Obrazy na stronie
PDF
ePub

testamur contra violationem nostri juris.< Quirinus 475. Der wirkliche Protest lautete:

>>Eminentissimi ac Reverendissimi Domini !

Ex ipsa Conciliorum natura sequitur, facultatem voto rationum momenta, quibus innitatur, addendi non esse privilegium quibusdam Patribus reservatum, sed jus cunctis commune, et eo sanctius servetur oportet, quo gravior est causa in quastione versans: omnium autem gravissima est definitio, quae doctrinam aliquam populo christiano ut a Deo revelatam proponat. Istiusmodi jus secundum tractandorum ordinem nobis proscriptum in congregationibus generalibus exercetur: idcirco salvo Patrum, qui sententiam dicturi sunt, jure, suffragiorum majoritate pollentes discussioni finem imponere nequeunt; quod cum hesterno die factum sit, hoc Vobis, Eminentissimi et Reverendissimi Praesides hisce significamus, ut nostra de jure Patrum voto rationes addendi protestatio testata fiat et maneat.

Eximia ceterum veneratione persistimus
Emar. Vestrar. Rmarum.

Datum Romae, 4 Jun. 1870.

humillimi, devotissimi servi veri.<<

160) Dazu hatte Eb. Dechamps folgende Canones beantragt, Quirinus 520.:

»1) Si quis dixerit Romanum Pontificem habere quidem in Ecclesia primatum jurisdictionis, non vero etiam supremam potestatem docendi, regendi et gubernandi Ecclesiam, perinde ac si primatus jurisdictionis ab illa suprema potestate distingui posset anathema sit.

2) Si quis dixerit talem potestatem Romani Pontificis non esse plenam, sed divisam inter S. Pontificem et episcopos, quasi episcopi a Spiritu S. positi ad Ecclesiam Dei docendam et regendam sub unico summo pastore etiam divinitus vocati fuerint, ut in suprema potestate totius Ecclesiae capitis participent anathema sit.

3) Si quis dixerit-supremam in Ecclesia potestatem non residere in universae Ecclesiae capite, sed in episcoporum pluralitate thema sit.<<

ana

4) Si quis dixerit Romano Pontifici datam quidem esse plenam potestatem regendi et gubernandi, non autem etiam plenam potestatem docendi universalem Ecclesiam, fideles et pastores anathema sit.

161) Statt »vis et salus Ecclesiae ab eo (Papa) dependet wurde angenommen »vis et soliditas in eo (Papa) consistit«, Quirinus 528. vgl. über die Sitzung ebendas. 529 ff.

162) Haynald, Jussuff und Krementz gegen die Vorlage, Quirinus 531.

163) Vgl. Quirinus 532.

164) Gegen das Dogma, Quirinus 521. Er schlug vor. » Canon 1: Si quis dixerit decreta seu constitutiones a Petri successore editas, continentes quandam fidei vel morum veritatem Ecclesiae uni

versae ab ipso pro suprema sua et apostolica auctoritate propositas non esse extemplo omnimodo venerandas et toto corde credendas,

anathema sit. 2) Si quis dixerit Pontificem cum talia edit decreta posse agere arbitrio et ex se solo non autem cx consilio episcoporum traditionem Ecclesiarum exhibentium anathema sit.<< Die Unterredung, welche Card. Guidi darauf mit dem Papste hatte, Quirinus 554. Der letztere soll dem ersten gesagt haben: »La tradizione son io.<<

165) Vgl. über die Sitzung Quirinus 560. Valerga für, Mac-Hale gegen die Vorlage.

166) Vgl. Quirinus 562. Errington und Conolly gegen die Vorlage.

167) Vgl. über die Reden: Quirinus 577.

168) Ueber Kettelers und Legats gegen und Keane's Rede für die Vorlage; vgl. ebendas. 577 ff.

169) Ueber die Sitzung ebendas. 580 ff.

170) Ueber dessen Rede vgl. Quirinus 593: gegen die Vorlage. Bischof Martin v. Paderborn schlug eine von ihm erdachte Formel vor: »traditioni inhaerentes docemus, Pontificem, cum universalem ecclesiam docet, vi divinae assistentiae errare non posse. Das sei aber noch nicht genug, sondern die Gegner der Lehre müssten auch noch durch ein feierliches Anathem niedergeschmettert werden, welches so lauten solle: »Si quis dixerit, non nisi accidente consensu episcoporum R. Pontificem errare non posse anathema sit.<< Ueberdiess habe er mit Spalding und Dechamps auch noch verabredet, dass die Pfarrer und übrigen Seelsorger durch eine eigens an sie gerichtete Ermahnung aufgefordert werden sollten, diese Unfehlbarkeitslehre sehr oft und sehr nachdrücklich von der Kanzel dem Volke einzuprägen.<< ebendas. 584.

171) Da die Hitze um diese Zeit in Rom unerträglich zu werden begann, so circulirte unter den Bischöfen folgende Petition an den Papst (Quirinus 573):

> Beatissime Pater! Episcopi infrascripti, tam proprio, quam aliorum permultorum Patrum nomine a benignitate S. V. reverenter, fiducialiter et enixe expostulant, ut ea, quae sequuntur, paterne dignetur excipere:

Ad Patres in Concilio Lateranensi V. sedentes hoc habebat, die XVII Junii, Leo X Papa »Quia jam temporis dispositione . . . concedimus« simulque Concilium Pontifex ad tempus autumnale prorogabat. Pejor certe impraesentiarum conditio nostra est. Calor aestivus, jam desinente mense Junio, nimius est, et de die in diem intolerabilior crescit; unde RR. Patrum, inter quos tot seniores sunt, annorum pondere pressi, et laboribus confecti, valetudo graviter periclitatur. Timentur inprimis febres, quibus magis obnoxii sunt extranei hujusce temperiei regionis non assuefacti.

Quidquid vero tentaverit et feliciter perfecerit liberalitas S. V.,

ut non paucis episcopis hospitia bona praeberentur, plerique tamen relegati sunt in habitationes nimis angustas, sine aëre, calidissimas omninoque insalubres. Unde jam plures episcopi ob infirmitatem corporis abire coacti sunt; multi etiam Romae infirmantur et Concilio adesse nequeunt, ut patet ex tot sedibus quae in aula conciliari vacuae apparent.

Antequam igitur magis ac magis creverit aegrotorum numerus, quorum plures periculo hic occumbendi exponerentur, instantissime postulamus, B. Pater, ut S. V. aliquam Concilii suspensionem, quae post festum S. Petri convenienter inciperet, concedere dignetur.

Etenim, B. Pater, cum centum et viginti episcopi nomen suum dederint, ut in tanti momenti quaestione audiantur, evidens est, discussionem non posse intra paucos dies praecipitari, nisi, magno rerum ac pacis religiosae dispendio. Multo magis congruum esset atque necessarium brevem aliquam, ob ingruentes gravissimos aestatis calores, Concilio suspensionem dari.

Nova vero Synodi periodus ad primam diem mensis Octobris forsitan indicari posset.

S. V., si hoc, ut fidenter speramus, concesserit, gratissimos sensus nobis populisque nostris excitabit, utpote quae gravissimae omnium necessitati consuluerit.

Pedes S. V. devote osculantes nosmet dicimus S. V.

humillimos et obsequentissimos famulos in Christo filios.<< 172) Ueber dessen Rede Quirinus 594. gegen die Vorlage. Paya-y-Rico für dieselbe.

178) Die Deputation hatte den dritten Kanon folgendermassen emendirt, und gedruckt vertheilen lassen: »Si quis dixerit, Rom. Pontificis Primatum esse tantum officium inspectionis et directionis et supremam ipsius potestatem jurisdictionis in universam Ecclesiam non esse plenam, sed tantum extraordinariam et mediatam - anathema sit.<«< Statt dessen verlas der Berichterstatter den Canon in folgender Fassung: Si quis dixerit, Rom. Pontificem habere tantummodo officium inspectionis vel directionis, non autem plenam et supremam potestatem jurisdictionis in universam Ecclesiam, tum in rebus, quae ad fidem et mores, tum quae ad disciplinam et regimen Ecclesiae per totum orbem diffusae pertinent: aut eum habere tantum potiores partes, non vero totam plenitudinem hujus supremae potestatis; aut hanc ejus potestatem non esse ordinariam et immediatam sive in omnes ac singulas ecclesias, sive in omnes et singulos pastores et fideles anathema sit.<< Als Eb. Darboy v. Paris dagegen protestirte, liessen die Legaten die Sache fallen, Quirinus 596 ff. Aus dem Kreise des französischen Episcopates gieng in Folge dessen ein Memoire hervor, welches empfahl, die jetzt gebotene Gelegenheit zum Weggang von Rom zu ergreifen. Es lautete: >1) L'heure de la Providence a sonné: le moment décisif de sauver l'Eglise est arrivé. 2) Par Friedberg, Concil.

10

les additions faites au III. canon du 3me chap. la commission de fide a violé le règlement qui ne permet l'indroduction d'aucun amendement sans discussion conciliaire. 3) L'addition subreptice est d'une importance incalculable; c'est le changement de la constitution de l'Eglise, la monarchie pure absolue, indivisible du Pape, l'abolition de la judicature et de la co-souveraineté des évêques, l'affirmation et la définition anticipée de l'infaillibilité separée et personnelle. 4) Le devoir et l'honneur ne permettent pas de voter sans discussion ce canon, qui contient une immense révolution. La discussion pourrait et devrait durer six mois, parce qu'il s'agit de la question capitale, la constitution même de la souveraineté dans l'Eglise. 5) Cette discussion est impossible à cause des fatigues extrêmes de la saison et des dispositions de la majorité. 6) Une seule chose, digne et honorable, reste à faire: Demander immédiatement la prorogation du Concile au mois d'octobre, et présenter une déclaration où seraient énumérées toutes les protestations déjà faites, et où la dernière violation du règlement, le mépris de la dignité et de la liberté des évêques seraient mis en lumière. Annoncer en même temps un départ qui ne peut plus être différé. 7) Par le départ ainsi motivé d'un nombre considérable d'évêques de toutes les nations, l'œcuménicité du Concile cesserait et tous les actes qu'il pourrait faire ensuite seraient d'une autorité nulle. 8) Le courage et le dévouement de la minorité auraient, dans le monde, un retentissement immense. Le Concile se réunirait au mois d'octobre dans des conditions infiniment meilleures. Toutes les questions, à peine ébauchées, pourraient être reprises, traitées avec dignité et liberté. L'Eglise et l'ordre moral du monde seraient sauvés.<

Da die Mehrzahl der Opposition nicht darauf einging, wurde eine Protestation beschlossen, die B. Dinkel v. Augsburg verfasste. Quirinus 615 ff.

174) Card. Guidi und Eb. Tarnoczy v. Salzburg stimmten jetzt dafür, Quirinus 618. Der erstere veröffentlichte in der B ologneser Zeitung L'Ancora v. 6. Juli folgende v. 1. Juli datirte Erklärung: >>Non solo posso, ma debbo rassicurarla, che nel mio discorso tenuto al Concilio ho chiarito, sostenuto e difeso l'infallibilità del sommo Pontefice parlante ex cathedra, come sempre l'ho tenuta e difesa, e terrò e difenderò coll'aiuto di Dio fino all' ultimo respiro della mia vita. Il venerando secreto del Concilio mi vieta dire di più. Verrà tempo, in cui potrò manifestare la verità com'è.<<

175) Nach Quirinus 609 ff. war das Stimmverhältniss folgendes: Mit Non placet stimmten: 1. Prag, Card.-Fürsterzb. Schwarzenberg; 2. Besançon, Card.-Erzb. Mathieu; 3. Wien, Card.-Fürsterzb. Rauscher; 4. Antiochia, Patriarch Jussuf, melchit. Rit.; 5. Babylonien, Patriarch Audu, chald. Rit.; 6. Gran, Erzb.-Primas von Ungarn, Simor; 7. Lyon, Erzb. Ginoulhiac; 8. Tuam, Erzb. Mac-Hale; 9. Olmütz, Fürsterzb. Fürstenberg; 10. Trapezunt, B. Ghiureghian, armen. Rit.; 11. München,

Erzb. Scherr; 12. Bamberg, Erzb. Deinlein; 13. Seert, B. Bar-Tatar, chald. Rit.; 14. Halifax, Erzb. Conolly aus d. Ord. d. Capuz.; 15. Lemberg, Erzb. Wierzcheyski, lat. Rit.; 16. Paris, Erzb. Darboy; 17. Kalocsa, Erzb. Haynald; 18. Mailand, Erzb. Nazari di Calabiana; 19. Tyrus, Erzb. Kauam, melchit. Rit.; 20. Biella (Ital.), B. Losanna; 21. Autun, B. Marguerye; 22. Ivrea (Piemont), B. Moreno; 23. Dijon, B. Rivet; 24. Metz, B. Dupont des Loges; 25. Iglesias (Sardin.), B. Montixi; 26. Acquapendente (vormals Kirchenstaat), B. Pellei; 27. Triest, B. Legat; 28. Orleans, B. Dupanloup; 29. Veszprim, B. Ranolder; 30. Mainz, B. Ketteler; 31. Bosnien Syrmien, B. Strossmayer; 32. Budweis, B. Jirsik; 33. Breslau, Fürstbisch. Förster; 34. Kerry, B. Moriarty; 35. Leontopolis i. p. i., B. Forwerk, apost. Vicar von Sachsen; 36. Plymouth, B. Vaughan; 37. Clifton, B. Clifford; 38. Nizza, B. Sola; 39. Parenzo und Pola, B. Dobrilla; 40. Kreutz in Croatien, B. Smiciklas, ruthen. Rit.; 41. Augsburg, B. Dinkel; 42. Gurk, B. Wiery; 43. Caltanisetta (Sicilien), B. Guttadauro di Reburdone, 44. Vacz (in Ungarn), B. Peitler; 45. Marianne (Syrien), -?, melchit. Rit.; 46. Chatam, B. Rogers; 47. Csanad und Temesvar, B. Bonnaz; 48. Pittsburg, B. Domenec; 49. Luçon, B. Colet; 50. Sura i. p. i., B. Maret; 51. St.Brieuc, B. David; 52. Trier, B. Eberhard; 53. Coutance, B. Bravard; 54. Lavant, B. Stepischnigg; 55. Soissons, B. Dours; 56. Akra, B. Mellus, chald. Rit.; 57. Siebenbürgen, B. Fogarasz; 58. Châlons, B. Meignan; 59. Valence, B. Gueullette; 60. Perpignan, B. Ramadié; 61. Paleopolis i. p. i., B. Mariassy (Ungarn); 62. Petricola oder Little- Rock (Ver. Staaten), B. Fitzgerald; 63. Marseille, B. Place; 64. Cahors, B. Grimardias; 65. Osnabrück, B. Beckmann; 66. Szathmar (Ungarn), B. Birò-de-Keydi-Polany; 67. Munkacs, B. Pankovics, ruthen. Rit.; 68. Bayeux, B. Hugonin; 69. Raab, B. ?; 70. La Rochelle, B. Benedetto; 71. Nancy, B. Foullon; 72. Constantine (Algerien), B. de las Cases; 73. Oran (Algerien), B. Callot; 74. Gap, B. Guilibert; 75. Ermeland, B. Crementz; 76. Rochester, B. Mac-Quaid; 77. Louisville, B. Kenrick; 78. Cassovia, B. Perger (Ungarn); 79. Agathopolis, B. Namszanowski, Propst der preuss. Armee in Berlin; 80. Montreal (Canada), B. Bourget; 81. Grosswardein, B. Lipovniczky; 82. Fünfkirchen, B. Kovacs; 83. Steinamanger, B. Szenczy; 84. Rottenburg, B. Hefele ; 85. Ajaccio, B. Sante Casanelli d'Istria, wozu drei aus dem letzten Consistorium kamen, die im neuesten Elenco (officiellen Verzeichniss) noch nicht standen.

[ocr errors]

Mit Placet juxta modum stimmten: 1. De Silvestri, Card.-Priester; 2. Trevisanato, Card.-Patriarch von Venedig; 3. Guidi, Card.Erzb. von Bologna; 4. Salzburg, Erzb. Primas Tarnoczy; 5. OregonCity, Erzb. Blanchet; 6. Nisibis i. p. i., Erzb. Tizzani; 7. Tyrus und Sidon, Erzb. Bostani, Maronit; 8. Manila, Erzb. Meliton-Martinez; 9. Granada, Erzb. Monzon y Martins; 10. Avignon, Erzb. Dubrevil; 11. New-York, Erzb. Mac-Closkey; 12. Köln, Erzb. Melchers; 13. Melitene i. p. i., Erzb. Mérode; 14. Reims, Erzb. Landriot; 15. Sens, Erzb.

« PoprzedniaDalej »