Iræ Thyeften exitio gravi

Stravere; et altis urbibus ultimæ

Stetere caufæ, cur perirent

Funditus, imprimeretque muris

Hoftile aratrum exercitus infolens.

Compefce mentem. Me quoque pectoris
Tentavit in dulci juventa

Fervor, et in celeres iambos

Mifit furentem. Nunc ego mitibus
Mutare quæro triftia; dum mihi
Fias recantatis amica

Opprobriis, animumque reddas.

ODE XVII.

AD TYNDARIDEM.

VELOX amonum fæpe Lucretilem

Mutat Lycao Faunus, et igneam
Defendit æftatem capellis

Ufque meis, pluviosque ventos.

Impune tutum per nemus arbutos
Quærunt latentes, et thyma, deviæ
Olentis uxores mariti:

Nec virides metuunt colubras,
Nec Martiales hæduleæ lupos ;
Utcunque dulci, Tyndari, fiftula
Valles, et Ufticæ cubantis

Levia perfonuere faxa.

ᎠᎥ

Dî me tuentur: Dîs pietas mea,
Et Mufa cordi eft. Hic tibi Copia
Manabit ad plenum benigno,

Ruris honorum opulenta, cornu.

Hic in reducta valle Caniculæ
Vitabis æftus, et fide Teïa
Dices laborantes in uno

Penelopen vitreamque Circen.

Hic innocentis pocula Lesbi
Duces fub umbra; nec Semeleïus
Cum Marte confundet Thyoneus

Prælia; nec metues protervum
Sufpecta Cyrum, ne male dispari
Incontinentes injiciat manus,
Et fcindat hærentem coronam

Crinibus, immeritamque veftem.

ODE XVIII.

AD VARU M.

NULLAM, Vare, facra vite prius feveris arborem

Circa mite folum Tiburis, et moenia Catili.

Siccis omnia nam dura Deus propofuit; neque
Mordaces aliter diffugiunt folicitudines.

Quis poft vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus?
At ne quis modici tranfiliat munera Liberi,

Centaurea monet cum Lapithis rixa fuper mero

Debellata:

Debellata monet Sithoniis non levis Evius,
Cum fas atque nefas exiguo fine libidinum
Difcernunt avidi. Non ego te, candide Baffareu,
Invitum quatiam; nec variis obfita frondibus
Sub divum rapiam. Sæva tene cum Berecyntio
Cornu tympana: quæ fubfequitur cæcus Amor fui,
Et tollens vacuum plus nimio Gloria verticem,
Arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro.

DE

MATER

ODE XIX.

GLYCER A.

ATER fæva Cupidinum,

Thebanæque jubet me Semeles puer,

Et lafciva Licentia,

Finitis animum reddere amoribus.

Urit me Glyceræ nitor

Splendentis Pario marmore purius :

Urit grata protervitas,

Et vultus nimium lubricus afpici.
In me tota ruens Venus

Cyprum deferuit; nec patitur Scythas,
Et verfis animofum equis

Parthum dicere, nec quæ nihil attinent.
Hic vivum mihi cefpitem, hic

Verbenas, pueri, ponite, thuraque

Bimi cum patera meri.

Mactata veniet lenior hoftia.

AD

ODE XX.

AD MECENATEM.

VILE potabis modicis Sabinum

Cantharis, Græca quod ego ipfe testa
Conditum levi; datus in theatro
Cum tibi plaufus,

Care Mæcenas eques, ut paterni
Fluminis ripe, fimul et jocosa
Redderet laudes tibi Vaticani
Montis imago.

Cæcubam, et prelo domitam Caleno,
Tu bibes uvam: mea nec Falernæ
Temperant vites, neque Formiani
Pocula colles.

ODE XXI.

IN DIANAM ET APOLLINEM.

DIANAM teneræ dicite virgines :
Intonfum, pueri, dicite Cynthium,
Latonamque fupremo

Dilectam penitus Jovi.

Vos lætam fluviis, et nemorum coma,

Quæcunque aut gelido prominet Algido,
Nigris aut Erymanthi

Silvis, aut viridis Cragi.

Vos Tempe totidem tollite laudibus,
Natalemque, mares, Delon Apollinis,
Infignemque pharetra

Fraternaque humerum lyra.

Hæc bellum lacrimofum, hic miferam famem
Peftemque a populo et principe Cæfare in
Perfas atque Britannos

Veftra motus aget prece.

ODE XXII.

AD ARISTIUM FUSCUM.

INTEGER vitæ, fcelerisque purus
Non eget Mauris jaculis, neque arcu,
Nec venenatis gravida fagittis,
Fusce, pharetra ;

Sive per Syrtes iter æftuofas,
Sive facturus per inhospitalem
Caucafum, vel quæ loca fabulofus
Lambit Hydafpes.

Namque me filva lupus in Sabina,
Dum meam canto Lalagen, et ultra
Terminum curis vagor expeditis,
Fugit inermem:

Quale portentum neque militaris
Daunias latis alit æfculetis;

Nec Jubæ tellus generat, leonum

Arida nutrix.

Ꭰ

Pone