tar fletus, * et ad matutí num lætítia. Ego autem dixi in abundántia mea: *Non movébor in æternum. Dómine, in voluntáte tua* præstitisti decóri meo virtútem: Avertisti fáciem tuam à me; * et factus sum conturbátus. Ad te, Dómine, clamábo, * et ad Deum meum deprecábor. Quæ utilitas in sánguine * dum descendo in corruptiónem? Numquid confitébitur tibi pulvis,* aut annuntiábit veritátem tuam? meo, Audívit Dóminus, et misertus est meî: * Dóminus factus est adjútor meus. Convertisti planctum meum in gaudium mihi: conscidisti saccum meum, et circumdedisti me lætítiâ; Ut cantet tibi glória mea, et non compungar: * Dómine Deus meus, in æternum confitébor tibi. Temp. Nat. Ant. Hic est lapis qui factus est in caput ánguli; et non est in álio áliquo salus. Act. 4. Ant. 3. c. Vobis. Post Præsent. Ant. Psállite Dómino, sancti ejus, et confitémini memória sanctitátis ejus. Ant. 5. a. Veníte. Jubilate Deo, omnis terra; psalmum dícite nóminí ejus: * date glóriam laudi ejus. Dícite Deo: Quàm terribília sunt ópera tua, Dómine!* in multitúdine virtútis tuæ mentientur tibi inimíci tui. Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo. Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consiliis super fílios hóminum. Qui convertit marein áridam; in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso. Qui dominátur in virtúte sua in æternum; óculi ejus super gentes respiciunt: * qui exásperant, non exaltentur in semetipsis. Benedícite, gentes, Deum nostrum ; * et audítam fácite vocem laudis ejus. Qui pósuit ánimam meam ad vitam, * et non dedit in commotiónem pedes meos. Quóniam probasti nos, Deus: igne nos examinasti, sicut examinátur argentum: Induxistinos in láqueum,' posuisti tribulatiónes in dorso nostro: imposuisti hómines super cápita nostra. Transívimus per ignem et aquam; * et eduxisti nos in refrigérium. Introíbo in domum tuam in holocaustis: *reddam tibi ra; serpentes, et volucres pennátæ. Reges terræ, et omnes pópuli;* príncipes, et omnes júdices terræ; Júvenes et vírgines, senes cum junióribus, laudent nomen Dómini, * quia exaltá. tum est nomen ejus solíus. Confessio ejus super cœlum et terram;* et exaltávit cornu pópuli sui. * Hymnus ómnibus sanctis ejus, filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi. Ant. Hymnus ómnibus sanctis ejus, filiis Israel, pópulo appropinquanti sibi. Capitulum. Deut. 6. Audi, Israel: Dóminus Deus noster, Dóminus unus est. Diliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota ánima tua, et ex tota fortitúdine tua; eruntque verba hæc in corde tuo: et meditáberis in eis sedens in domo tua, et ámbulans in itínere, dormiens atque consurgens. R. Deo grátias. Sic respondetur in fine omnium Capitulorum. Hymnus.. Quòd evolútus fásciis Repentè mundus éxtitit, Puro renídens lúmine, Virtútis hoc quantæ fuit! Quod tráditum neci Pater, Ut sóntibus vitam daret, Eternus ut rerum Sator Aspexit orbem, prótinus, Colóre depictum suo, Probávit excellens opus. At lætius quantò óbtulit Sese Patri spectáculum, Coelestis Agni cándido Ablútus orbis sánguine! Cum luce nobis rédditur Mundi renascentis decor, Occulta per quem Núminis Mens surgit ad magnália. At splendor æterni Patris, Lumenque Christus córdium, Deum dat in se, quantus est, Sub nube carnis cérnere. Præsta, beáta Trínitas, Ut legis ad facem tuæ Vitémus omne quod vetas, Sectémur omne quod jubes. Amen. V. Manè astábo tibi, Dó AD templa nos rursus mine, et vidého; R. Quó Vocat niam non Deus volens ini quitátem tu es. Ps.5. Antiphona, ut in Proprio. BEnedictus Dominus Deus Israel,* quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ; Et erexit cornu salútis nobis * in domo David púeri sui, Sicut locútus est per os sanctórum, * qui à século sunt, Prophetárum ejus, Salutem ex inimícis nos si aliud Officium non sequatur, dicitur secretò: Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiescant in pace. Amen. Deinde: Pater noster. AD PRIMA M. tris, *et de manu ómnium v. Deus, in adjutórium, etc. qui odérunt nos; Ad faciendam misericór- Am Hymnus. diam cum pátribus nostris, Jm lucis orto sídere, * et memorári testamenti sui sancti : Jusjurandum quod jurávit ad Abraham patrem nostrum, *datúrum se nobis ; Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi In sanctitáte et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris. Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis; * præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus, Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus, * in remissiónem peccatórum eórum, Per víscera misericórdia Dei nostri,* in quibus visitávit nos Oriens ex alto, Illumináre his qui in ténebris et in umbra mortis sedent,* ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. Glória Patri. Antiphona et Oratio, ut in Proprio. Posteà dicitur: vobiscum, Dóminus R. Deo grátias. Post quamlibet Horam, Deum precémur súppli ces, Nostras ut ipse dírigat, nus; Nil mens ináne cogitet: Incœpta dum fluet dies, Præsta diurnus ut tuæ Subsérviat laudi labor: Auctóre quæ te cœpimus, Da, te favente, prósequi. Superba ne nimis caro Deo Patri sit glória, Ant. 1. D. In toto corde meo. Psalmus 117. Confitemini Dómino, quóniam bonus, * quó niam in séculum misericór dia ejus. Dicat nunc Israel quó niam bonus,* quóniam in tis* in tabernáculis justóséculum misericórdia ejus. rum. Déxtera Dómini fecit virtútem, déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem. Non móriar, sed vivam, et narrábo ópera Dómini. Castígans castigávit me Dóminus, et morti non trádidit me. Aperíte mihi portas justítiæ: ingressus in eas, confitébor Dómino. Hæc porta Dómini; justi intrábunt in eam. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, * et factus es mihi in salútem. Lápidem quem reprobavérunt ædificantes, * hic factus est in caput ánguli. A Dómino factum est istud, * et est mirábile in óculis nostris. Hæc est dies quam fecit Dóminus : * exultémus et lætémur in ea. O Dómine, salvum me fac; ô Dómine, bene prosperáre: benedictus qui venit in nómine Dómini. Benediximus vobis de domo Dómini : * Deus Dóminus, et illuxit nobis. Constitúite diem solemnem in condensis, * usque ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi: * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, et factus es * Vox exultatiónis et salú mihi in salútem. |