tuæque & difpofitioni men. O vit, quemque fingulari | totum me divino arbitrio femper honore & amore profecutus eft: quomodo idem in cœlis, ubi tua nunc remunerantur merita, quidquam tibi denegabit? Ora pro me, ô S. Jofeph! gratiamque impetra, imprimis, ut peccata omnia ferio deteftet & fugiam, præfertim ifta NN. Vitam in meliùs emendem, conftanterque me in virtutum ftudio impendam, præfertim iftarum NN. Ab his NN. tentationibus & peccandi occafionibus, quibus anima mea in periculum damnationis induci poffet, & ab afflictione ac miferia hac N. (nifi divinæ id vo- | luntati, mexque faluti adverfetur) liberer. In his tamen, & aliis omnibus, BREVIS A V. ORATIO. Pro felici morte impetranda. S. Jofeph! qui in fua viffimo Jefu clientis tui, & dulciffimæ Sponfæ tuæ Mariæ complexu ex hac vita emigrasti? succurre mihi, ô fan&te Pater! cum Jefu, & Maria, tunc potiffimùm, quando mors vitæ meæ finem imponet ; illudque (quod unicè peto) folatium mihi impetra, ut: in iifdem fanétiffimis Jefu & Maria brachiis expirem. In inanus veftras vivens & moriens commendo fpiritum meum, Jefus, Maria, Jofeph. INSTRUCTIO Pro tempore matutino, totâque die. §. I. | invenient me. Prov. 8. 17. Horâ furgendi non te tri- Sed eheu! Sicut oftium verces. Ecch. $2.15. Surge titur in cardine fuo, ita pivelociter. Act. 12.7. ger in lectulo fuo. Prov. Vdi vocem Apoftoli Rom. 26. 14. Quanto interim dam13. 11. Hora eft jam no! cùm enim SPONSA mora. nos de fomno furgere. Nox retur in lectulo fuo, tardiùfque præceffit, dies autem ap-furgeret, ut pessfulum oftii fui propinquavit. Abjiciamus DILECTO pulfanti aperiret ergo opera tenebrarum, & ille declinaverat, atque induamur arma lucis, &c. | tranfierat. Cant. 5.6. Æter Eterna Sapientia verba funt: na SAPIENTIA non inve Qui manè vigilant ad me, | nitur in terra fuaviter vi ventium. ventium. Job 28.13. Aptè | multiplicentur nimis: Job 8. nam benedictio Dei exiguas facultates in immenfum augebit. S, II. 3 in hanc rem S. Ambrof. tom. 4. fer. 9 in Pfa. 118. in med. Præveni orientem folem : grave eft enim, fi te otio. fum in ftratis radius folis orientis inverecundo pudo Prima evigilantis cogitatio dirigatur in Deum. re conveniat, & lux, clara D feriat oculos, fomnolento adhuc topore depreffos. Manna, cibus Ifraelitarum in deferto (Exo.16.)quod ab igne non poterat exterminari; ftatim ab exiguo radio folis calefactum tabefcebat: ut notum omnibus effet, quoniam oportet prævenire folem ad benedictionem tuam, & ad ortus lucem te adorare Sap. 16. 27. Porrò confidera, nec locum, nec tempus damoni effe opportunius, ut hominem in peccati confenfum trahat, quàm matutinum in lecto, quo ratio per fomnum pracedentem obtenebrata, corpusque magis | quàm aliàs ad brutalia defideria inclinat. Quamobrem Confurge, lauda in nocte, in principio, vigiliarum: effunde ficut aquam cor tuum ante confpectum Domini: leva ad eum manus tuas, Thr. 2, nam, fi diluculo confurrexeris ad Deum, & Omni- j potentem fueris deprecatus, fi mundus & rectus incefferis, ftatim evigilabit ad te, & pacatum reddet habitaculum juftitiæ tuæ in tantum, ut fi priora tua fuerint parva, & noviffima tua Eus omni tempore qua-· rumlibet rerum primitiis delectatus eft: unde illa Sapien tis exhortatio. Prov. 3.9. Ho.. nora Dominum de tua fubftantia, & de PRIMITIIS: omnium frugum tuarum. da ei. S. Bonav. de iuftitut. novit. tom. 2. p. 3. c. 4. Cùm evigilas, ftatim omnes cogitationes tuas abjice de corde tuo, fomnia potiffimùm, quæ fomniafti in nocte, quibus te diabolus vellet occupare. Primitias cogitationum tuarum offer. Deo; & cogitationes vanas, quæ tunc maximè infeftant mentem, à te abjicias; ex hoc eris ad omneopus devotior, & expeditior totâ die. Idem fcribit: Joan. Climacus grad. 26. c. 3. fub fin. Eft è fpiritibus unus, qui PRECURSOR dicitur, qui nos è fomno furgentes protinus excipit, primumque noftrum cogitatum inquinare nititur. Da Domino primitias diei tuæ ; erit enim tota ejus, qui prior occupaverit. Rectè proinde ibidem concludit: A marutino tempore curfum to tum diei fcio. Flos Heliotropium, dum ad primos oriena tis folis radios fefe pandit, eofque excipit, omni fimul decore exornatur. Elephas quoque agnofcere videtur, omnes è cælo vires fibi fubmitti, dum folem | orientem fublata in altum probofcide reverenter falutat. Et margaritarum conche ad maris littora manè fefe apperiunt, ro. remque cœli accipiunt. Quin & tu, o homo, mentem in cœlum primo mane eleves, & cum Regio Vate exclames: Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo: fitivit in te anima mea, quàm multipliciter tibi caro mea. Pfal. 62.1. S. IH. Bonam fac intentionem. Vem audis, ô anima Q Chriftiana promitten tem Ofe. 2, 19. Sponfabo te mihi in fempiternum &c., eumdem velut jam Sponfum audi pracipientem: Cant. 8.6. Pone me, ut fignaculum fuper cor tuum, ut fignaculum fuper brachium tuum. Que Se pro Scopo & fine omnium cogitationum, verborum, & operum, conftitui expetit. Velut enim fagittarius arcum ad unius dexteri oculi (claufo finiftro) intentionem dirigit; eâdem ratione nos in folius Dei gloriam collimare jubemur, omnibus alis feclufis. Sic lata audiet anima noftra: Vulnerasti cor meum, Soror mea Sponfa, vulnerafti cor meum in UNO Oculorum tuorum. Cant. 4. 9, Chrifti doctrina eft. Matth. 6. 22. Lucerna corporis tui eft oculus tuus. Si oculus tuus fuerit fimplex: totum corpus tuum lucidum erit. Si autem oculus tuus fuerit nequam, totum corpus tuum tenebrofum erit. Quibus verbis fubjungit S. Aug. tom. 2. lib. de oper. Monach. c. 26. poft init. Talia erunt facta tua, qualis fuerit intentio tua, cur ea facias. Si intentio fuerit directa in Deum, ejusque gloriam, erunt quoque accepte Deo omnia, que ex illa inten tione facta funt, hoc eft, erunt opera lucis. Si è contrario intentio tua vana fuerit, erunt opera talia, ab Apoftolo opera tenebrarum dicta. Sive ergo manducatis, five bibitis, five aliud quid facitis: omnia in GLORIAM DEI facite. 1. Cor. 10. 31. Seria Chrifti admonitio eft Mat. 6.1.: Attendite, ne juftitiam veftram faciatis coram hominibus, ut videa. mini ab eis: alioquin mercedem non habebitis apud Patrem veftrum, qui in cœlis eft. Utinam multos, qui ingentem pofthac fuorum operum mercedem fperabunt, illud Davidis non feriat: Pf.75.6. Dormierunt, fomnum fuum & nihil invenerunt omnes viri divitiarum in manibus. fuis. Dic itaque cum eodem ex intima cordis affectu : Non nobis, Domine, non nobis fed NOMINI TUO da gloriam. Pfal. 113. Qua verò præcipua ifto die acturus es, nominatim in Deum dirige. Si deinde humanus aliquis refpectus, aut vaña gloria per diem te tentet, id refponfi dare poteris omnia jam tum tranfcripta effe, nimis ferò in alium finem quicquam peti. DEO, non hominibus fervimus. Huic Holocaufta medullata, nullâ pravà intentione inquinata, offeram, inquit David Pf. 65.15. S. IV. Propone firmiter cum divina gratia vitare omnia peccata, nominatim iftud N. Virtutes exercere, nominatim iftam N. Iles facilius hoftem fu femper, fervire animus eft, præfertim exercitio hujus virtutis N. Fer opem, Domine, per quem omnia, & fine quo nihil possum. SS. Auguftini, Bafilii. Gregorii, & aliorum falubre confilium eft: Ut ita fua quifque facere nitatur, acfi præfens dies poftrema vitæ foret. Id quod Jobo familiare fuisse videtur; ita enim de fe loqui. tur c. 14. Cunctis diebus, quibus nunc milito, expecto, donec veniat immutatio mea. Ex quo tantùm profecit, ut confidenter dicat verfu fequenti: Vocabis me, & ego refpondebo tibi. Incerta eft dies craftina. & unde fcimus, nos in craftinum fuper victuros? Quot hominum millia aternum perierunt, qui Mperabita, inft-prasentem diem dias & machinationes pravidere ftudeat, fe contra eofdem muniat. Quem inopinantem hoftis invadit, eum ut plurimum fubigit. Militia eft vita hominis fuper terram. Job. 7. 1. Perpetuum homini cum vitiis & pravis affectibus bellum eft ab innumeris tum vifibilibus, tum invifibilibus adverfariis impetitur. Sed animofe quifque exclamet : Millies, mi Deus, malo mori, quàm te fummum & amantiffimum bonum meum hoc die, aut umquam aliàs offendere, potiffimum hec peccato N. Tibi hodie, & neglexerunt! Bene confidera, quod S. Greg, ait hom. 12. in Evang. ante fin. Qui pœni tenti veniam fpopondit peccanti diem craftinum non promifit. Semper extremum diem debemus metuere, quem numquam poffumus prævidere: Ecce ||ħunc ipfum diem ad inducias converfionis accepimus. Operemur ergo, donec dies eft: venit nox, quando nemo poteft operari. Joan. 4. 9. Rectè Syracides admonet: Ne differas de die in diem: fubitò enim veniet ira illius. Eccli 5. Veniet Dominus fervi il- | quòd omnipotentes facit lius in die, quâ non fperat, & horâ, quâ ignorat. Matt. 24.50. §. v. eft Joan. 15 Sine me nihil poteftis facere. Quod cognovit Apoftolus 2. Cor. 3. 5. Non fumus fufficientes cogitare aliquid à nobis (minus loqui, aut facere) quali ex nobis; fed fufficientia noftra ex Deo eft. Quamobrem Dei opem in omnibus quotidiè implorare oportet. Quantæ fi omnes, qui in fe fperant, & cònfidunt. Indutum virtute ex alto, nulla vis, nulla fraus, nulla illecebra poterit vel ftantem dejice re, vel fubjicere dominantem. Ergo, qui ftat, fi non vult cadere, non fidat fibi, fed nitatur VERBO, quod videlicet erat in principio, & eft ipfe Deus. Nec furgere ad bonum nec ftare in bono poffumus fine hoc VERBO virtutis infinita. A nobis præterea, ut coope duciæ (inquit S. Bern. ferm.remur, requiritur. Nam Qui 83. ante med.) hæc vox eft: Omnia poffum in eo, qui ¡ me confortat. Phil. 4. 13. Nil omnipotentiam VERBI. clariorem reddit, quàm creavit te fine te, non falvabit te fine te, hoc eft, fine tua cooperatione, ut docet S. Aug. Non ego, ait Apoft. 1. Cor, 15. 10. fed gratia Dei mecum. INITIUM PRECUM MATUTINARUM. Ut primum evigilas, muni te figno S. Crucis: DE In nomine Patris, & Filii, & Spiritûs fancti. Amen. Eus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea, quàm multipliciter tibi ca Gloria Filio, qui rede. mit nos. Gloria Spiritui sancto, I ftri Jefu Chrifti surgo, ipfe me benedicat, regat, cuftodiat, & ad vitam perducat æternam. Nos cum prole pia benedicat Virgo Maria. Angele Dei, qui cuftos es mei, me tibi commiffum pietate fupernâ, cu |