Obrazy na stronie
PDF
ePub

Porro cum hoc privilegio fruatur Maria Virgo; ergo triumphum obtinuit in peccatum originale: Haec sententia multiplicibus probatur validis momentis. Primo quidem ex Scriptura licet non peremptorie, tamen satis congruenter. Itaque

1. GENES. 3, 15. Inimicitias ponam inter te, et mulierem, et semen tuum, et semen illius: ipsa conteret caput tuum, et tu insidiaberis calcaneo eius. Ergo prius Maria contrivit diaboli caput, quam iste eius calcaneo insidiaretur. Unde S. Augustinus super hunc locum dixit: << Cum peccati originalis caput sit diaboli, tale caput « Maria contrivit, quia nulla peccati subiectio ingressum habuit in « animam Virginis et ideo ab omni macula immunis fuit ». Et S. Bonaventura in 3, dist. 3, art. 2, quaest. 2, clarius loquitur: Congressum erat, ut B. Virgo Maria per quam aufertur nobis op« probrium, vinceret diabolum, ut nec ei succumberet ad modicum ». 2. PSAL. 86, 1, etc. Fundamenta eius in montibus sanctis; diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob. Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei... Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea; et ipse fundavit eam Altissimus? 1

1 S. Augustinus in Psalmum 142, n. 3 sic explicat: « Dominum, et Salvatorem ⚫ nostrum Iesum Christum caput esse corporis sui, illum unum mediatorem esse « Dei, et hominum, hominem Iesum 1. Tim. II, 5, natum ex Virgine, tamquam « in solitudine, sicut in Apocalypsi audivimus. Per solitudinem quippe arbitror, « quod solus ita natus est; hunc enim illa mulier peperit, recturum populum in a virga ferrea Apoc. XII, 5 et 6. Haec autem mulier, antiqua est civitas Dei, de * qua in Psalmo dicitur: Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei. Haec civitas initium habet ab ipso Abel, sicut mala civitas a Cain. Antiqua ergo ista civitas Dei, sem"per tolerans terram, sperans coelum, quae etiam Ierusalem, vocatur et Sion. • Utique de nato quodam in Sion, et conditore ipsius Sion, psalmus quidam dicit; « Mater Sion, dicet homo. Quis homo? Et homo factus est in ea; et ipse fundavit « eam Altissimus. Ps. 86, 5. Denique ipse in Sion factus est homo, sed humilis « factus est homo; et idem ipse Altissimus fundavit eam civitatem, in qua fact us « est homo. Itaque et illa mulier sole cooperiebatur, sole ipso iustitiae, quem non « cognoscunt impii, qui dicturi sunt in fine: Ergo erravimus a via veritatis, et « iustitiae lumen non luxit nobis, et sol. . . . non ortus est nobis. Sap. v. 6. Est « ergo quidam sol iustitiae qui non oritur impiis. Caeterum istum solem facit oriri super bonos, et malos, Matth. v. 45. Ergo et amicta erat sole, et gestabat visce

[ocr errors]

3. PROV. 8, 22. Dominus possedit me in initio viarum suarum. PROV. 9, 1. Sapientia aedificavit sibi domum. Hinc S. Thomas, 3. p. q. 27, a. 4, ait: « Beata Virgo autem electa fuit divinitus Ma<«<ter Dei, et ideo non est dubitandum, quin Deus per suam gra<< tiam eam ad hoc idoneam reddiderit, iuxta illud»: Invenisti... gratiam apud Dominum: Ecce concipies etc. S. Luc. 1. Sanctificavit tabernaculum suum Altissimus . . . Adiuvabit eam Deus mane diluculo: Ps. 45, PROV. XXXI. 29. Multae filiae congregaverunt divitias: tu supergressa es universas: ergo habuit Maria iustitiam originalem, uti Angeli, et Adam, si omnes superavit in gratiis. Ergo ne Maria Mater Dei debuerat esse inferior Angelis, et Parentibus nostris, qui absque labe originali conditi fuere, imo et ipsis daemonibus?

...

4. CANT. 4, 7. Tota pulchra es, amica mea, et macula non est in te; quae verba Ss. Ildephonsus, Thomas, Bernardinus Senensis, t. 2, serm. 52, S. Laurentius Iustin. serm. de Nativ. V. Mariae. Idiota ad B. V. Mariam referunt.

CANT. 6, 7, 8. Adolescentularum non est numerus, una est columba mea, perfecta mea, una est matri suae. Haebreus legit integra, immaculata mea, una est matri meae. Omnes animae iustae

« ribus masculum paritura. Idem ipse erat condens Sion, et nascens in Sion: et illa << mulier civitas Dei, eius luce protegebatur, cuius carne gravidabatur. Merito et <«<lunam sub pedibus eius habebat Apoc. xu. 1, 2. quia mortalitatem crescentis «<et decrescentis carnis virtute calcabat. Ergo ipse Dominus Iesus Christus caput, et corpus: voluit enim etiam loqui in nobis, qui dignatus est mori pro nobis; mem« bra sua nos fecit ».

α

Et in Appendice adversus quinque haereses c. v, contra Manichaeos n. 7. sup. Rom. 1, 3, inquit idem S. Augustinus: sic inducens Christum loquentem in Manichaeos: Ego matrem, de qua nascerer feci: ego viam meo itineri praeparavi, atque « mundavi. Hanc quam despicis, Manichaee, mater est mea; sed manu fabricata est << mea. Si potui inquinari (Colbertinus codex dicit fatigari) cum eam facerem, potui << inquinari cum ex ea nascerer»... Migne editio, tom. XLII ex operibus S. August. tom. vi. p. 1107. Non ignoro ego controverti de authenticitate istorum librorum utrum ad Divum Augustinum pertineant hi, an non; sed quidem scio nullum dari controversiae locum de eorumdem remotissima antiquitate,

sunt filiae gratiae divinae; Maria est columba una perfecta, integra, immaculata: Hinc in angelica salutatione Gabriel dixit: Ave gratia plena; addit S. Sophronius, serm. de Ass. B. M. V.: « Bene gra<< tia plena dicitur, quia caeteris per partes praestatur, Mariae vero « simul se tota infundit plenitudo gratiae ».

5. SAP. 1, 4. In malevolam animam non introibit sapientia, nec kabitabit in corpore subdito peccatis. Doctus Gerson, serm. de Concept. B. M. V. ait: «Cum tu, summus princeps, velis habere Ma<< trem illi certe debebis honorem. Nunc autem appareret illam le« gem non bene adimpleri, si in abominationem peccati originalis << permitteres illam, quae esse debet habitaculum totius puritatis». 6. ECCLESIASTIC. 24, 5. Ego ex ore Altissimi prodivi, primogenita ante omnem creaturam.

7. ISAIAS 49, 1. Audite insulae, et attendite populi de longe: Dominus ab utero vocavit me, de ventre matris meae recordatus est nominis mei. Porro Ss. Patres tam ad Christum quam ad Immaculatam Virginem Mariam applicant laudata verba: nam quod convenit Christo per naturam, convenit etiam B. V. Mariae immaculatae conceptae per gratiam, ait S. Germanus Episcopus et omnes alii cum ipso. Ergo licet haec testimonia litteraliter, aut de incarnata Sapientia, aut aliter accipiantur, cum tamen in sensu mystico ab Ecclesia, et Ss. Patribus B. Mariae accommodentur non leve pro re nostra suppeditant argumentum 1.

1 De accommodatione textuum scripturalium, quae B. Virgini fieri solet, audiendus est Strozzi, qui 1. 1, Controversia della Concezione, c. 15 probat, recte Mariae aptari posse Scripturae testimonia, quae in sensu litterali aut de sapientia incarnata, aut aliter intelligenda sunt auctor iste accommodans Virgini illud Prov. 8, DOMINUS POSSEDIT ME IN INITIO VIARUM SUARUM, quod a Ss. Patribus ad sapientiam incarnatam refertur, ait: « Le ragioni di accomodarlo alla Vergine sono molte. . Si trae la prima da S. Agostino, che insegna essere usitato nella Sacra Scrittura il passare da Cristo capo al suo corpo mistico, ch'è la Chiesa, di modo che delle ⚫ persone di ambedue se ne faccia una, e quel che dell' una si dice, s' intenda detto « anche dell'altra. Così quando egli disse a Saulo: Saule, Saule, quid me perse« queris? Chiamò sè il suo corpo mistico, e la sua Chiesa perseguitata da Saulo ; a ora essendo la Vergine il più nobil membro di questo corpo mistico, e che al caVo. VI. 2

Lett.

Ast contra adversarios qui obiiciunt: « Les Apôtres et les Évan«< gélistes, qui ont écrit tant de choses de l'autre vie et du paradis, <«< et qui ont recommandé tant d'autres points de moindre impor<< tance, devraient-ils parler de l'Immaculée Conception de la Vier

« po più immediatamente congiungesi, 'a gran ragione quel che la Scrittura dice del « capo, s'attribuisce al membro di tutti il più ragguardevole e più degno ch'è Ma«ria. L'altra ragione della medesima accomodazione si ricava da Aimone, ed è, « che avendo la Vergine Madre avuta per nove mesi nel suo purissimo seno la sa« pienza incarnata, potè da essa trarre molte proprietà, per cui meritamente se le << adattino molti elogi, che sono propri della medesima sapienza.

« L'ultima è, perchè la Vergine fra tutte le creature fu il ritratto più perfetto di « Cristo; poichè come questi nelle fattezze del corpo a niuno più rassomigliasi che « alla madre, così Maria nelle fattezze dell'anima a niuno più si rassomiglia che al « suo divin Figliuolo. Onde può ella dirsi, così tirata sull'idea del volto di lui. Se « ciò è, bene se le accomoda e questo ed altri luoghi della sacra Scrittura, che fu« rono detti o letteralmente od in senso primario del suo Unigenito, come molte « cose diconsi del parelio, che sono proprie del sole. Frema pure Lutero, il quale « ne condanna l'applicazione, come bugia e bestemmia contro Dio, quasi che dai « cattolici s' intendessero di lei in senso letterale e primario: ciò ch'è mera calun«< nia di quel ribelle, il quale essendosi cotanto abusato delle sacre Scritture ad orpellare i suoi errori, si fece con grande arroganza da sè stesso censore della Chie«sa, e condannò il buon uso che questa ne fa ad illustrare e confermare le prero«gative della nostra Signora, sempre mal mirata dagli eretici, per essere quella « che cunctas haereses interemit in universo mundo.

[ocr errors]
[ocr errors]

«

« Questa accomodazione fatta da altri, che dalla Chiesa, benchè varrebbe a far

si, che le parole accomodate divenissero un bel pregio a far ispiccare con vaghez

« za le prerogative, che molto asseriscono della Vergine, non darebbe loro forza o vigore a provarle, non potendo trarlo dal sentimento umano, che l'accomoda. Ma « fatta dalla Chiesa, dà loro forza d'argomento, e divengono come gli ornamenti di « Giuditta, a cui Dio contulit splendorem, onde rendonsi più potenti. La ragione « di ciò viene insegnata da S. Bernardo, ed è: perchè la Chiesa ha seco il consiglio ⚫ e lo spirito dello sposo e Dio suo, ed ha profondato l'occhio della contemplazione << nell'abisso dei segreti di lui. Ond'è che le parole da lei accomodate con la illu« minazione, e 'l consiglio dello Spirito Santo, devono riconoscersi anche nel senso « che chiamasi accomodatizio, proferite ed intese dal medesimo Spirito, il quale co« me prima le disse nel senso letterale o primario per la lingua dei profeti, così po«scia le ridice nel senso in cui l'usa la Chiesa da sè illuminata a fare tale accomo<< dazione ». Ita perbelle in suo opere de Beata Virgine Disputationes Historico-Theologicae ratiocinatur clarissimus Sac. Fidelis Mazzola theologiae schol, dogmat. in seminario novariensi principe professore.

ge Marie, et recommander aux fidèles de prier la Sainte Vierge « et d'honorer les autres Saints.

Ef je dis qu'ils ne le pouvaient pas faire prudemment dans. l'Évangile, car premièrement, quand une grande partie des Évangiles fut écrite, la Vierge était encore en vie. Si Saint Matthieu «écrivant son histoire sacrée, ou Saint Paul écrivant aux Corinthiens, etc., eussent dit: Invoquez la Mère de Jésus, cela ne vous eût pas convaincu, vous eussiez répondu : La Vierge était alors vivante, et est-il permis de prier les saints vivants »? Iuxta illud Ecclesiastici XI, 30, ante mortem ne laudes hominem quemquam: istius divini praecepti bene meminerant Ss. Apostoli. « Secondement, les Apôtres étaient alors assez occupés et empêchés à plan«ter le culte de Jésus-Christ dans le monde, et en bannir celui des faux dieux que les payens estimaient avoir été des hommes illustres; l'Écriture pouvait tomber entre les mains de plusieurs payens; ils n'étaient pas encore capables de distinguer le culte « souverain de Latrie qu'on doit à Dieu seul, de celui d'Hyperdulie « qu'on doit à la Très-Saint Vierge, et celui de Dulie qui est inférieur a et que nous rendons aux Saints; ils eussent pensé que les Apôtres « voudraient constituer la Vierge Marie Déesse, (uti ostensuri eri« mus in Mom. XII); et prêchaient pour leur intérêt, afin d'être honorés après leur mort; qu'ils s' etudiaient d'anéantir le culte des Dieux pour être adorés en leur place.

« Les Saints Apôtres faisaient tout ce qu'ils pouvaient pour ne point donner sujet aux Gentils de soupçonner qu'ils cherchaient « leur propre gloire, et qu'ils enduraient le martyre pour être ho« norés après leur mort: pour ce que les Évangélistes ne leur don«nent aucun titre glorieux en leurs écrits, ils ne les appellent pas a même saints, et se contentent de les nommer simplement par « leur nom. Hérode, dit saint Luc, fit mourir par l'épée Jacques frère de Jean et ailleurs, les fidèles ensevelirent Étienne, il n'était donc pas à propos de coucher bien expressément en l'Écriture cet article de la Conception Immaculée de Marie V., ni de «son culte d'Hyperdulie, ni de l'invocation des Saints qui eût aliéné

« PoprzedniaDalej »