polestátem in terra dimitten- | Caríssimi, omnem sollicitúdi

nem fáciens scribendi vobis de commúni vestra salúte, necesse hábui scribere vobis: déprecans supercertári semel traditæ sanctis fidei. Subintroiérunt enim quidam hómi

di peccáta, tibi dico: Surge, tolle lectum tuum, et vade in domum tuam, allelúia, allelúia. . Spíritus Dómini super me, eo quod únxerit Dóminus me, ut prædicárem indulgéntiam, et annum planes (qui olim præscripti sunt

cábilem Dómino. Ut autem. Glória. * Ut autem. Luc. 5. Is. 61.

Ad Benedictus. Ant. 4. E. Virtus Dómini erat ad sanandum eos, allelúia. Luc. 5.

in hoc judicium) impii, Dei nostri grátiam transferentes in luxúriam, et solum Dominatórem, et Dóminum nostrum Jesum Christum negantes. Commonére autem vos volo, scientes semel ómnia,

quóniam Jesus pópulum de terra Ægypti salvans, secundo eos qui non credidérunt, pérdidit: Angelos verò, quinon servavérunt suum principátum, sed dereliquérunt suum domicilium, in judícium magni diéi vínculis æternis sub caligine reservávit. Sicut Sódoma, et Gomorrha, et finítimæ civitátes símili modo exfornicátæ, el abeuntes post carnem álteram, factæ sunt exemplum, ignis æterni pœnam sustinentes; similiter et hi carnem quidem máculant, dominatiónem autem spernunt, majestátem autem blasphémant.

R. Quid orémus sicut oportet, nescimus; sed * Ipse Spiritus póstulat pro nobis gemitibus inenarrabilibus, allelúia, allelúia. y. I die illa, dicit Dóminus, effundam super domum David, et super habitatóres Jerúsalem, spíri tum grátiæ et precum. * Ipse Spíritus póstulat pro nobis. Rom. 8. Zach. 12.

V

LECTIO II.

Sermo sancti Bernardi

Abbátis.

despectiónem exaltatiónem. Omnibus nobis, ni fallor, datus est Spíritus ad salútem; De Pentec. Serm. 3. n. 8. ad fervórem non ita. Pauci ERE múltiplex Spíritus, qui enim sunt qui hoc Spíritu retam multipliciter filiis hómi- ||pleantur: pauci qui stúdeant num inspirátur, ut non sit æmulári. Contenti sumus anqui se abscondat à calóre ejus: gústiis nostris; nec respirare síquidem concéditur eis ad in libertátem illam, non salusum, ad miráculum, ad sa- tèm ad eam spiráre conámur. lútem, ad auxílium, ad solá- Orémus, fratres, ut completium, ad fervórem. Ad usum antur in nobis dies Pentecoquidem vitæ, bonis et malis, stes, dies remissiónis, dies dignis páriter et indignis com- exultatiónis, dies veríssimi múnia bona abundantíssimè jubiléi : et invénial nos semtríbuens. Ingrátus est qui in per Spíritus sanclus omnes his quoque beneficium Spí- propter præséntiam corporá ritûs non agnoscit. Ad mirá- || lem, páriter propter córdium culum, in signis et prodigiis, || unitátem, in eodem loco per in váriis virtútibus quas per promissam stabilitátem; ad quorúmlibet manus operé- laudem et glóriam sponsi Ectur. Ipse est antíqua mirácula || clésia Jesu Christi Dómini súscitans, ut ex præséntibus nostri, qui est super ómnia fidem ástruat præteritórum. Deus benedictus in sécula. Sed quia nonnullis hanc quo- Amen. Tu autem, Dómine, que grátiam sine própria uti- miserére nostrî. litáte largitur, tértiò infúndi- R. Qui confirmat nos in tur ad salutem, cùm in toto Christo, et qui unxit nos corde nostro revértimur ad Deus; qui et signávit nos, Dóminum Deum nostrum. * Et dedit pignus Spíritûs in Porrò ad auxilium datur, cùm córdibus nostris, allelúia, alin omni colluctatióne ádjuvat || lelúia. y. Dóminus Deus nos infirmitátem nostram. Nam ter pépigit nobiscum fœdus. cùm testimónium pérhibet * Et. 2 Cor. 1. Deut. 5. spirítui nostro, quod filii Dei

LECTIO III.

sumus, ea inspirátio est ad Léctio sancti Evangélii seconsolatiónem. Datur étiam ad fervórem, cùm in cordibus

cundùm Lucam. Cap. 4. perfectórum veheméntiùsspi- In illo témpore; Descendit rans, válidum ignem caritátis Jesus in Capharnaum civitáaccendit; ut non solùm in spe tem Galilææ; ibíque docébat filiórum Dei, sed étiam in tri- illos sábbatis. Et stupébant bulatiónibus glorientur, con- in doctrína ejus, quia in potuméliam glóriam reputan- testáte erat sermo ipsius. Et tes, oppróbrium gáudium, || réliqua.

Homilia sancti Ambrósii
Epíscopi. In Luc. l. 4.

n. 57, 58, 63.

módicis æstuábat illecebris. Nec minórem febrem amoris esse díxerim, quàm calóris. Itaque illa ánimum febris, hæc corpus inflammat. Febris enim nostra avarília est, febris nostra libido est, febris nostra ambitio est, febris nostra iracúndia est.

*

VIDE cleméntiam Dómini Salvatóris nec indignatióne commótus, nec scélere offensus, nec injúriâ violátus, Judæam déserit: quin étiam immemor injúriæ, memor cleméntiæ, nunc docendo, nunc liberando, nunc sanando, infidæ plebis corda demulcet. Et bene sanctus Lucas virum ab spíritu nequitiæ liberátum antè præmisit, et substituit féminæ sanitátem. Utrumque enim sexum Dó. minus curatúrus advénerat : et prior sanári débuit, qui prior creátus est; nec præter mitti illa quæ mobilitate magis ánimi, quàm pravitáte | Colloquebantur ad invicem, peccáverat. Sábbato medicí- || dicentes : Quod est hoc ver

R. Jesus docébat sabbatis; et Stupébant in doctrinal ejus, quia in potestate erat sermo ipsius, allelúia, allelúia. y. Sapiéntia in ecclésiis Altíssimi apériet os suum, et in médio pópuli exaltábitur, et in plenitúdine sancta admirábítur. * Stupébant. Glória. * Stupébant in doctrina. Luc. 4. Eccli. 24.

Ad Benedictus. Ant. 1. §.

bum, quia in potestate et vir túte imperat immundis spiri tibus, et éxeunt ? allelúia. Luc. 4.

Orémus. ORATIO.

næ Dominicæ ópera cœpta signíficat; ut inde nova crcatúra cœperit, ubi vetus antè desivit; nec sub lege esse Dei Fílium, sed supra legem in ipso princípio designáret; nec MENTIBUS nostris, quæsusolvi legem, sed impléri. For- mus Dómine, Spíritum santassis étiam in typo mulieris ctum benignus infunde, illíus socrûs Simónis et An- cujus et sapiéntiâ cónditi sudréæ, váriis críminum fébri- mus, et providéntiâ gubernabus caro nostra languébat, et mur; Per Dóminum..... in diversárum cupiditátum im-unitáte ejusdem.

PROPRIUM SANCTORUM.

PARS VERNA.