Obrazy na stronie
PDF
ePub

II. An in Ecclesiis Cathedralibus et Collegiatis omnia in praedictis festis suppressis servanda sint prout in praesenti sive quoad officiaturam choralem, sive quoad solemnitatem tum Missarum tum Vesperarum.

III. An festa ex voto vel constituto, auctoritate etiam ecclesiastica firmato sancita, a numero festorum cum obligatione sacrum audiendi vigore novissimae huius legis expungantur.

IV. An eadem lex novissima de diebus festis servandis immediate vigeat. S. C. Concilii omnibus mature perpensis, ex speciali facultate a Ss.mo D. N. Pio PP. X. tributa, ad omnia haec dubia respondendum censuit: Affirmative.

Datum Romae ex Secretaria S. C. Concilii, die 8. Augusti 1911.

Nr. 72. Oberhirtlicher Erlaß, die neue Festordnung betr. B. E. vom 1. Januar 1912. K. A. 1912, S. 2.

Die Rücksicht auf die gesteigerten Anforderungen des heutigen Handels- und Verkehrslebens und auf die Verhältnisse der erwerbstätigen Volksklassen, ferner die Notwendigkeit größerer Einheit in der Festordnung bei der heutigen Leichtigkeit und Schnelligkeit des Verkehrs haben unseren hl. Vater Pius X. bestimmt, durch Motu proprio vom 2. Juli v. J. die Zahl der gebotenen Feiertage auf jährlich acht herabzusetzen und dem entsprechend anzuordnen, daß in Zukunft nur mehr

a) vier Feste des Herrn (Weihnachten, Neujahrstag [Beschneidung des Herrn], Epiphanie [hl. drei Könige] und Christi Himmelfahrt), b) zwei Feste der Allerseligsten Jungfrau (Mariä Himmelfahrt und Mariä Empfängnis),

c) zwei Feste der Heiligen (Peter und Paul und Allerheiligen) in der ganzen Kirche als gebotene Feiertage zu begehen sind.

Da in den Preußischen Diözesen das Fest Mariä Himmelfahrt nicht am 15. August, sondern am folgenden Sonntag gefeiert wird, so wird in diesen Diözesen mit Genehmigung des hl. Vaters vom 21. November 1911 das Fronleichnamsfest als achter gebotener Feiertag beibehalten.

Ferner werden hier ebenfalls mit Genehmigung des hl. Vaters als gebotene Feiertage beibehalten der zweite Weihnachtstag, der zweite Ostertag, der zweite Pfingsttag und der Buß- und Bettag (Mariä Opferung), weil diese Tage zugleich gesetzliche Feiertage sind, an denen staatlicherseits knechtliche Arbeit verboten ist.

Hieraus ergibt sich, daß in der Diözese Münster in Zukunft (außer den Sonntagen) folgende gebotene Feiertage gelten:

1. Weihnachten,

2. St. Stephanustag,

3. Neujahrstag (Beschneidung des Herrn),

4. Epiphanie (hh. drei Könige),

5. Ostermontag,

6. Christi Himmelfahrt,

7. Pfingstmontag,

8. Fronleichnam.

9. Peter und Paul,

10. Allerheiligen,
11. Mariä Opferung,

12. Mariä Empfängnis,

während die Feste Mariä Lichtmeß (2. Februar) und Mariä Verkündigung (25. März) als gebotene Feiertage in Zukunft (auch schon 1912) in Wegfall kommen.

Jedoch wird der feierliche Gottesdienst nach wie vor an diesen beiden Tagen gehalten, und es ist der Wunsch des heiligen Vaters, daß die Gläubigen, soweit es tunlich ist, die genannten Tage in der bisherigen Weise als ,,Andachtsfeste" (festa devotionis) begehen, wenngleich sie in Zukunft nicht mehr verpflichtet sind, die hl. Messe an denselben zu hören und sich knechtlicher Arbeit zu enthalten.

Bei dieser Gelegenheit ermahnen wir die Gläubigen des Bistums recht innig, daß sie in treuem Gehorsam gegen Gott und die Kirche die Sonn- und Feiertage gewissenhaft heiligen, andächtig der heiligen Messe, möglichst dem Hochamt, beiwohnen, Predigt und Christenlehre besuchen, gern und oft und möglichst regelmäßig an denselben zum Tische des Herrn gehen und sich pflichtgemäß der knechtlichen Arbeit enthalten. Wir warnen vor der immer mehr um sich greifenden Vergnügungssucht, durch welche die hh. Tage nur zu häufig entweiht werden, die in den Städten, aber auch auf dem Lande leider immer mehr um sich greift und die unausgesetzte Obsorge der Seelsorger wachruft, und erinnern an die gute, alte, katholische Sitte, die, Gott dank, noch an vielen Orten besteht, daß an den heiligen Tagen aus der Handpostille, wie auch möglichst aus einem guten, religiösen Sonntagsblatt in der Familie vorgelesen wird.

Der gegenwärtige Erlaß ist am ersten Sonntag nach dem Empfang von der Kanzel laut und deutlich zu verlesen.

Nr. 73. Gottesdienstliche Feiern der Feste Mariä Lichtmeß und Mariä Verkündigung betr.

G. V. vom 12. Januar 1912, K. A. 1912, S. 6.

Im Anschluß an den Erlaß Sr. Bischöflichen Gnaden vom 1. d. M. (s. oben Nr. 72) machen wir nochmals darauf aufmerksam, daß der Gottesdienst am Feste Mariä Lichtmeß (2. Februar) und Mariä Verkündigung (25. März) genau wie bisher, sowohl was die Ordnung der hh. Messen, als die Predigten und Nachmittagsandachten anlangt, abzuhalten ist. Es kann deshalb auch an diesen Tagen von der Binationsvollmacht dort, wo dieselbe gewährt ist, Gebrauch gemacht werden.

Am Sonntag vor dem Eintreffen der gedachten Feste sind die Gläubigen von der Kanzel einzuladen, dieselben tunlichst in der gleichen Weise wie bisher durch Anwohnung des Gottesdienstes fest

lich zu begehen, wenngleich sie dazu unter Sünde nicht verpflichtet sind.

Die für das Fest Mariä Lichtmeß, welches in diesem Jahre auf einen Freitag fällt, gewährte Dispens vom Abstinenzgebot bleibt bestehen, falls das Fest tatsächlich wie bisher gefeiert wird. Unter dieser Voraussetzung können an diesem Tage auch Proklamationen zum Ehestande vorgenommen werden.

Nr. 74. Kerzenweihe am Lichtmeßtage und Blasiussegen.

Beatissime Pater.

Joannes Episcopus Monasteriensis, exponit quae sequuntur :

Benedictio candelarum cum processione ex Indulto S. R. Congregationis die 19. Novembris 1913 Dioecesi Monasteriensi concesso, habetur die Dominica festum Purificationis B. M.V. subsequente, quoties hoc festum in Dominicam non inciderit. Nunc idem Episcopus Orator postulat prorogationem hujus Indulti. Item petit, ut in eadem Dominica etiam horis matutinis benedictio a S. Blasio nuncupata impertiri valeat, ne fideles, qui die non feriata ad ecclesiam convenire non possunt, hac benedictione priventur.

Monasterien.

S. R. Congregatio, utendo facultatibus sibi specialiter a Ssmo Dno N. Pio PP. XI. tributis, attentis expositis peculiaribus adiunctis, tum benedictionem candelarum tum benedictionem in honorem S. Blasii in praefata Dominica peragendam benigne concessit: servatis de cetero Rubricis; aliisque servandis. Contrariis non obstantibus quibuscumque. Die 13. Aprilis 1923.

Nr. 75. Litterae S. C. Concilii circa dies festos d. d. 3. Maii 1912. K. A. 1912, S. 71.

Plurimis ex locis pervenerunt ad hanc S. Congregationem Concilii supplices libelli, quibus instantissime postulatur, ut omnes aut nonnulli dies festi de numero festivitatum sub praecepto per litteras Apostolicas diei 2. Julii 1911 expuncti, in pristinum restituantur, tum ad satisfaciendum pietati fidelium id enixe expetentium, tum ob alias peculiares cuiusque loci rationes. Potissimum vero supplicatum fuit, ut festum Ss.mi Corporis Christi celebrari possit cum solemni processione et pompa, ut antea, feria V post Dominicam Ss.mae Trinitatis, eam praesertim ob causam quod huiusmodi processionis defectum non sine animi moerore et sprirituali iactura pati videantur populi, qui eam diem specialiter solemnem habere et miro splendore celebrare con

sueverunt.

Porro Ssmus Dnus N. Pius PP. X., Cui relatio de praemissis facta fuit ab infrascripto Cardinali huius S. Congrgationis Praefecto, plane cupiens ne, ex praepostera aut non recta interpretatione praedictarum litterarum, fidelium pietas ac debitus Deo cultus imminuantur; volens imo ut, quoad fieri possit, augeantur, haec quae sequuntur declarari, praecipi atque indulgeri mandavit:

I. Quum, perpensis temporum rerumque novarum adiunctis, Summus Pontifex nonnullos dies expunxit e numero festivitatum sub praecepto, quemadmodum non semel a Suis Decessoribus factum fuit, minime sane intellexit ut eorum dierum festivitas omnino supprimeretur: vult immo

Sanctitas Sua ut iidem dies in sacris templis celebrentur non minori quam antea, solemnitate et, si fieri postet, eadem populi frequentia. Ea vero fuit et est Sanctitatis Suae mens, ut relaxata maneat tantummodo sanctio qua fideles tenebantur iis diebus audire Sacrum et abstinere ab operibus servilibus; idque potissimum ad evitandas frequentiores praecepti transgressiones et ne forte contingeret ut, dum a multis Deus honorificatur, ab aliis non sine gravi animarum detrimento offenderetur. Praecipit itaque Eadem Sanctitas Sua omnibus et singulis animarum curam gerentibus, ut ipsi, dum haec commissis sibi gregibus significant, ne cessent eos hortari vehementer ut, iis etiam diebus, pergant suam in Deum pietatem et in Sanctos venerationem, quantum maxime poterunt, testari, praesertim per frequentiam in ecclesiis ad audienda sacra aliaque pia exercitia peragenda.

2. Quo autem Christifideles magis excitentur ad supradictos dies festos pie sancteque excolendos, vigore praesentium litterarum, conceditur omnibus locorum Ordinariis ampla facultas dispensandi cum suis subditis super lege ieiunii et abstinentiae, quoties dies abstinentiae vel ieiunio consecratus incidat in festum quod, licet praecepto non subiectum, cum debita populi frequentia devote celebratur.

3. Jtem, per praesentes litteras conceditur ut festum Ss.mi Corporis Christi, ubi Sacrorum Antistites ita in Domino expedire censuerint, etsi praecepto non obstrictum, celebrari possit cum solemni processione et pompa, prout antea, feria V post Dominicam Ss.mae Trinitatis; contrariis quibuscumque non obstantibus.

Datum Romae ex Secretaria S. C. Concilii, die 3. Maii 1912.

Nr. 76. Motu proprio Pii PP. X. „Abhinc duos annos" de officiis divinis ordinandis,

K. A. 1913, S. 118.

Abhinc duos annos, cum Constitutionem Apostolicam ederemus,,Divino afflatu", qua id proprie spectavimus, ut, quoad fieri posset, et recitatio Psalterii absolveretur intra hebdomadam, et vetera Dominicarum Officia restituerentur, Nobis quidem alia multa versabantur in animo, partim meditata, partim etiam inchoata consilia quae ad Breviarii Romani, susceptam a Nobis, emendationem pertinerent; sed ea tamen, cum ob multiplices difficultates tunc exsequi non liceret, differre in tempus magis commodum compulsi sumus. Etenim ad compositionem Breviarii sic corrigendam ut talis existat, qualem volumus, id est numeris omnibus absoluta, illa opus sunt: Kalendarium Ecclesiae universalis ad pristinam revocare descriptionem et formam, salvis tamen pulchris accessionibus, quas ei mira semper Ecclesiae, Sanctorum matris, fecunditas attulerit; Scripturarum et Patrum Doctorumque idoneos locos, ad genuinam lectionem redactos, adhibere; sobrie Sanctorum vitas ex monumentis retractare; Liturgiae plures tractus, supervacaneis rebus expeditos, aptius disponere. Iam vero haec omnia, doctorum ac prudentum iudicio, labores desiderant cum magnos, tum diuturnos; ob eamque causam longa annorum series intercedat necesse est, antequam hoc quasi aedificium liturgicum, quod mystica Christi Sponsa, ad suam declarandam pietatem et fidem, intelligenti studio conformavit, rursus, dignitate splendidum et concinnitate, tamquam deterso squalore vetustatis, appareat.

Interea ex litteris et sermone multorum Venerabilium Fratrum cognovimus ipsis et permultis sacerdotibus esse optatissimum, ut in Breviario una

cum Psalterio nova ratione disposito suisque rubricis adsint mutationes omnes, quae ipsum novum Psalterium vel iam secutae sunt vel sequi possunt. Quod cum instanter a Nobis peterent, simul significarunt se vehementer cupere, ut et Psalterium novum usurpetur frequentius, et Officia Dominicarum serventur eo studiosius, et incommodis Officiorum translationibus occurratur, et alia quaedam quae bonum videatur mutari, mutentur. Huiusmodi Nos vota, utpote rerum veritati innixa Nostraeque admodum consentanea voluntati, grate equidem accepimus: iis autem obsecundandi nunc esse tempus arbitramur. Certiores enim facti sumus officinatores librarios, qui sacrorum Rituum Congregationi inserviunt, exspectantes dum Breviarium Romanum decretorio modo ac definitivo corrigatur, in eo esse ut novam interim ipsius Breviarii editionem adornent. Hac uti occasione visum Nobis est; propterea, implorato divinae Sapientiae lumine, consultatione habita cum aliquot S. R. E. Cardinalibus, rogataque proprii cuiusdam Consilii sententia, haec Motu proprio statuimus, edicimus:

[ocr errors]

I. Secundum priscam ecclesiae consuetudinem, ne facile Officia Dominicarum praetermittantur. Itaque nullum festum, ne Domini quidem, statuatur posthac Dominicis celebrandum; ex his tamen excipiatur, ob peculiarem ipsius naturam, ea quae a die prima ad quintam Januarii occurrat; quam recolendo sanctissimo Nomini Jesu, propter coniunctionem quam habet cum mysterio Circumcisionis, assignamus. Festa vero, quibus usque adhuc dies Dominica attributa erat, omnia, praeter festum sanctissimae Trinitatis, in aliam diem perpetuo transferantur. Ne forte autem per Quadragesimam aliquod omittatur ex Dominicarum Officiis, quae mire facta sunt ad excitandam in animis christianam paenitentiam, eius temporis secundam, tertiam et quartam Dominicam ad gradum I Classis promovemus.

II. Cum recitationi Psalterii celebratio Octavarum sit impedimento, id ut rarius contingat, in posterum sola duplicia I Classis, quae Octavas integras habent, eas conservent: verum in hisce ipsis Octavis, exceptis privilegiatis, Psalmi de Feria currenti usurpentur. Octavae autem duplicium II Classis

solo Octavo die celebrentur et quidem ritu simplici.

III. Lectionibus de Scriptura occurrenti semper adhaereant Responsoria de Tempore.

IV. Nulla, ne perpetua quidem, Festorum, quae in Ecclesia universali celebrantur, translatio fiat, nisi duplicium I et II Classis.

Iam, quae hic a Nobis praescripta sunt, ea quemadmodum adduci ad effectum debeant, et quid praeterea novi non modo in Breviarium, sed etiam in Missale, quod cum illo congruat oportet, indidem emanet, sacra Rituum Congregatio, peculiaris Commissionis a Nobis institutae consulta sequens, propriis decretis constituet, eademque tum Breviarii tum Missalis novam editionem typicam faciendam curabit.

Has ipsas quidem praescriptiones volumus, statim ut hoc Motu proprio promulgatae sint, valere. Sed tamen, ratione habita vel Kalendariorum quae iam sunt confecta in annum proximum, vel temporis quod typographi requirunt, sinimus eos, qui ad officium persolvendum Romano utuntur Breviario, tum e Clero saeculari tum e regulari utriusque sexus, his praescriptionibus non teneri nisi a Kalendis anni MCMXV. Qui vero aliud legitime usurpant Breviarium a Romano diversum, iis sacra Rituum Congregatio definiet intra quos terminos ad easdem praescriptiones accomodare sese debeant.

Cuilibet autem liceat comparare sibi atque ad horas canonicas recitandas etiam nunc adhibere Breviaria quae sunt in usu, dummodo tamen peculiari in

« PoprzedniaDalej »