II. Le porte-croix et les acolytes se placeront auprès de la croix, que l'on doit bénir; le clergé formera deux chœurs, et le prêtre se tiendra tourné vis-à-vis de la croix. Le psaume étant fini, on chantera l'antienne suivante: Ant. Si- cut Mo-y-ses exal-ta - vit ser-pen-tem in de- serto, i-ta exalta- ri oportet Fi- li- um hominis, ut omnis qui credit in e- um non pe-re-at, sed Le prêtre dira, sur un ton élevé, en faisant te signe de la croix. . Adjutórium nostrum, etc. . Qui fecit, etc. *. Sit nomen Dómini benedíctum; . Ex hoc nunc et usque in séculum. Et cum spíritu tuo. ORÉMUS. Deus, qui crucis patíbulum, quod priùs erat sceléstis ad pœnam, convertísti redemptis ad vítam; concéde plebi tuæ, ejus muníri præsídio, cujus est armáta vexillo sit ei crux fidei fundaméntum, spei suffragium, charitátis incitaméntum; sit, in medio civitátis sanctæ, signum protectiónis atque defensiónis ; ut per eam, Pastor in futuro gregem consérvet incólumem; quæ pro nobis, Agno Vincénte, convérsa; est in salútem. Per eúmdem Christum Dóminum nostrum. . Amen. ORÉMUS. Deus, qui nos, vetítæ árboris manducato fructu, per justam sententiam morti addictos ; coæternæ tibi sapiéntiæ, Dei et Dómini nostri Jesu Christi salutíferâ morte, ad vitam misericórditer revocásti: te súpplices exorámus : ut hoc signum crucis, quod ad similitúdinem illíus quâ Dóminus idem ac salvátor noster, debellato inférno, triumphávit; tuórum fidélium pietáte constrúctum erectúmque est : cœlésti benedictióne sanctificáre dignéris; ut ómnibus hic génua flecténtibus, tuæque majestáti supplicantibus, largior et cordis compúnctio, et admissórum indulgéntia concedatur: ac per Unigeniti tui Crucem et Passiónem, tibi plácita postuláre váleant, et postuláta percípere; Per eúmdem Christum Dóminum nostrum. R. Amen, IV. Le prêtre après avoir bénit l'encens, aspergera trois fois la croix, et l'encensera de même; ensuite il dira sur le même ton: ORÉMUS. Sanctificétur signum istud fn nómine Patris , et Filii, et Spiritûs sancti: et benedictio illíus ligni, in quo sancta salvatóris membra suspensa sunt, in hâc dedicátâ cruce vígeat et permáneat; ut memóriam Dominícæ passiónis coram ipsâ recoléntes, et in hoc século, grátiam, et in futuro consummátæ in cruce redemptiónis fructum consequántur: (fidelesque sub hoc triumpháli signo, in terræ púlvere dormientes, olim de corruptióne subleváti, in vitam æternam evigilent): Per eúmdem Christum Dóminum. . Amen. Il faudra omettre ce qui est renfermé dans la parenthèse, lorsqu'on bénira la croix hors du cimetière, V. Le prêtre, ayant fini les oraisons, se mettra à genoux au pied de la croix, s'inctinera profondément, et la baisera avec respect, en disant, sans chanter: Adorámus te, Christe, et benedícimus tibi, quia per sanctam crúcem tuam redémisti múndum: qui passus es pro nobis, Dómine Jesu Christe; miserére nobis. Le clergé et les assistans en feront de même, ou du moins les magistrats et les principaux habitans. Pendant l'adoration de la croix on chantera l'hymne suivante: Quo vulnerátus, insuper, cinit David fidéli carmine, Tam sancta membra tángere. Beáta, cujus bráchiis Te,summa, Deus, Trinitas, VI. Après l'adoration, le prêtre chantera ce qui suit: *. Copiósa apud Dóminum redémptio: . Et ipse redímet Israel, ex ómnibus iniquitátibus ejus. *. Dícant qui redémpti sunt à Dómino: . Quóniam, in séculum misericórdia ejus. . Dómine, exáudi oratiónem meam, R. Et clamor meus ad te véniat. . Dóminus vobiscum, . Et cum spíritu tuo. ORÉMUS. Da nobis, miséricors Deus, non nisi in Cruce Dómini nostri Jesu Christi gloriári; ut cujus morte redémpti sumus, ejusdem virtúte carnem nostram cum vitiis et concupiscéntiis crucifi |