Deductos, dicit S. Irenæus a), a ftella CAPUT in domum Jacob ad Emanuel, per ea, quæ XIV. obtulerunt, munera ostendisse, quis erat, qui adorabatur: myrrham quidem, quod ipse erat, qui pro mortali humano genere moreretur, et fepeliretur aurum vero, quoniam Rex, cuius regni finis non est; thus vero, quoniam Deus, qui et notus in Judea factus est, et manifestus eis, qui non quærebant. eum. " Alias huiusmodi mysticas interpretationes passim legere est apud SS. Patres. Nec folum munera, fed et tota fuscepti a Magis itineris ratio, adorandi natum regem, aliquid augustius ostentat, quam folum homini regi præstandi homagium; thus imprimis in cultu di vino constanter ubique gentium adhiberi folitum firmata excelsa magorum existimatione, per acceptam divinitus in fomnis admonitionem, ne se deceptos opinione fua fuspicari possent, dum coram infantem cum parentibus imbellem, pauperem et ignobilem in cunis cernerent.

S. Chrysostomus „Quid illos, quærit de Magis b), ad puerum adorandum induxit ? neque enim virgo insigne quidpiam præseferebat, neque domus magnifica erat

«) Lib. 111. contra hæres, c. 9.

b) Hom. VIII. in Matth. n. i. T. VII. p. 118.
S

TOM. I.

CAPUT neque isthic aliquid aliud erat, quod posset
XIV. illos vel percellere, vel allicere. Illi vero non

modo adorant, fed apertis thesauris fuis
munera offerunt; munera inquam, non
quasi homini, fed quasi Deo. Thus enim
et myrrha Dei maxime fymbolum erat.
Quid igitur hoc illis fuasit? Id ipsum quod
excitavit illos, ut relicta domo tantum iter
fusciperent, nimirum ftella, et illustratio
mentis a Deo ipsis indita, quæ paulatim
illos ad perfectiorem notitiam deduxit. Nisi
enim res se ita haberet, cum omnia, quæ ist
hic videbantur, vilia essent, non ei tantúm
exhibuissent honorem. Ideo autem nihil
eorum, quæ fub fensum cadunt, ibi mag-
num erat, fed præsepe, tugurium, mater
inops, ut nudam magorum philosophiam
perspicias, atque discas, eos non ut homi-
nem purum, fed ut Deum et beneficum ip-
sum adiisse. Quapropter nullo eorum, quæ
extrinsecus videbantur, offensi funt, fed
adoraverunt, et dona obtulerunt, quæ dona
multum a Judaica crassitie differebant. Ne-
que enim oves et vitulos immolarunt, fed
quæ ecclesiasticæ philosophiæ vicina erant.
Siquidem fcientiam, obedientiam, et dilec-
tionem ipsi offerebant." Vides hic fanctum
Doctorem non ad fpecies munerum atten.
dere, fed altius nos a rebus fensibilibus
fublimiusque ad id evehere, quod hic in!
Magis gentilibus auspicium habuit, a Chri-

sto mulieri Samaritanæ prædictum a): Mu- CAPUT lier crede mihi, quia venit hora, quando neque XIV. in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem... Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in fpiritu et veritate. Tempus hoc est, quando reiecta Synagoga, ac templo Jerosolymitano Ecclesia per orbem terrarum fuit constituta cuius veluti primitiæ fuerunt Magi: Pastores autem, qui Christum in præsepio adoraverunt, natúmque Salvatorem mundi primi divulgaverunt, præibant apostolos aliosque Christi discipulos ab eo ex Judæis assumtos, qui lucem evangelicam orbi inferentes gentilismi tenebras effugarunt, quam lucem ftella magis apparens et ad Christum in præsepio deducens, designabat. » Quomodo ergo, cum S. Ignatio M. quærere licet b), manifestatus est fæculis? Stella in cœlo fulsit, fplendore exsuperans omnes ftellas, et lux illius ineffabilis erat, et ftuporem incussit ipsius novitas. Omnia autem reliqua astra, unacum fole et luna chorus fuere ftellæ: ipsa vero lumen fuum extendebat fuper omnia et perturbatio erat, unde prodiret illis novitas dissimilis : quare foluta est omnis magia, et omne vinculum malitiæ est abolitum, ignorantia destructa est, vetus regnum est labefacta b) Epist. ad Ephes. n. 19.

a) Jo. IV. 21.

CAPUT tum; Deo humanitus manifestato, in noviXIV. tatem vitæ æternæ. Principatum vero accepit id, quod a Deo omnibus fuis partibus absolutum erat. Inde omnia commovebantur, quod meditaretur mortis abolitionem." Notandum imprimis est in hoc loco, quod S. Martyr, illi ætati proximus, de præcellentia et claritate ftellæ illius perhibet. Cætera cum Evangelio concordant, prout Matth. II. 3. narratur, Herodem regem, et omnem Hierosolymam cum illo, fciscitatum, ubi Christus, quem ille regni fui æmulum timebat, nasceretur. Atque hinc edoctus in Bethlehem Judæ occidit pueros in omnibus finibus eius, cum familia David lateret; Christi vero esset ea conditio, inde etiam, quod in Nazareth habitaret, ut potius Elias aut Jeremias, aut alius ex prophetis quam Messias promissus rex Israel crederetur postea ab Herode tetrarcha Galilææ.

PROPHETIA SIMEONIS DE CHRI-
STO; ANNA PROPHETISSA.

Benedixit illis Simeon, et dixit ad Ma-
riam matrem eius: Ecce positus est hic
in ruinam, et in resurrectionem multo-
rum in Israel: et in fignum, cui contra-
dicetur. Et tuam ipsius animam per-
transibit gladius, ut revelentur ex mul-
tis cordibus cogitationes. Et erat Anna
prophetissa etc. Luc. H. 34. 35.

Dum

CAPUT

XV.

deferendi

nua inde

a Christo

um Magi responso accepto in fomnis Evangelit ne redirent ad Herodem, per aliam viam ad gentes reversi funt in regionem fuam, fubdit denuntia Matthæus fugam Christi a), iusso in fom- tio conti nis Joseph furgere et accipere puerum et matrem eius, et fugere in Ægyptum: futu- nato, rum est enim, aiebat angelus, ut Herodes querat puerum ad perdendum cum. Cum fugam hanc factam esse necesse fit post purificationem Mariæ in templo, hic Maria mater Jesu experimentum aliquod habebat eorum, quæ futura a Simeone audierat. In magis iam primordia eorum viderat, quæ idem fenex, benedicens Deum, fausta præ

a) Matth. 11. 13.