Prædicti Confessôris, et ad illuminatiônem præ éntium Clericorum, et futurôrum, juxta suæ sciéntiæ paupertàlem, et sui intelléctûs imbecillitâtem, Divíno auxílio invocáto, eôque præfulgénti, hanc Normam, prout séquitur, cóndere laborâvit, et de littera Góthica hunc Códicem transtulit, et reportavit Incipiunt Hora canendæ vel recitándæ secúndùm ▲ tâtis, et Jesu, et Marix Matris, et honorem Summi REGULAM Máximi Doctóris Hispániæ Beatíssimi Isidóri, ac egrégii confessôris Ildephónsi Toletáni Præsulis magístri, non pro ut antíqui eâ Régulâ fruebántur simplícitèr, sed secúndùm quid : nam antíquitùs duodecim erant Horæ assuétæ in die, ut in Libris antíquis osténditur ; præter quædam ália, quibus ipsi Antíqui ́utebántur in nocte, scilicèt in princípio noctis, et ante lectum, el in æquinoctio sive in médio noctis, et in surrectiône lecti; quæ quidem apud modérnos abjécta, et resécta sunt: sed co modo, quòd modérni eam prosequúntur, et exércent, prout in procéssu putêbit. Et quia pauci sunt, qui Ordinem ipsârum Horârum custodire, et ordináre sciant propter negligéntiam, et multôrum incúriam ; eò quòd non curant nisi de redditibus Ecclesiæ recipiéndis; et quia plura bona ædificia de fácili córruunt 'post multum témporis lapsum, nisi sibi remédium adhi*beâtur : idcircò quidam imperitus Cléricus et indígnus, considerans istud Opus Sanctum ac pleníssimè devôtum, et à tanto Præsule divinâ mente grátið éditum, ne evanéscal, sed in memóriam hóminum rédeal, lactus motu et instínctu pietât ́s, ad glóriam et laudem Trini B REGULA SEQUITUR TALIS. Dies, sive sit Festivâlis, sive privâta, semper Horæ inc'piunt in Vésperis, ante diem; et inítium, sive princípium fit per invocationem Jesu Christi, Oratiône Domínicâ præcedénte, submíssâ voce sic dicéndo : Kyrie eléïson, Christe eléïson, Kyrie eléison. Pater noster. Et aliâ voce: In nómine Dómini nostri Jesu Christi lumen cum pace. R. à circunstántibus. Deo grátias : et Présbyter dicit: Dóminus sit semper vobiscum. R. Et cum Spíritu tuo. Et Ordo Vesperórum, sive sil Festum, sive non, séquitur per hunc modum : Primò dícitur Psalmus, sive Vespertinum, quod idem es!; quo finito, Présbyter dicit: Dóminus sit semper vobiscum; . Et cum. Et statim dicitur Sonus, si sit Festum; quia dies Feriális caret Sono misi in tém» pore Resurrectiónis, qui propter solemnitâtem dícitur : A tes. Et Vésperis finítis, dícitur : Véspere, manè, et Quo finito; Dóminus sit semper, ut supra, el immediâtè dícitur una Antíphona sine Allelúia, cum Versículo sibi adjúncto, et cum Glória Patri ut infériùs in suɔ loco patêbit; Iterùm, Dóminus sit semper, etc. Et contínuo dícitur ália Antiphona, cum Allelúia, quæ Lauda dícitur, cum Versículo sibi adjúncto, et Glória Patri quibus peráctis, séquitur Hymnus: Ipso finito, séquitur Deprecatio, sen Supplicátio, etc. Orêmus Redemptôrem; Statim séquitur Capítula, orâtione Domínicâ succedénte, scilicet: Pater noster. Et ne nos. Sed libera. A malo nos libera, et dicâtur, ut scriplum est in ordinatiône Horârum. Et statim séquitur Benedictio, antecedéndo: Humiliate vos benedictióni et continuò séquitur Laudà cum Versículo sibi adjuncto, et Glória : Quâ peráctâ, debet dici una Orá- B tio de Matutinis, quamcúmque récitans volúerit, excéptâ primâ, quæ jungitur Matutinário, quæ numquam mutâtur de suo proprio loco; Et statim fiunt Commemoratiónes, quæ sunt in consuetúdine, vel áccidunt de novo. Et scias, quòd in Vésperis debes tu, vel quicúmque voluerit istam Régulam, vel Officium hujus Régulæ exercêre, in modum prædictum procédere. Licèt plura sint Vespertina, Soni, Antiphonæ, et Laudes in ordinatiône historiârum, non debet dici nisi unum Vespertinum vel Psalmum, quod idem est, et una Lauda. Antiphona est, quæ dicitur sine Allelúia; et Lauda, quæ cum Allelúia dícitur: Et hoc intellígitur in Festivitátibus, quæ non habent Proprietátes; quia in illis, quæ habent, opórtet ita dicere, sicut ibi ordinátum est; quia áliquæ Festivitátes sunt, quæ excédunt istum mo- C 'dum in Antiphonis, et Oratiónibus. In Matutínis simíliter est incipiéndum, ut in Vésperis: et séquitur Matutinárium, et psalmus, Miserêrc mei Deus, cum Oratiône sibi junctâ, el tresAntiphonæ, cum suis Oratiónibus, statim séquitur: . in aliquibus Festivitátibus cum Oratiône, scilicet solémnibus; pósteà Cánticum ; pósteà Benedictio; pósteà Sonus; pósteà Laudes: Statim séquitur Prophetia; et contínuò Hymnus ; et in'de séquitur Supplicátio, scilicèt, Orėmus Redemptôrem: pósteá Capítula, pósteà Lauda, quæ dicitur in fine Vesperorum : et statim dícitur Benedictio, quæ in Véspera dicta fuit; et statim fiunt Commemoratiónes, quæ sunt in consuetudine: nisi sint solémnes Festivitá meridie, cum sua Oratiône; et in Matutinum, Ad annuntiándum manè, cum Oratióne sequénte: et in Completóriis, Custódi nos, Dómine, ut pupillam óculi, cum Oratione sibi juncta et sic impléntur prædicte Hora, excéptis Dominicis diebus quia in princípio Matu:înorum ália est ordinátio; quia dictâ oratiône Domínicâ, et In nómine Dómini nostri Jesu Christi, etc., incípimus et dícimus Hymnum, Æ érne rerum Cónditor, cum sua Oratione sequénte; Et statim sequúntur tres Psalmi, scilicèt Dómine, quid multiplicáti sunt? Miserere mei, Deus, secúndùm, et Miserere mei LVI, cum suis Antiphonis; et indè Oratione quæ séquitur; et indè ómnia élia, ut ia áliis Matutinis. Et si in diebus Dominicis principálibus, qui quasi historiales habentur, útpotè in Advéntu, vel in Quadragésima, vel in tálibus quæ mutári non possunt, áliquod Festum evénerit, mutêtur Festum, et áliâ die sequénti celebrêtur. Et si fortè scquénti die átiud Festum magis sotémne événerit, de ev dicatur: et proximióri die priváto celebrêtur áliud. Et si illud Festum, de quo præsénti celebrâtur, valéntiùs sive majoris solemnitâtis fuerit, quàm illud de quo debet fieri celebrátio de isto principáli Festo dicántur Vésperæ ita quod Lauda última, cum Oratione Matulináli, sit de Festo futuro celebrándo, vel de eu, quod sequénti die debet celebrári. Et si tália Festa evénerint, quæ habent Octavárium secúndùm Régulam Gregoriánam, útpotè Festum Sanctæ Mariæ, et Sancti Joánnis, et Apostolorum Petri el Pauli, et simílium, ob reverentiam ipsôrum, diebus privális interpósitis, de solemnitatibus illis Horas celebrâre opórtet; licèt non ita solémnitèr; præterquàm in Octávâ die. Et si in illa die Octavárii fuerit áliquod Festum, dicâ'ur de Octavário in præcedénti die. Et si fortè in una die duo Festa æqualia, vel quasi, evěnerint, ut sunt Festum Philippi et Jacóbi, Festum Sancti Torquáti, vel simília; Festum, de quo habetur Proprietas, debet celebrári, nisi fúerit Vocátio illius Festi in illa Ecclésia; quia illud debet solemnizári, de quo habétur Vocátio; et in sequénti, de álio. Et si Dominicis diébus concurréntibus, Festum evénerit, prætermillåtur dies Dominicus; quia satis habébit locum per annum, el Festum ipsâ die celebrêtur. Item de Jejúniis in suis locis vidébis. IN NOMINE PATRIS, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI. AMEN. Orátio. Deus, cujus nomen est benedictum à solis B ortu usque ad occasum, reple cor nostrinn scientiâ, et ori nostro tuæ laudis officia députa: ut, sicut omne per ævum débito honôre benedíceris, ita ab ortu solis usque ad occâsum cónsono cunctôrum ore laudêris. R. Amen. Per misericórdiam tuam, Deus noster, qui es benedíctus, et vivis, et ómnia regis in æcula sæculorum. R. Amen. Dicat Présbyter. Dóminus sit semper vobiscum. . Et cum spiritu tuo. Et nota, quod in fine ómnium Oratiónum debet semper dici modo supradicto. Sono. Venfte, exultêmus Dɔ̃mino : jubilêmus Deo salutári nostro. . Præoccupêmus fáciem Dei in confessione, et in psalmis. P. Jubilėnius Deo. Dicat Presbyter. Dóminus sit semper vobiscum. A. Et cum. Antiphona. Allelúia. Audîte, pópuli omnes, quia Dóminus egrédiens de loco suo, descendet, conculcans extrêma terræ.. Audite bac omnes gentes: áuribus percipite, qui habitâtis orbem. P. Quia Dóminus egrédiens. Glória, et honor Patri, et Filio, Dical Présbyter. Dóminus sit semper vobiscum. . Et cum, etc. Lauda. Allelúia. Mitte nopis auxilium de sancto: et de Sion tuêre nos, Dómine. P. In quacumque die invocaverimus te, allelúia, allelúia. . Lætábimur in salutári tuo: et in nómine Dei nostri wagnificábimur. P. Et de Sion tuêre nos, Dómine. . Glória, et honor, etc. P. In quacumque die invocaverimus. Hymnus. Christi catérva clámitet Verbum proféctum, próditum Venit Deus factus homo, Nitéscat ut cultu novo, C Renatus in nato Deo, Factus novus verus homo. Natális hinc ob gaudium Ovans tropheo, géntium Renata plebs per gratiam, Hæc festa præbet ánnua. Adventus hic solémnibus Votis feratur ómnibus, Quos sustinêre convenit, Secúndus ut cúm cœperit, In sempitérna sæcula. Respondeat Chorus. Amen. Supplicátio. Orêmus Redemptorem mundi Dóminum nostrum Jesum Christum, cum omni supplicatiône rogėmus; ut nos grátià advéntùs sui propitius justificare dignêtur. . Præsta ætérne omnipotens Deus. Dicat Présbyter. Kyrie eléison. R. Christe eléison. Kyrie eléison. Notandum est, quòd post Supplicationem debent dici isti Kyrie eléïson, ùt suprà dictum est. A à malo, debet dici, sicut hic dictum est suprà, usque ubi dicit: Benedictio. B Capitula. Audivimus, Christe; confitêmur, et crédimus, quòd de sinu Patris egrédiens, véneris, ut carnis nostræ vestibulo cingerêris; liberatûrus, scilicet suscépta incarnationis mystério, quod perierat natúræ vitiáte contágio. Fac nos, pramuntiâta adventùs tui gáudia, promptíssima surrectiônis devotiône excipere: ut, quia tu è loco pátrio secretôque progrédiens salvatûrus hómines, humánitùs properásti ad públicum; nos è loco criminis exeuntes, munditióres cóncitum divinitàtis tuæ prospectêmus C excúrsum ut extrêma vitæ nostræ, nul ius discríminis conculcatiône invólvens; sic provoces terró.e justítiæ, ut sólità justifices pictâte. Pater noster, qui es in cœlis. R. Amen. Sanc‹ilicêtur nomen tuum. . Amen. Advéniat regu luuin. Â. Amen. Fiat volúntas tua, sicut in cœlo, et in terra. . Amen. Panem nostrum quotid:ânum da nobis hodiè. R. Quia Deus es. Et dimitte nobis débita nostra, sicut, et nos dimittimus debit ribus nostris. R. Amen. Et ne nos indúcas in tentationem, . Sed l.bera nos à malo. Dicat Présbyter. : Liberáli à malo, confirmáti semper in bono tibt servire mereamur Deo, ac Dómino nostro. Pone, Dómine, finem peccátis nostris : da gáudium tribulátis præbe redempt ônem captivis: sanità em infirmis requiémque defunctis. Concêde pacem et securitatem in ómnibus diebus nostris frange audáciam inimicorum no trórum: exáudi, Deus, orationem servorum tuôrum ómnium fidélium christianorum in hoc die, et in ómni témpore. Per Dóminum nostrum Jesum Christum F.lium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitâte Spíritus Sanci Deus per ómnia semper sæcula sæculorum. . Amen. Dicat Présbyter. Humiliate vos ad benedictionem. Dóminus sit semper vobiscum. R. Et cum spiritu tuo. Notandum est, quòd quotiescumque vénerit Liberáti D Dicat Présbyter. Benedictio. Christus Dóminus, qui ad redemptionem nostram venit, non mutatiône loci, sed veritâte hỏminis assumpti; clarificándos nos attóllat in glóriam regni. . Amen. Atque idem ad rediméndum véniens, redémptos nos à malis ómnibus servet. R. Amen. Et quoniam ipse humiliâtus iniquitâtem nostram ábstulit; ipse gloriôsus beatitúdinis nobis præmia donet. R. Amen. Fer misericórdiam ipsfus Dei nostri, qui est benedictus, et vivit, et ómnia regit in sæcula sæculôrum. Ĥ. Amen. Dicat Présbyter. Dóminus sit semper vobiscum. . Et cum. Et nota, quòd in fine ómnium Benedictiônum deb t dici modo suprà dicto. Laude. Qui sedes super chérubim appâre. P. Veni, et salva nos, Dómine. Allelúia. ỳ. Qui regis Israël, inténde qui dedúcis, velut over, Joseph. P. Veni, et salva.. Glória, et honor Patri, et Filio, et Spirítui Sancto in sæcala sa culorum. Amen. P. Veni, et salva nos. 3 Ora io. Deus, Dei Filius, cujus in ætérnum pérmanet nomen; quique únum te esse innotescens Deum ac Dóminum, per susceptæ incarnationis mystérium venisti in regem, ut redímeres sæculum : da nobis, i'a fervêre hujus mystério pietâtis, ut per hæc evadamus muscípulam deceptôris : ut, qui Advéntûs tui gáudia diffuso ore præcinimus, salvátos nos, ad judicium véneris, te júdice, gratu!êmur. R. Amen. Per misericórdiam. In nomine Domini nostri Jesu Christi perficiâmus cum pace: i. Deo grátias. Sequens Commemorátio debet dici in fine ómnium Vesperorum per totum annum. Lauda. Véspere, et manè, et merídie. P. Te laudâmus, Domine. Oratio. Domine, Deus omnipotens, qui véspere, et manè, et meridie unum diem vocári jussísti; et, ut sol agnosceret occâsum suum, imperásti; áperi, quæsumus, ténebras córdium nostrorum, ut, te radrante, cognoscamus te Deum verum et lumen a térnum. R. Anien. l'er misericórdiam tuam. Dicat Presbyter. In nómine Dómiui nostri Jesu Æ érne rerum Cónditor, Præco diéi jam sonat |