, ubi lateat fus.

Qui fudor vietis, et quam malus undique membris
Crefcit odor, cum pene foluto

Indomitam properat rabiem fedare! neque illi
Jam manet humida creta, colorque

Stercore fucatus crocodili; jamque fubando
Tenta, cubilia, tectaque, rumpit..

Vel mea cum fævis agitat faftidia verbis :

Inachiâ langues minus ac me:

Inachiam ter nocte potes, mihi femper ad unum
Mollis opus. pereat male, quæ te,

15

Lesbia, quærenti taurum monftravit inertem :
Cum mihi Cous adeffet Amyntas,

Cujus in indomito conftantior inguine nervus,
Quam nova collibus arbor inhæret.
Muricibus Tyriis iteratæ vellera lanæ
Cui properabantur? tibi nempe ;

Ne foret æquales inter conviva, magis quem
Diligeret mulier fua, quam te.

O ego non felix, quam tu fugis, ut pavet acres
Agna lupos, capreæque leones.

H

AD AMICUM. ODE XIII.

20

25

【ORRIDA tempeftas cœlum contraxit, et imbres Nivefque deducunt Jovem :

Nunc mare, nunc fylüæ

Threïcio

Threïcio aquilone fonant. rapiamus, amice,

Occafionem de die;

Dumque virent genua,

Et decet, obductâ folvatur fronte fenectus.

Tu vina Torquato move

Confule preffa meo.

Cætera mitte loqui. deus hæc fortaffe benignâ

Reducet in fedem vice.

Nunc et Achæmenio

Perfundi nardo juvat, et fide Cylleneâ

Levare duris pectora

Solicitudinibus:

Nobilis ut grandi cecinit centaurus alumno:

Invicte, mortalis deâ

Nate puer Thetide,

Te manet Affaraci tellus, quam frigida parvi

Findunt Scamandri flumina,

Lubricus et Simois :

Unde tibi reditum certo fubtemine parcæ

Rupere; nec mater domum

Cœrula te revehet.

10

Non aliter Samio dicunt arfiffe Bathyllo

Anacreonta Teïum;

Qui perfæpe cavâ testudine flevit amorem
Non elaboratum ad pedem.

Ureris ipfe mifer; quod fi non pulcrior ignis

Accendit obfeffam Ilion,

Gaude forte tuâ.

me, libertina, neque uno

15

Contenta, Phryne macerat.

AD NEÆRAM. ODE XV.

OX erat, et cœlo fulgebat luna fereno
Inter minora fidera;

Cum tu, magnorum numen læfura deorum,
In verba jurabas mea,

Arctius atque hederâ procera aftringitur ilex,
Lentis adhærens brachiis;

Dum pecori lupus, et nautis infeftus Orion

Turbaret hybernum mare,

Intonfofque agitaret Apollinis aura capillos,

Fore hunc amorem mutuum.

O, dolitura meâ multum virtute, Nexra;
Nam fi quid in Flacco viri est,

Non feret affiduas potiori te dare noctes,

Et quæret iratus parem :

Nec femel offenfæ cedet conftantia formæ,

Si certus intrarit dolor.

At tu, quicunque es felicior, atque meo nunc
Superbus incedis malo,

Sis

pecore et multâ dives tellure licebit,

Tibique Pactolus fluat,

Nec te Pythagoræ fallant arcana renati,
Formâque vincas Nirea,

Eheu! tranflatos alio marebis amores:
Aft ego viciffim rifero.

P

A

AD POPULUM ROMANUM. ODE XVI.

LTERA jam teritur bellis civilibus ætas ;
Suis et ipfa Roma viribus ruit.

Quam neque finitimi valuerunt perdere Marfi,
Minacis aut Etrufca Porfenæ manus;
Æmula nec virtus Capuæ, nec Spartacus acer,
Novifque rebus infidelis Allobrox;

Nec fera cœruleâ domuit Germania pube,
Parentibufque abominatus Annibal;
Impia perdemus devoti fanguinis ætas ;
Ferifque rurfus occupabitur folum.

Barbarus, heu! cineres infiftet victor, et urbem

Eques fonante verberabit ungulâ ;

Quæque carent ventis et folibus offa Quirini,
Nefas videre! diffipabit infolens.

Forte, quod expediat, communiter, aut melior pars,

Malis carere quæritis laboribus.

Nulla fit hâc potior fententia: Phocæorum
Velut profugit exfecrata civitas,

Agros, atque lares patrios, habitandaque fana
Apris reliquit et rapacibus lupis ;

Ire pedes quocunque ferent, quocunque per undas
Notus vocabit, aut protervus africus.

Sic placet an melius quis habet fuadere? fecundâ

Ratem occupare quid moramur alite ?

5

10

16

20

Sed juremus in hæc : fimul imis faxa renarint
Vadis levata, ne redire fit nefas ;

125

Neu converfa domum pigeat dare lintea, quando
Padus Matina laverit cacumina ;