omnia quæ in sancta et universali synodo judicata A cata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu manu propria. propria. Anthes, misericordia Dei episcopus Hinnopoleos [al., Himiopoleos], omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Paulus, misericordia Dei episcopus Melæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Germanus, misericordia Dei episcopus Ectri [Hectorei; al., Cytri], omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Joseph, misericordia Dei episcopus Berræ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Basilius, misericordia Dei episcopus Zuruli, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Meletius, misericordia Dei episcopus Heracliæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens, etc. Constantinus, misericordia Dei episcopus Tii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Cosmas, misericordia Dei episcopus Hadrianopoleos, omnia quæ in sancta et universali synodo C judicata sunt et definita libenter suscipiens subcripsi manu propria. Basilius, misericordia Dei episcopus Cratiæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Eustachius, misericordia Dei episcopus Emoniæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Euthymius, misericordia Dei episcopus Sebastæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Constantinus, misericordia Dei episcopus Synai, D omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Joannes, misericordia Dei episcopus Tampsi, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Joannes, misericordia Dei episcopus Polemonii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Nicephorus. misericordia Dei episcopus Neapoleos, omnia quæ in sancta et universali synodo judi Michael, misericordia Dei episcopus Melitopoleos, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Theophanes, misericordia Dei episcopus Azaneorum, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Ignatius, misericordia Dei episcopus Dorylæi, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Constantinus, misericordia Dei episcopus AuguB stopoleos, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Cericus, misericordia Dei episcopus Gordoriniæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Paulus, misericordia Dei episcopus Bareos, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Leo, misericordia Dei episcopus Seleuciæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Basilius, misericordia Dei episcopus Adadorum, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Nicolaus, misericordia Dei episcopus Docimii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter, etc. Theognostus, misericordia Dei episcopus Parnassi, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Georgius, misericordia Dei episcopus Zetunii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Theoclitus, misericordia Dei episcopus Lacedemoniæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Nicephorus, misericordia Dei episcopus Crotonæ omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Nicephorus, misericordia Dei episcopus Zacynthi, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Georgius, misericordia Dei episcopus sanctæ Cyriacæ, omnia quæ in sancta et universali synodo ju dicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi A cens: Quia invaluerunt super me, dicit Dominus, manu propria. Gregorius, misericordia Dei episcopus Mesinæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Demetrius, misericordia Dei episcopus Scyllatii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Michael, misericordia Dei episcopus Cercyri, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Leo, misericordia Dei episcopus Agalassi, omnia verba vestra. Et dixistis: Quid locuti sumus contra te? Et dixistis: Vanus est, qui servit Domino : et quod emolumentum quia custodivimus præcepta ejus, et quia ambulavimus tristes coram Domino exercituum? Ergo nunc beatos dicimus arroganter; siqui— dem ædificati sunt facientes impietatem, et tentaverunt Deum, et salvi facti sunt. Tunc locuti sunt timentes Deum, unusquisque proximo suo: Et audivit Dominus, et attendit, et scriptus est liber monumenti coram eo, timentibus Deum et cogitantibus nomen ejus. Et erunt mihi, ait Dominus exercituum, in die qua ego facio, in peculium: parcam eis, sicut parcet vir filio suo servienti sibi: et convertimini, et videbitis quid sit inter justum et impium, et inter servientem Do quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et B mino et non servientem ei (Malach. III). Jubilet enim definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Leontius, misericordia Dei episcopus Rhegii, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria. Paulus, misericordia Dei episcopus Taurianæ, omnia quæ in sancta et universali synodo judicata sunt et definita libenter suscipiens subscripsi manu propria a. Epistola encyclica sanctæ ac universalis octavæ synodi. Exsultate Domino adjutori nostro, jubilate Deo Jacob: et laudationes Dei in portis filiæ Sion annuntiate alacrius et sufficientius (Psal. LXXX). Debitum est, charissimi fratres, ad reverentiam vestram dicere cum propheta David, et rursus cum propheta C Nahum affari: Quia ecce veloces pedes evangelizantis et annuntiantis pacem: Celebra, Juda, festivitates tuas; redde Deo vota tua, pro eo quod non adjicient ultra, ut transeant in vetustatem. Consummatum est, sublatum est, ascendit insufflans in faciem tuam, eximens de tribulatione: eo quod verterit Dominus contumeliam Jacob, quemadmodum contumeliam Israel (Nahum. 1). Quid enim aliud gratius, vel quæ specialis exultationis ac dilectionis materia, seu conciliatio est, quam videre libere agentem ultionum Dominum, et superbis retributionem justam et convenientem, et zelotem Dominum vindicantem inimicos suos? Propter hoc enim dicit et Psalmista Lætabitur justus, cum viderit vindictam (Psal. LVII): lætabitur autem, non profecto quia D fidei adversantium caterva perit, et in peccato suo moritur impius; sed quia contritam videt peccatorum virgam, ne et justi manus suas ad iniquitates extendant, tranquillam injustitiam magis, quam divinam justitiam intuentes, et mendacium adversus veritatem continuo prævalere videntes. Ac per hoc veniant ad mentem illam, et cogitationes suas propheta Malachias insinuat di a Non te scandalizet subscribentium paucitas, quia dum Photius diu tyrannidem exercuisset, et pene omnes a piis decessoribus suis sacratos deposuisset, et in loca eorum fautores suos tantummodo provexisset, quorum nullus in hac synodo est receptus, isti soli ex priorum patriarcharum consecratione super universa Christi ct Salvatoris nostri Ecclesia, et mni: intellectus autem bonus omnibus facientibus A præsertim vivo adhuc legitimo ecclesiæ viro. Ad extremum autem non obaudiens, a Christo et ab apostolis accepit anathema. Tunc ergo, tunc amplius furens, et a suis senstibus et ab omni rationabili mente procul effectus, linguam exacuit etiam adversus eumdem, beatissimum videlicet papam, et quemadmodum fabulæ hippocentauros et tragelaphos fingunt et formant, ita quoque et ipse stercorales quosque et subulcos a plateis, et cujus [fort. vicis ] conducens viros, et vicarios eos aliarum trium sedium appellans, atque proponens, præsumpsit synodale imaginari judicium personas accusantium et accusatorum et testium, et imperatorum, et magnatum, et metropolitanorum, quasi in suspectas fingens et simulans, et hujuscemodi, ut eum (Psal. cx) Non enim tantum ipse non abscessit a malis, vel præter canonicas sanctiones pepercit, cum esset laicus didascalicum sibi nomen imponere, et separari a Christi Ecclesia, sed et Deum colere volentes, omni machinamento usus, alienos constit ere a justo voto festinavit; ut in illo impleretur aperte Dominicum eloquium, quod asserit: Væ vobis, Scribæ et Pharisæi, quia vos non intratis in regnum Dei, sed intrantes prohibetis (Luc. XI): insuper et peccatum super peccatum copulans, perstruxit ut expelleretur ab Ecclesia legitimus et canonicus illius pontifex, et summus pontifex, pastor sanctissimus patriarcha Ignatius: et latronis more, atque adulter, in illius sedem ingressus, multam quidem tempesta- B putabat, deposuit inverecunde, et anathemati subtem adversus eum commovit: plures autem procellas et æstus contra resistentes sibi, et propugnatores veritatis, et valentiorem turbationem, et tumultum sævissimum in omnem locum qui sub cœlo est dispersit præ omnibus in pastorem quidem magnum, deinde vero contra minoresque pastores, secundum propheticum affatum, extendens propriam Imanum, percutientem eos et flagellantem, et varie ac diverse affligentem, et coarctantem, et modo quidem potentes deponens de sedibus, modo vero carceri et custodiæ mancipans, et per diuturnam famem morti transmittens, nonnunquam etiam longissimi et sævis exilliis relegans, et ad ipsas abigens orbis extremitates nonnunquam vero cœnosis et fetidis ac tenebrosis locis, quæ mortis umbram convenit dici, C concludens, possessiones diversas auferens, casas in montibus virtuti operam dantium et philosophantium comburens, et, ut absolute dicatur, omnem afflictionem et tribulationem faciens corpori Christi et Dei, qui est caput omnium nostrum: non enim habens ex aliqua beneficentia qualemcunque reverentiam vel ad sui receptionem de hujusmodi conatibus et temeritatibus, stabiliri se præter rationem oportere putabat, cum esset bonorum inexpers, et veraciter imperitus. Nam qui convertit prudentes retrorsum, et consilium eorum infatuat, ut ait propheta (Isa. XLIV), convertit eum, et omnia studia, quæ quasi ad propriam commoditatem paraverat, ad confusionem et opprobrium et eversionem atque ruinam : quanto enim ille persuadebat sibi quæ ad propriam securitatem pertinere videbantur, tanto magis omnia prospiciens oculus, ea in contrariam opinionem vertebat, ostendens eum de die in diem, ut terebinthum abjectis foliis, et sicut hortum aquam penitus non habentem. Sed quoniam ab beatissimum papam Nicolaum senioris Romæ epistolas et legatos sæpe mittens, et hunc judicem suum eligens, et proponens, et omnia quæ pertinebant ad justificationem sui, et ad sanctissimi patriarchæ condemnationem, sicut voluit ipse, sine impedimento dicens; quoties misit, toties ab eo reprobatus et condemnatus, et ut thronum Constantinopolitanum, utpote alienus, dimitteret, prorsus audivit, misit beatissimum papam Nicolaum, et omnes illi communieantes, neque summitati ejus, neque, quod magis est, Ecclesiæ quæ a finibus usque ad finem constat ullo modo parcens, quæ videlicet Deo accepto illi et Christi imitatori et magno pontifici procul dubio communicabat. Sed scientiarum Dominus, et manifestas ejus nequitias, et quæ latenter fecerat opera tenebrarum, id est libros vaniloquos, quos ficte contra beatissimum papam illum conscripserat intuens; unde dicit propheticus sermo: Oculi Domini excelsi aperti in omnes vias hominum, ut det unicuique secundum viam suam, et secundum fructus adinventionum ejus (Psal. LXV), commisit imperatorum regnum principatum Basilio pheronymo domino, de quo affari liquido universitatis Deum arbitramur: Inveni virum secundum eor meum, qui faciet omnes voluntates meas (I Reg, XVI), secundum beatum regem David. Hic enim meditationem ponens in corde suo ambulare secundum viam Dei, et custodire mandata ejus, maxime vero experimentum habens eorum quæ nuper injuste et inique acta sunt, clara quæque et certa sibi eorum quæ non apparebant fecit indicia. Et egregios quidem episcopos, et ductores monachici ordinis, disjunctos hinc et dispersos aspiciens, necnon et eos qui ih solitaria vita positi angelicam et cœlestem sincere conversationem dirigebant, quinimo et illos qui potestate ac potentatu præditi bonas opiniones ferebant, exsecrari pervasorem et adulterum, veluti aliam quamdam abominationem desolaD tionis intuens, et, videns quod omni ratione dignius et prætentius est, videns quod senior Roma projiceret eum, et crebris redargutionis suæ verbis, tanquam quibusdam jaculis, sauciarit, transmisit ocius hunc ad debitum sibi ignominiæ locum, et throno Constantinopoleos proprium pontificem secundum synodicum judicium sanctissimæ Romanorum Ecclesiæ restituit ad manifestiorem autem veritatis satisfactionem, et certudinem etiam, loci servatores ex omnibus patriarchicis sedibus convocavit, et omnem nihilominus episcoporum catalogum, qui sub throno Constantinopoleos degit, adduxit, qui gratia et cooperatione Domini Christi Dei nostri et sanctione ac sollicitudine ejusdem Christi amatoris imperato ris, hanc magnam et universalem celebrantes syno- A polluta, et rami; si fermentum pollutum, et masse dum, et cum multo scrutinio et probatione quæ acta sunt examinantes, reperimus et advertimus, quod injuste, et extra rationem, et præter divinas leges ac jura, sanctissimus patriarcha Ignatius Constantinopolitanorum Ecclesia sit amotus, et injuste, et extra ratione, et præter divinas leges ac jura, in eam pro ipso introductus sit Photius, et e contra rationabiliter, et juste, ac discreter, seu canonice, atque synodice receperit proprium thronum sæpe memoratus sanctissimus patriarcha Ignatius : et rationabiliter, et juste, ac discrete, seu canonice, atque synodice projectus sit Photius; ita ut opportune audire valeat a Prophetæ voce dicente : Quemadmodum fecisti, ita erit retributio tua (Psal. xxx); retribuetur tibi in coput tuum. Igitur sancta hæc et universalis synodus, sæpe adducens pervasorem Photium, et permultas et diversas interrogationes depocens, quo patenter confiteretur superationem [fort. supputationem] suam, et humiliaretur in conspectu gloriæ Dei, et magnitudinis patriarchalium sedium, aut, si hoc nollet, loqueretur aliud, et duceret excusationis verba ad propriam stabilitatem et justificationem; deprehendit eum inexecusabilem in modis omnibus, absque voce, ac per opera sua infirmantem sibi proverbiale dictum, quod perhibet: Iniquitates suæ capiunt impium, vinculis autem peccatorum suorum unusquisque constringitur (Prov. v ). Et adhuc Viæ autem impiorum tenebrosa: nesciunt quomodo offendant (Prov. Iv). B C Propter hæc ergo cuncta nolentem intelligere, ut bene ageret, neque obedientiam præeligentem, neque confitentem peccatum suum, iniquissimum præsulatum, sed inobedientem et resistentem sanctæ huic et universali synodo, repulimus, et anthematizavimus, atque a tota catholica et apostolica Ecclesia fecimus alienum, per datam nobis potestatem in Spiritu sancto a primo et magno pontifice nostro. et deliberatore ac salvatore cunctorum; quemadmodum scriptum est apud Deiloquum Moysen : Et anima omnis quæ fecerit in manu superbias, ab indigenis vel a proselytis Domini, iste irritat: et exterminabitur anima illa de populo suo, quia verbum Domini depravavit, et mandata ejus dissipavit: contritione conteretur anima illa, peccatum suum in ea (Num. xv): quemadmodum et Dominicus innuit D sermo, qui peccantem in proximum, et nequaquam correctum, sed Ecclesiæ Dei non obedientem, monet deputari ac opinari sicut ethnicum et publicanum (Math. XVIII). Similiter quoque et eos qui ab ipso manus impositionem acceperunt, et arbore putrida fructus putridiores apparuerunt, et neque post stercus meliorari voluerunt, concidimus gladio spiritus: Omnis enim arbor non faciens fructum bonum excidetur et in ignem mittetur (Math. III), secundum sermonem Dominicum. Si enim radix sancta, et rami; et si fermentum sanctum et massa quemadmodum Paulus magnus apostolus aperte clamat [Rom. XI], manifestum est quod e diverso, si radix modicum namque fermentum totam massam fermentat. Porro coabjectus est ab hac sancta et universali synodo etiam Theodorus, Iconomachicæ hæreseos princeps, qui nuncupatus est Crithinus, et qutdam alii consentaneorum illius; quosdam vero qui susceperunt verbum veritatis recipimus, et choro orthodoxorum connnumeravimus: quosdam autem qui in eadem permansere mente, impios et pravos cum pheronymo Crithino, quemadmodum paleatos et stercorales ex mundissimo frumento Ecclesiæ peramplius sequestravimus, et vehementius anathematizavimus: exponentes et canones numero viginti septem pro Ecclesiæ commoditate, Christianorum munimine, ac salute, necnon et universali ordinatione. Hæc autem omnia cognoscentes vos, fratres charissimi, et filii sanctæ catholicæ et apostolicæ Ecclesiæ, cujuscumque et qualiscumque dignitatis vel moris estis, laudabiliter Deum laudate, protectorem videlicet timentium se, et liberatorem omnium qui sperant in eum: et secundum decretum et judicium sanctæ ac universalis synodi, malos avertite eos qui sunt mali sensus, abominamini injustos, in iniquos odio habetote, libere singuli cum divino David psallentes: Iniquos odio habui, legem autem tuam dilexi (Psal. CXVIII). Scriptum est enim, quia: Qui dicit impium justum, est maledictus in populis, et odibilis inter gentes a Domino (Prov. XXIV). Et iterum: Qui justum dixerit injustum, injustum vero justum, immundus abominabilis a Deo (Prov. xvII) Nullatenus ergo audeat quis eorum qui Christiano vocabulo digni sunt, quique regimen pastorale sortiti sunt: aut ab alio regi videntur, contrarium quidquam gerere sanctæ huic et universali synodo, ac per hoc inveniatur omnium Deo contradicens, et illius consilium et judicium spernens. Dicit enim alicubi Paulus mgnus apostolus: Igitur qui spernit nos, non hominem spernit, sed Deum vivum, qui dedit Spiritum sanctum suum in nos (II Thess. VI) Dicit autem et quidam deiloquorum nostrorum: Si quis scissus a veritate fuerit, regnum Dei non possidebit, sed in gehennam condemnabitur. Et rursus: Si quis in aliena sententia ambulat, hic non est Christi: cum hujusmodi ne commisceamini, ut non cum eo pereatis Quis enim nesciat quod in medio sanctæ hujus et universalis synodi fuerit incomprehensibilis et incircumscriptus Christus ac Dominus qui dixit: Ubi sunt duo vel tres in nomine meo, ibi sum in medio eorum (Math. XVIII): et voluntate ipsius omnia a Deo mota sancta hæc et universalis synodus et tractaverit et fecerit ? Et quoniam dicit omnium Deus per Isaiæ prophetæ vocem Et dabo clavem domus David super humerum ejus, et aperiet; et non erit qui claudat: et claudet, et non erit qui aperiat (Isa. XXII). Et iterum Scriptura Job dicit: Si destruxerit, quis ædificabit? si clauserit contra hominem, quis aperiet (Job XII)? Certum est, quod quisquis voluerit aperire januam quam sancta hæc et universalis synodus clausit, vel claudere tentaverit quam apernit, Dei hostis et impugnator invenietur et ostendetur, et A homo Dei primitus definivit et promulgavit, necnon super terram et in cœlis. Sed fiat, ut omnes qui invocant nomen Domini nostri Jesu Christi, charitateque illius freti timorem ejus præ oculis habeant in æquitate veritatis, et fructus justitiæ afferentes inveniantur; quatenus omnes custodiantur, et efficiantur digni, et in præsenti sæculo superna providentia perfrui, et in futuro sæculo percipiamus cœlestia et incorruptibilia bona, quæ nobis in promissionibus sunt reposita in eodem Christo Deo nostro, cui gloria in sæcula sæculorum. Amen. Domino sanctissimo et coangelico maximo summo sacerdoti et universali papæ Adriano, sancta et universalis synodus Constantinopoli congregata in Domino salutem. et summa paternitas tua firmavit et synodice roboravit, ita et ipsi hæc annuntiaverunt, et egerunt amborum vestrum sanctissimorum, videlicet senioris Romæ pontificum, nomen et memoriale, instantibus temporibus et cunctis generationibus, quæ deinceps futuræ sunt, efficientes laudabile: ita et unicuique ipsorum aptetur quod dicit in Evangeliis Christus omnium nostrum Salvator: Quis a semetipso loquitur, gloriam propriam quærit: qui autem quærit gloriam ejus qui misit illum, hic verax est, et injustitia in illo non est (Joan. VII). Sed et benedictus Deus, qui non dedit nos in captionem dentibus odientium nos, sed eripuit animam nostram sicut passerem de laqueo venantium eam (Psal. CXXIII), et oratione vestra et Opportunum est cum sapientissimo Salomone B assiduas redargutiones et admonitiones, quas phero C nunc et nos clamare: Sapientia in exilibus laudatur, in plateis autem fiduciam agit, in summis murorum prædicatur, in portis autem potentum assistit, in portis autem civitatis confidens dicit: Quanto tempore innocentes abundant justitia, non confundentur; insipientes autem, injuriæ existentes desideratores, impii facti scientiam oderunt (Prov. 1): hic est proverbalis sermo. Donatus enim Deo amabilis episcopus Ostiæ, et Stephanus Deo amabilis episcopus Nepæ, et Marinus honorabilissimus diaconus sanctæ Romanorum Ecclesiæ, sanctissimi vicarii sanctitatis vestræ, cum essent divina sapientia repleti, et sapientiæ columnis propriæ animæ domum fundantes et stabilientes, et Deum omnium, qui in sapientia terram fundavit, præ oculis habentes, fiducialiter egerunt: in plateis profecto divinarum Scripturarum, et excelsis, et sublimibus, et fortissimis muris veritatis Dei concilium prædicaverunt, et portis non solum potentum, id est auditibus eorum qui sensus exercitatos ad discretionem melioris ac deterioris, necnon et interiorem hominem perfectum habent, sed et eorum qui imperfecti, et sensibus parvuli sunt in civitate viventis Dei luculenter æquitatem divinæ justitiæ annuntiaverunt; et superioribus quidem manifestati sunt, accusata divinis legibus et præceptis injustitia et malitia ; eos vero quos proverbiale dictum innocentes nominavit, per privationem videlicet malitiæ, inconfusos Dei boni cooperatione et gratia conservaverunt. Insipientiæ autem operarios, et æmulatores nequitiæ tanquam conviciorum avidos D existentes, et impios factos, argumentis veritatis obnoxios ostenderunt, quemadmodum alios iterum proverbiale fatetur eloquium: Et examinatio perdit impios operibus enim suis præpedierunt eos Deo amabiles vicarii paternæ sanctitatis vestræ, quod hymnidicus David ait : Ad nihilum deductus est in conspectu ejus malignus; timentes autem Dominum glorificat (Psal. XIV). Nam et quid aliud hos apparuisse opinandum est, quam derivatas imagines? imo vero characteres indissimiles quarumdam bonarum et principalium tabularum Nicolai beatissimi papæ revera fortissimi pietatis certatoris simul et sanctitatis tuæ ? Sicut enim ille beatissimus et veraciter nymus ille et magnus Dei summusque pontifex beatissimus papa Nicolaus. Dilexi enim jugiter ferre labiis illius beati nomen, introducens videlicet per hoc, et ipsius quoque memoriam, qui per Christum et cum Christo mundum vicit : et ipse qui et gradus et dignitatis et moris ejus successor es, pro eccclesiastica pace alacriter exercuistis, ad expellendum lupum ab ovili Christi, tanquam veri pastores, rationabilium ovium Christi, quinimo summi pastores, et principes omnium ecclesiarum. Sed de misero quidem Photio, et iis qui seducti sunt ab eo, et concordaverunt ei, propheticum illud dicendum est: Quia rectæ viæ Domini, et justi ambulabunt in eis; impii autem infirmabuntur (Ose. XIV), vel etiam offendent in illis; suis enim viis delectari utique pernecessarium erat eis, fructus et mala accidere justum erat eis secundum opera manuum suarum, ut quodam in loco dicit magnivocus Isaias. Quis autem amatoris Christi et tranquillissimi imperatoris nostri articularibus insinuare vocibus poterit, omnibus quidem aliis, sed præcipue in ecclesiasticis rebus atque personis æquanimitatem et exercitium? qui pietatis definitionibus et virtutum proprietatibus omnes supergressus est qui ante se regnaverunt ; ita ut magis directionem ejus moribus, quam nostris virtutibus fiduciam capiamus, quem omnipotens Deus et rex universorum, qui per solertiam vestram, interventionem, ac judicium, seu synodicam expositionem, tam magnam et universalem synodum congregare dignatus est, et tantum opus ad finem prosperum perducere maluit, custodiat incolumem utrumque per multos annorum circuitus, et det sanctitati quoque vestræ condignam laborum vicissitudinem, et cum Petro et Paulo principibus apostolorum judices vos demonstret, et jam in futuro sæculo multarum gentium et populorum propriis bonis operibus, impios et iniquis judicaturos, quemadmodum et nunc debite fecistis, a Christo gubernacula sumentes ecclesiasticæ navis. Igitur libenter oppido et gratenter imitatrice Dei sanctitate vestra omnium nostrum conventuum et universalis hujus atque catholicæ synodi consensum et consonantiam recipiente, prædica eam magis, ac |