meus es tu, et refúgium || tióne; * erípiam eum, et glomeum : * Deus meus, spe- || rificábo eum. rábo in eum ; Longitúdine diérum replé salutáre meum. PSALMUS 133. Quóniam ipse liberávit me || bo eum, * et ostendam illi de láqueo venántium, * et à verbo áspero. Scapulis suis obumbrabit tibi,* et sub pennis ejus sperábis. Scuto circúm dabit te véritas ejus; * non timébis à timóre nocturno, A sagitta volante in die, à negotio perambulante in ténebris, ab incursu, et dæmónio meridiáno. * ECCE Qui statis in domo Dómini, *in átriis domûs Dei nostri; AD OFFICIUM NOCTURNUM. In Feriis Quadragesimæ et Passionis, dicuntur, pro unico Nocturno, novem Psalmi ad unamquamque Feriam positi, sub una duntaxat Antiphona, ut in Proprio, post singulos tres Psalmos. In Festis verò novem Lectionum, in Quadragesima occurrentibus, post quemlibet Psalmum, unaquæque dicitur Antiphona ut in Proprio. Tempore verò Paschali, tres tantùm dicuntur Psalmi, eo ordine qui descriptus est in Proprio pro unaquaque die. ENEDIC, ánima mea, mino: * Dómine Deus meus, magnificátus es vehementer, Confessiónem et decórem Ut exhilaret fáciem in amictus lúmine || óleo, * et panis cor hominis confirmet. sicut vestimento; Extendens cœlum sicut pellem, * qui tegis aquis superióra ejus; Qui ponis nubem ascensum tuum, * qui ámbulas super pennas ventórum ; Qui facis ángelos tuos spíritus, ignem urentem ; Qui fundasti terram super stabilitátem suam non inclinabitur in séculum séculi. Abyssus, sicut vestimentum, amictus ejus; super montes stabunt aquæ. * et ministros tuos * * Ab increpatióne tua fúgient; à voce tonitrui tui formidabunt. Ascendunt montes, et descendunt campi, * in locum quem fundasti eis. Términum posuisti, quem non transgredientur; * neque convertentur operire terram. Qui emittis fontes in convállibus:* inter médium móntium pertransibunt aquæ. Potábunt omnes béstiæ agri ; * expectábunt ónagri in siti sua. Saturabuntur ligna campi, * et cedri Líbani quas plantávit. Illic pásseres nidificábunt:* heródii domus dux est eórum. * Montes excelsi cervis, * petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora : sol cognovit occásum suum. Posuisti ténebras, et facta est nox; * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ : Cátuli leónum rugientes,* ut rápiant, et quærant à Deo escam sibi. Ortus est sol; et congregáti sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. Exibit homo ad opus suum,* et ad operatiónem suam usque ad vésperum. Qu Divisio PSALMI 103. UAM magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecisti: impléta est terra possessióne tuâ. Super ea volucres cœli habitábunt; * de médio petrá-magnis. rum dabunt voces. Illic naves pertransíbunt:* draco iste quem formasti ad illudendum ei. Omnia à te expectant, * ut des illis escam in témpore. domûs suæ, et príncipem omnis possessiónis suæ ; Ut erudiret príncipes ejus sicut semetipsum, * et senes ejus prudéntiam docéret. Et intrávit Israel in Ægyptum ; * et Jacob áccola fuit in terra Cham. Et auxit pópulum suum vehementer, et firmávit eum super inimícos ejus. Convertit cor eórum, ut odírent pópulum ejus, * et dolum facerent in servos ejus. Altera divisio PSALMI 104. MISI LISIT [Dóminus] Móysen servum suum, * Aaron quem elégit ipsum. * Pósuit in eis verba signórum suórum, et prodigiórum in terra Cham. Misit ténebras, et obscuråvit; * et non exacerbávit sermónes suos. Convertit aquas eórum in sånguinem, et occídit pis * cujus non erat Et comédit omne foenum in terra eórum, et comédit omnem fructum terræ eórum. * Memento nostrî, Dómine, in beneplácito pópuli tui: visita nos in salutári tuo, Ad Ad videndum in bonitáte || ruit super congregatiónem electórum tuórum, ad lætan- | Abiron. dum in lætitia gentis tuæ ; ut laudéris cum hæreditáte quóso. et Et exarsit ignis in synagóga eórum; * flamma combussit peccatóres. Et fecérunt vitulum in * et adoravérunt Horeb, sculptile; * Et mutavérunt glóriam suam in similitúdinem vítuli comedentis fœnum. Oblíti sunt Deum qui salvávit eos;* qui fecit magná|| lia in Ægypto, mirabília in terra Cham, terribília in mari Rubro. Et dixit ut dispérderet cos, si non Móyses clectus cjus stetisset in confractióne, in conspectu ejus, * ut avérteret iram ejus, ne dispérdcret cos. * Et pro nihilo habuerunt terram desiderábilem ; non credidérunt verbo ejus. Et murmuravérunt in labernáculis suis; * non exaudiérunt vocem Dómini. Et elevávit manum suam super eos, * ut prostérneret eos in deserto; Et ut dejiceret semen córum in natiónibus, * et dispérgeret eos in regiónibus. Et initiáti sunt Beélphe Et dedit eis petitiónem ip- || inventiónibus suis; * et mul * sórum, et misit saturitá- || tem in ánimas eórum. Et irritavérunt Móysen in castris, Aaron sanctum Dómini. Aperta est terra, et deglutivit Dathan, et opé Verna. * || tiplicáta est in eis ruína. Et stetit Phínees, et placávit; * et cessávit quassátio. Et reputátum est ei in justítiam, * in generatiónem et generatiónem usque in sempiternum, 2 |