ODE V.

NONDUM fuba&ta ferre jugum valet

Cervice: nondum munia comparis
Æquare, nec tauri ruentis

In Venerem tolerare pondus.

Circa virentes eft animus tuæ
Campos juvencæ, nunc fluviis gravem
Solantis æftum, nunc in udo

Ludere cum vitulis falicto

Prægeftientis. Tolle cupidinem
Immitis uvæ. Jam tibi lividos
Diftinguet Autumnus racemos
Purpureo varius colore.

Jam te fequetur (currit enim ferox
Etas; et illi, quos tibi demferit,
Apponet annos) jam proterva

Fronte petet Lalage maritum ;
Dilecta, quantum non Pholoe fugax,
Non Chloris; albo fic humero nitens,
Ut pura nocturno renidet

Luna mari, Cnidiusve Gyges:

Quem fi puellarum infereres choro,
Mire fagaces falleret hofpites
Difcrimen obfcurum, folutis

Crinibus, ambiguoque vultu.

ODE

ODE VI.

AD SEPTIMIUM.

Script. ante A. U. C. DCCXXXIV.

SEPTIMI, Gades aditure mecum, et
Cantabrum indoctum juga ferre noftra, et
Barbaras Syrtes, ubi Maura femper
Æftuat unda:

Tibur Argao pofitum colono

Sit meæ fedes utinam fenectæ ;
Sit modus laffo maris, et viarum,
Militiæque.

Unde fi Parcæ prohibent iniquæ,
Dulce pellitis ovibus Galefi

Flumen, et regnata petam Laconi
Rura Phalantho.

Ille terrarum mihi præter omnes
Angulus ridet; ubi non Hymetto
Mella decedunt, viridique certat
Bacca Venafro;

Ver ubi longum tepidasque præbet
Jupiter brumas, et amicus Aulon
Fertili Baccho minimum Falernis
Invidet uvis.

Ille te mecum locus, et beatæ

Poftulant arces. Ibi tu calentem

Debita fparges lacrima favillam
Vatis amici.

ODE

ODE VII,

AD POMPEIUM.

Script. A. U. C. DCCXV.

O SÆPE mecum tempus in ultimum

Deducte, Bruto militiæ duce,

Quis te redonavit Quiritem

Dîs patriis, Italoque cœlo,

Pompei, meorum prime fodalium ?
Cum quo morantem fæpe diem mero
Fregi, coronatus nitentes

Malobathro Syrio capillos.

Tecum Philippos et celerem fugam
Senfi, relicta non bene parmula;
Cum fracta virtus, et minaces

Turpe folum tetigere mento.

Sed me per

hoftes Mercurius celer

Denfo paventem fuftulit aere:

Te rurfus in bellum reforbens

Unda fretis tulit æftuofis.

Ergo obligatam redde Jovi dapem ;

Longaque feffum militia latus.

Depone fub lauru mea, neu

Parce cadis tibi deftinatis.

Obliviofo levia Maffico

Ciboria exple. Funde capacibus

Unguenta de conchis. Quis udo
Deproperare apio coronas

Curatve myrto? Quem Venus arbitrum
Dicet bibendi? Non ego fanius
Bacchabor Edonis. Recepto

Dulce mihi furere eft amico.

ODE

ODE VIII.

AD BARINEN.

ULLA fi juris tibi pejerati

Pœna, Barine, nocuiffet unquam ;
Dente fi nigro fieres, vel uno
Turpior ungui,

Crederem. Sed tu, fimul obligasti
Perfidum votis caput, enitefcis
Pulchrior multo, juvenumque prodis
Publica cura.

Expedit matris cineres opertos
Fallere, ac toto taciturna noctis

Signa cum cœlo, gelidaque Divos
Morte carentes.

Ridet hoc, inquam, Venus ipfa: rident
Simplices Nymphæ, ferus et Cupido,
Semper ardentes acuens fagittas

Cote cruenta.

Adde, quod pubes tibi crefcit omnis :
Servitus crefcit nova; nec priores
Impiæ tectum dominæ relinquunt,
Sæpe minati.

Te fuis matres metuunt juvencis:
Te fenes parci; miferæque nuper
Virgines nuptæ, tua ne retardet
Aura maritos.

ODE IX.

AD VALGIUM.

Script. A. U. C. DCCXXXIV.

NON femper imbres nubibus hifpidos

Manant in agros, aut mare Cafpium
Vexant inæquales procellæ

Ufque; nec Armeniis in oris,

Amice Valgi, ftat glacies iners
Menfes per omnes, aut Aquilonibus
Querceta Gargani laborant,

Et foliis viduantur orni.

Tu femper urges flebilibus modis
Myften ademtum; nec tibi Vefpero
Surgente decedunt amores,

Nec rapidum fugiente Solem.
At non ter ævo functus amabilem
Ploravit omnes Antilochum fenex
Annos; neque impubem parentes
Troilon, aut Phrygiæ forores
Flevere femper. Define mollium.
Tandem querelarum; ac potius nova
Cantemus Augusti tropæa

Cæfaris; et rigidum Niphaten,

Medumque flumen gentibus additum
Victis, minores volvere vortices;

Intraque præfcriptum Gelonos
Exiguis equitare campis.

ODE