XXV, 21. Ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτὸν, ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν. 22. Τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὁ δὲ κύριος ἀνταποδώσει σοι ἀγαθά.

Si efurierit inimicus tuus, ciba illum; fi fitierit, da ei aquam bibere. Prunas enim congregabis fuper caput ejus et dominus reddet tibi.

1, 9. Καὶ εἰ μὴ κύριος Σαβαώθ ἐγκατέ λιπεν ἡμῖν σπέρμα, ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν, καὶ ὡς Τόμορφα ἂν ὡμοιώθημεν.

VI, 10. Ἐπαχύνθη γὰρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τούτου καὶ τοῖς ὠσὶν αὐτῶν βαρέως ἤκουσαν καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐκάμμυσαν, μήποτε ἴδωσι τοῖς ὀφε θαλμοῖς καὶ τοῖς ὠσὶν ἀκούσωσι καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶσι καὶ ἐπιστρέψωσι, καὶ ἰάσομαι αὐτούς.

VII, 14. Διὰ τοῦτο δώσει κύριος αὐτὸς

ὑμῖν σημεῖον. ἰδοὺ, ἡ παρθένος ἐν γαςρὶ λήψεται καὶ τέξεται υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ. VIII, 14. Καν ἐπ' αὐτῷ πεποιθὼς ᾖς, ἔξαι σοι εἰς ἁγίασμα καὶ οὐχ ὡς λίθου προσκόμματι συναντήσεσθε, οὐδὲ ὡς πέτρας πτώματι. οἱ δὲ οἶκοι Ἰακὼβ ἐν παγίδι καὶ ἐν κοι λάσματι ἐγκαθήμενοι ἐν Ἱερουσαλήμ. Χ, 22. Καὶ ἐὰν γένηται ὁ λαὸς Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ και τάλειμμα αὐτῶν σωθήσεται. λόγον συντελῶν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύνῃ.

ΧΙ, 10. Καὶ ἔξαι ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαὶ, καὶ ὁ ἀνιξάμενος ἄρχειν ἐθνῶν, ἐπ' αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσι, καὶ ἔξαι ἡ ἀνάπαυσις αὐτοῦ τιμή. XXVIII, 16. Διὰ τοῦτο οὕτῳ λέγει κύριος κύριος. Ιδού, ἐγὼ ἐμβάλλω εἰς τὰ θεμέλια Σιὼν λίθον πολυτελή, ἐκλεκτὸν, ἀκρογωνιαῖον, ἔντιμον, εἰς τὰ θεμέλια αὐτῆς, καὶ ὁ πιςεύων οὐ μὴ καταισχυνθῇ.

Nifi dominus exercituum reliquiffet nobis femen, quafi Sodoma fuiffemus et quafi Gomorrha fimilis effemus.

Excoeca cor populi hujus et aures ejus aggrava et oculos ejus claude, ne forte videat oculis fuis et auribus fuis audiat et corde fuo intelligat et convertatur, et fanem eum.

Propter hoc dabit dominus ipfe vobis fignum: Ecce virgo concipiet et pariet filium et vocabitur nomen ejus Emmanuel.

Et erit vobis in fanctificationem, In lapidem autem offenfionis et in petram fcandali duabus domibus Ifrael, in laqueum et in ruinam habitantibus Ierufalem.

Si enim fuerit populus tuus Ifrael quafi arena maris, reliquiae convertentur ex eo, confummatio abbreviata inundabit juftitiam.

In die illa radix Ieffe, qui ftat in fignum populorum, ipfum gentes deprecabuntur et erit fepulcrum ejus gloriofum.

Idcirco haec dicit dominus deus: Ecce, ego mittam in fundamentis Sion lapidem probatum, angularem, pretiofum, in fundamento fundatum. qui crediderit, non feftinet.

XL, 3. Φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ετοιμάσατε τὴν ὁδὸν κυρίου, εὐθείας ποιῆτε τὰς τρίβους τοῦ θεοῦ ἡμῶν. 13. Τίς ἔγνω νοῦν κυρίου καὶ τίς αὐτοῦ σύμβουλος ἐγένετο, ὃς συμβιβᾷ αὐτόν ; XLV, 23. Κατ' εμαυτοῦ ὀμνύω, εἰ μὴ ἐξελεύσεται ἐκ τοῦ στόματός μου δι-, καιοσύνη, οἱ λόγοι μου οὐκ ἀποστρα φήσονται. ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ καὶ ὀμεῖται πᾶσα γλῶσσα τὸν θεόν. XLIX, 8. Οὕτως λέγει κύριος. Καιρῷ

δεκτῷ ἐπήκουσά σου καὶ ἐν ἡμέρᾳ σωτηρίας ἐβοήθησά σοι καὶ ἔπλασα σε καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθήκην ἐθνῶν· τοῦ καταστῆσαι τὴν γῆν καὶ κληρο νομῆσαι κληρονομίας ἐρήμους. LII, 7. Ως ώρα ἐπὶ τῶν ὀρέων, ὡς πόδες εὐαγγελιζομένου ἀκοὴν εἰρή νης, ὡς εὐαγγελιζόμενος ἀγαθὰ, ὅτι ἀκουστὴν ποιήσω τὴν σωτηρίαν σου, λέγων. Σιών βασιλεύσει σου ὁ θεός. 11. Απόστητε, ἀπόστητε, ἐξέλθατε ἐκεῖθεν καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅψησθε, ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῆς, ἀφορίσθητε οἱ φέροντες τὰ σκεύη κυρίου. LII, 1. Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι ἀπεκαλύφθη ;

14. Οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται κ. τ. λ.

12. Διὰ τοῦτο αὐτὸς κληρονομήσει πολλοὺς καὶ τῶν ἰσχυρῶν μεριεῖ σκυλα. ἀνθ' ὧν παρεδόθη εἰς θά νατον ἡ ψυχὴ αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς ἀνόμοις ἐλογίσθη καὶ αὐτὸς ἁμαρτίας πολλῶν ἀνήνεγκε καὶ διὰ τὰς ἀνομίας αὐτῶν παρεδόθη.

Vero languores noftros ipfe tulit et dolores noftros ipfe portavit. cet.

Ideo dispertiam ei plurimos et fortium dividet fpolia, pro eo quod tradidit in mortem animam fuam et cum fceleratis reputatus eft et ipfe peccata multorum tulit et pro transgrefforibus rogavit.