DIE 18. SANCTI ALEXANDRI, EPISCOPI ET MARTYRIS, In Dominica tantùm, || ut unum idemque sapiátis. Scripsit et áliam ad Antiochenses per Clementem Presbyterum Alexandrinum, necnon ad Origenem, et pro Orígene contra Demétrium, eo quod juxta testimónium Demétrii eum Presbyterum constitúerit. Sed et áliæ ejus ad diversos feruntur epístolæ. Séptimâ autem persecutióne sub Décio, quo témpore Bábylas Antiochiæ passus est, ductus Cæsaréam, et clausus Ex libro sancti Hierónymi Presbyteri, de Scriptóribus Ecclesiásticis. Cap. 62. ALEXANDER Epíscopus Cappadóciæ cùm desidério sanctórum locórum Hierosóly-in cárcere ob confessiónem mam pérgeret, et Narcissus Christi, martyrio coronátur. Episcopus ejusdem urbis jam (Hunc Alexandrum esse qui senex régeret Ecclésiam, Nar- in Cánone Missæ post Ignácisso et multis Clericórum | tium Mártyrem Antiochéejus revelátum est, álterâ die num invocátur, tam ipse inmane intráre Epíscopum, vocatiónis ordo, quàm pasqui adjútor sacerdotális cá-siónis celebritas, et certa thedræ esse debéret. Itaque fides quæ nulli álii hujus nóre ita complétâ, ut prædicta minis cómpetit, sufficienter fúerat, cunctis in Palestína ostendunt. ] Episcopis in unum congregá- AD LAUDES, Ant. Bonum tis, adnitente quoque ipso certámen, y. Adjútor, vj. vel máximè Narcisso, Hierosolymitánæ Ecclésiæ cum eo OMNIPOTENS sempiterne gubernáculum suscépit. Hic Deus, qui beáto Mártyri et in fine cujusdam epístolæ Pontifici Alexandro, non soquam scribit ad Antinóitas lùm crédere unigénito Fílio super pace Ecclésiæ, ait : Sa- tuo, sed étiam pro ipso pati lútat vos Narcissus, qui ante posse, tribuisti : concéde me hic ténuit episcopálem propitius, ut misericórdiam locum ; et nunc mecum eum-sempiternam pro qua ipse dem oratiónibus regit, annos felíciter dimicávit, nos quonatus círciter centum séxde- que famuli tui percipere me. cim, et vos mecum precátur reámur; Per eumdem. Orémus. ORATIO. Festo te celebrent cármine 1 cónjuges, Certatimque ferant candida virgines Sponso lília vírgini. Tu, Joséphe, novi lux nova fœderis, Tu custos sociæ Virginis integer, Ant. 3. a. Hæc eo cogilante, ecce Angelus Dómi-Tu sanctæ thalamo conjugis ni appáruit ei in somnis. Matth. 1. CAPITULUM. CUSTO Prov. 2. USTODIET Dóminus rectórum salútem, et próteget gradientes simplíciter, ser ábstinens, Tu Christi tamen es pater. ALTO progeniem quàm bene créditam Servas consilio, depositum Dei! Tecum pervigiles Unigenæ || Jesu, tibi sit glória, Pater Curas júraque dívidit. Et formáta Dei te sine, de que pérsonent Adventasse Deum qui populos regat: Tu commissa tibi non violábili Velas sacra silentio. Sit laus summa Patri, súm-| maque Fílio : Sit par, alme, tibi glória, Spíritus, Qui fœcunda facis viscera Virginis, Illábens utero, Deus. Amen. . Jacla super Dóminum curam tuam R. Non dabit in æternum fluctuatiónem justo. Ps. 54. Ad Magníficat. Ant. 5. a. Páriet María filium; et vocábis nomen ejus, Jesum : ipse enim salvum fáciet pópulum suum à peccátis eórum. Matth. 1. Oratio ut infrà ad Laudes. Psalmi de Feria. Ant. 4. d. Deus custodiébat me, quando secrétò erat in tabernáculo meo. Job 29. In fine Hymni, Doxologia: Qui sponte Joseph súbde ris, Cum Patre, cumque Spiritu In sempiterna sécula. Amen, Ad Nunc dimittis. Ant. 5.a. Vidérunt óculi mei salutáre tuum, Domine. Luc 2. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invit. Púerum Jesum, Maríæ et Joseph súbditum, * Ve níte, adorémus. Luc. 2. Hymnus, Regum progenies, ut suprà. Psalmi de Dominica. IN I NOCTURNO. Ant. 8. G. Oculus Dei respexit illum in bono, et erexit eum ab humilitáte ipsius. et exaltávit caput ejus. Eccli. 11. Ant. 1. f. Sapiéntia probatiónem indúcet super illum, donec tentet eum, et credat ánimæ illius. Eccli. 4. Ant. 2, D. Lætificábit illum et denudábit absconsa sua illi, et thesaurizábit su per illum sciéntiam, et intellectum justítiæ. Eccli. 4. y. Deus meus, in te confído, non erubescam : R. Etnim universi qui sústinent te. non confundentur. Ps. 24. LECTIO I. De libro Sapientiæ. Cap. 6. CLARA est, et quæ nunquam marcescit sapiéntia, et fácilè vidétur ab his qui diligunt eam, et invenitur ab his qui quærunt illam. Præóccupal qui se concupiscunt, ut illis se prior ostendat. Qui de luce vigiláverit ad illam, non laborábit : assidentem niet. et * R. Sapientiam amávi, et exquisívi à juventúte mea; Quæsivi sponsam mihi eam assúmere. y. Sapiént a quæ desursum est, pudíca est, pacífica, modesta, plena frúctibus bonis. * Quæsivi. Sap. 8. Jacob. 3. enim illam fóribus suis invé- || lætitiam et gáudium. Hæc cógitans apud me, et commémorans in corde meo, quóniam immortálitas est in cognatióne sapiéntiæ, et in amicítia illíus delectatio bona, et in opéribus mánuum illíus honestas sine defectióne, et in certámine loquélæ illíus sapiéntia, et præcláritas in communicatióne sermónum ipsíus: circuíbam quærens, ut mihi illam assumerem. COGITARE LECTIO II. OGITARE ergo de illa, sensus est consummátus; et qui vigiláverit propter illam, citò secúrus erit. Quóniam dignos se, ipsa círcuit quærens, et in viis ostendit se illis hiláriter, et in omni providéntia occurrit illis. Inítium enim illíus veríssima est disciplinæ concupiscéntia. Cura ergo disciplínæ, diléctio est ; et diléctio, custódia legum illius est custoditio autem legum consummátio incorruptiónis est incorrúptio autem facit esse próximum Deo. Concupiscentia itaque sapiéntiæ dedúcit ad regnum perpétuum. : R. Ambulávit servus tuus in conspectu tuo in veritáte, et justítia, et recto corde tecum: * Custodisti ei, Dómine, misericórdiam tuam gran dem. y. In sua generatióne cùm administrasset voluntáti Dei,* Custodisti ei. 3 Reg. 5. Act. 13. R. Dóminus fuit cum eo et * Erat in cunctis prósperè agens, habitavitque in domo Dómini sui. . Joseph vir Mariæ, de qua natus est Jesus qui vocátur Christus; * Erat. Glória Patri. * Erat. Gen. 39. Matth. 1. IN II NOCTURNO. Ant. 4. d. Omnis ponderátio non est digna continentis ánimæ. Eccli. 26. Ant. 6. F. Qui diligit cordis mundítiam, habébit amícum regem. Prov. 22. Aut. 5. a. Tu scis, Dómine, quia mundam servávi ánimam meam ab omni con. cupiscéntia. Tob. 3. . Oculi mei ad fidéles terræ; R. Ambulans in via immaculáta, hic mihi ministrábat. Ps. 100. bulo, quod augmentum non dúbitas interpretári, quis et qualis homo fúerit iste Joseph. Simul et memento magni illius quondam Patriarchæ vénditi in Ægypto: et scito ipsius istum non solum vocábulum fuisse sortítum, sed et castimóniam adeptum, innocéntiam assecútum et grátiam. Síquidem ille Joseph, fraterna ex invidia vénditus et ductus in Ægyptum, Christi venditiónem præfigurávit : iste Joseph Herodiánam invidiam fúgiens, Christum in Ægyptum portávit. Ille dómino suo fidem servans, dóminæ nóluit commiscéri: iste dóminam suam, Dómini sui matrem, vírgi- || nem agnoscens, et ipse cóntinens, fidéliter custodivit. LECTIO V. fúerit iste Joseph, cui mater desponsáta est Salvatóris. Fidélis, inquam, servus et prudens, quem constituit Dóminus suæ matris solátium, suæ carnis nutrítium, solum dénique in terris magni consilii coadjutórem sibi fidelíssimum. . Fidélis servus et prudens, quem constituit Dóminus super famíliam suam: * Amen dico vobis, super ómnia bona sua constituet eum. y. Qui custos est dómini sui, glorificábitur. * Amen. Matth. 24. Prov. 27. LECTIO VI. DICITU ICITUR fuisse de domo David: verè enim de domo David; verè de régia stirpe descendit vir iste Joseph, nóbilis génere, mente nobilior. Planè filius David, non degénerans à patre suo David. Prorsus, inquam, fílius David, non tantùm carne, sed R. Custodivi vias Dómini,|| et ero immaculátus cum eo; **Et retribuet mihi Dóminus secundùm justitiam meam, et secundùm puritátem má-sanctitáte, sed devotióne : nuum meárum. . Beáti quem tanquam álterum Damundo corde, quóniam ipsi vid Dóminus invénit secun Deum videbunt. * Et retri- dùm cor suum, cui tutò buet mihi Dóminus. Ps. 17. committeret secretissimum Matth. 5. atque sacratissimum sui cordis arcánum ; cui, tanquam álteri David, incerta et oc culta sapiéntiæ suæ manifestávit, et dedit illi non ignárum esse mystérii quod nemo príncipum hujus séculi a gnóvit: cui dénique datum est quod multi reges et prophétæ, cùm vellent vidére, non vidérunt; audire, et non audiérunt; non solùm vidére et audíre, sed étiam portáre, ILLI |