* Dóminus dixit ad me : Filius meus es tu ; ego hódie génui te. Poftula à me, & dabo tibi gentes hæreditátem * & poffeffionem tuam términos terræ. Reges eos in virga fér* & tanquam vas figuli confringes eos. Et nunc, reges, intelligite: erudimini, qui judicátis terram. rea, Servíte Dómino in timóre, * & exultáte ei cum tremore. Apprehéndite difciplínam, nequando irafcátur Dóminus, * & pereátis de via jufta. Cum exárferit in brevi ira cjus, beáti omnes qui confidunt in eo. Pfalmus 3: Domin Omine, quid multiplicáti funt qui trí bulant me? * multi infurgunt adversùm me. Multi dicunt ánimæ mex: * Non eft falus ipfi in Deo ejus. Tu autem, Dómine, fufceptor meus es ; * gló Ant. Non eft fanctus ut eft Dóminus: & non eft fortis ficut Deus nofter. I. Reg. 2. V. In noctibus extóllite manus veftras in fancta: B. Et benedícite Dóminum. Pf. 133. Poft Verficulum cujuflibet Notturni dicitur fecreto Pater nofter, &c. Altâ voce V. Et ne nos indúcas in tentatiónem; R. Sed libera nos à malo. Abfolutiones & Benedi&tiones habentur poft Pfalterium. Lectiones cum Refponforiis habentur in Proprio vel Temporis, vel ŝanorum. Qua omnia obfervantur exarfit: carbónes fuc in fingulis Nocturnis, nifi aliter notetur. IN II. NOCTURNO. cenfi funt ab eo. Inclinávit cœlos, & defcendit:& calígo fub pédibus ejus. Et afcendit fuper Chérubim, & volávit: * volávit Et pófuit ténebras latíbulum fuum: in circuitu ejus tabernáculum ejus; tenebrófa aqua in nubibus áeris. Præ fulgóre in confpectu ejus nubes tranfiérunt: * grando & carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, & Altiffimus dedit vocem fuam: * grando & carbónes ignis. Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos: * fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, * & revcláta funt fundamenta orbis terrárum, Ab increpatione tua, Dómine, ab infpiratióne fpiritûs iræ tuæ. Divifio Pfalmi 17. Mit de fummo [Dó minus, ] & accépit * & affumpfit me de me, Eripuit me de inimicis meis fortiffimis, & ab iis qui odérunt me; * quóniam confortáti funt fuper me. Prævenérunt me in die afflictiónis meæ ; * & fa&tus eft Dóminus protector meus. à tentatióne : * & in Deo meo tranfgrédiar murum. Altera divifio Pf. 17. meus, impollúta Et eduxit me in latitudi- Deus ejus, clóquia Dó nem : * falvum me fecit, quóniam voluit me. Et retribuet mihi Dóminus fecundum juftitiam meam; & fecundùm puritátem mánuum meárum retribuet mihi. Quia cuftodivi vias Dómini, *nec impiè geffi à Deo meo. Et ero immaculatus cum * & obfervábo me ab iniquitáte mea. eo, Et retribuet mihi Dóminus fecundùm juftitiam meam, & fecundum puritátem mánuum meárum in confpectu oculorum ejus. Cum fancto fanctus eris, *& cum viro innocente innocens eris. Et cum electo electus eris, & cum perverfo pervertéris. Quóniam tu pópulum húmilem falvum fácies, * & óculos fuperbórum humiliábis. Quóniam tu illúminas lucernam meam, Dómine: Deus meus, illumina ténebras meas. Quóniam in te eripiar mini igne examináta : * protector eft ómnium fperántium in fe. Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum noftrum? Deus qui præcinxit me virtúte,& pófuit immaculátam viam meam. Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, * & fuper excelfa ftátuens me. Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuifti ut arcum æreum bráchia mea. Et dedifti mihi prote&tiónem falútis tuæ; * & déxtera tua fufcépit me. Et difciplina tua correxit me in finem, & difciplína tua ipfa me docébit. Dilatafti greffus meos fubtus me, & non funt infirmáta vestígia mea. Pérfequar inimícos meos, & comprehendam illos, * & non convertar donec deficiant. Confringam illos, nec póterunt ftare: * cadent fubtùs pedes meos. Et præcinxiftime virtúte ad bellum, * & fuppiantafti infurgentes in me fubtus me. Qua omnia obfervantur exarfit: carbónes fuc in fingulis Nocturnis, nifi cenfi funt ab eo. Inclinávit cœlos, & defcendit : * & calígo fub pédibus ejus. Et afcendit fuper Chéru Dlligam te, Dómine, bim, & volávit : * volávit fortitúdo mea: Dóminus firmamentum meu, & refugium meum, & liberátor meus. Deus meus adjutor meus,& fperábo in eum. Protector meus, & cornu falútis meæ, * & fufceptor In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * & ad Deum meum clamávi. Et exaudivit de templo fancto fuo vocem meam; fuper pennas ventorum. Et pófuit ténebras latíbulum fuum: in circuitu ejus tabernáculum ejus; * tenebrófa aqua in nubibus áeris. Præ fulgóre in confpectu ejus nubes tranfiérunt: * grando & carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, & Altíffimus dedit vocem fuam: * grando & carbónes ignis. Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos: * fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, & revcláta funt fundamenta orbis terrárum, Ab increpatione tua, & clamor meus in confpe- MIfit de fummo (Dó tu ejus introívit in aures ejus. Commóta eft & contrémuit terra:* fundamenta móntium conturbáta funt, & commóta funt, quóniam irátus eft eis. Afcendit fumus in ira ejus, & ignis à fácie ejus Minus, & accépit me, * & affumpfit me de aquis multis. Eripuit me de inimicis meis fortiffimis, & ab iis qui odérunt me; * quóniam confortáti funt fuper me. Prævenérunt me in die afflictiónis meæ ; * & factus eft Dóminus protector meus. à tentatióne : * & in Deo meo tranfgrédiar murum. Altera divifio Pf. 17. Eus meus, impolluta reduxit me in latitudi- Dia ejus; clóquia Dó nem : * falvum me fecit, quóniam vóluit me. Et retribuet mihi Dóminus fecundum juftitiam meam;& fecundùm puritátem mánuum meárum retribuet mihi. Quia cuftodivi vias Dómini, * nec impiè geffi à Et ero immaculatus cum * & obfervábo me ab iniquitáte mea. meam, Et retribuet mihi Dóminus fecundùm juftitiam *& fecundùm puritátem mánuum meárum in confpectu oculórum ejus. Cum fancto fanctus eris, * & cum viro innocente innocens eris. Et cum electo electus eris, & cum perverfo pervertéris. Quóniam tu pópulum húmilem falvum fácies,* & óculos fuperbórum humiliábis. Quóniam tu illúminas lucernam meam, Dómine: *Deus meus, illumina ténebras meas. Quóniam in te erípiar : * mini igne examináta protector eft ómnium fperántium in fe. Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum ftrum? no Deus qui præcinxit me virtúte, & pófuit im*& maculátam viam meam. Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, * & fuper excelfa ftátuens me. Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuifti ut arcum æreum bráchia |