Disputatio de vindicandis M. Tull. Ciceronis quinque Orationibus1828 - 36 |
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Aequimaelii annona Asconii Asconius auctorem fuisse dandi auctores fierent augurium Beckio Beckius Berolini Caecina Caesaris Catilinae socii causa Cicero Ciceronem Ciceronianis Ciceronis orationem Clodii Clodius concione Conf Consul Consules Consulibus cuius denique deorum immortalium dicit eam orationem ego non revertissem eius esset extra causam dixisse germanam Gesnerus gravitas Harusp Haruspicum responsis huius inquit Iove Iovis ipso ista Itaque iudices iure Marc Marcello Marklando Marklandus et Wolfius mehercule mihi pulcher Milone negat neque nihil nostrae numquam omnibus orat oratio orationibus orator oratt Patres paullo Pediano Piso Pison plura verba pluribus verbis Plutarchi PLUTARCHUS Pompeio Pontifices posse possit potest potuerit propter Quirites post reditum quis quum rebus reditum in Senatu rei frumentariae Scipionem scripta Scriptor Senatores Senatoribus Senatorum Senatui gratias Senatus sententiam Sext sine suffragium superstitio superstitiosum tamen Tribunus plebis Tulli Ciceronis Tullii Tullius Urbe Valerio Verr videtur voluntas Weiskius Wolfii καὶ τὴν
Popularne fragmenty
Strona xxxv - Neque id statim legenti persuasum sit, omnia, quae optimi auctores dixerint, utique esse perfecta. Nam et labuntur aliquando et oneri cedunt et indulgent ingeniorum suorum voluptati, nec semper intendunt animum, nonnunquam fatigantur; cum Ciceroni dormitare interim Demosthenes, Horatio vero etiam 25Homerus ipse videatur. Summi enim sunt, homines tamen...
Strona vi - Remarks on the Epistles of Cicero to Brutus, and of Brutus to Cicero, in a letter to a friend.
Strona xxxv - Quam volumus, licet, patres conscripti, nos amemus, tamen nee numero Hispanos, nee robore Gallos, nee callidate Pcenos, nee artibus Graecos, nee denique hoc ipso hujus gentis et terrae domestico nativoque sensu Italos ipsos et Latinos ; sed pietate, ac religione, atque hac una sapientia, quod deorum immortalium numine omnia regi gubernarique perspeximus, omnes gentes nationesque superavimus XVII.
Strona xxxi - Salios habebit nee ex parte dimidia reliquos sacerdotes neque auctores centuriatorum et curiatorum comitiorum auspiciaque populi Romani, si magistratus patricii creati non sint, intereant necesse est, cum interrex nullus sit, quod et ipsum patricium esse et a patriciis prodi necesse est.
Strona xiii - Epidauri barbam auream demi iussit : neque enim convenire, barbatum esse filium, cum in omnibus fanis pater imberbis esset. lam mensas argenteas de omnibus delubris iussit auferri ; in quibus quod, more veteris Graeciae, inscriptum esset, " Bonorum Deorum," uti se eorum bonitate velle dicebat.
Strona xv - Sed errat vehementer si quis in orationibus nostris, quas in iudiciis habuimus, auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur; omnes enim illae causarum ac temporum sunt, non hominum ipsorum aut patronorum.
Strona x - ... ceteris senatoribus. Tertio aut quarto post Christum saeculo, quibus temporibus Eumenius et Panegyrici Latini vixerunt, in tali loco et tempore convenit iusta oratio, non Ciceroniano. Denique Plutarchum si audimus, testimonio, quo nullum locupletius optari potest , plauissime apparet illa plura verba non explesse modum iustae orationis, quae deinde posset litteris mandari. Testis ipse Caesar est. Nam quum brevi post restitutum Marcellum Cicero pro Ligario dicturus esset, quo tandem pacto potuisset...
Strona xxvii - Quirites, pollicebor : primum, qua sanctissimi homines pietate erga deos immortales esse soleant, eadem me erga populum Romanum semper fore numenque vestrum aeque mihi grave et sanctum ac deorum immortalium in omni vita futurum : deinde, quoniam me in civitatem res publica ipsa reduxit, 19 nullo me loco rei publicae defuturum.
Strona i - Ciceronis quinque orationibus, post reditum in Senatu, ad Quirites post reditum, pro domo sua ad Pontifices, de Haruspicum responsis, pro M.
Strona xiv - Et uidetur in hac quidem oratione hunc auctorem secutus Cicero dixisse passum esse Scipionem secerni a cetero consessu spectacula senatorum. In ea autem quam post aliquot annos habuit de haruspicum responso, non passum esse Scipionem, sed ipsum auctorem fuisse dandi eum locum senatoribus uidetur significare.