Defluit faxis agitatus humor;
Concidunt venti, fugiuntque nubes;
Et minax (Dî fic voluere) ponto
Unda recumbit.

Romulum poft hos prius, an quietum
Pompilî regnum memorem, an superbos
Tarquinî fafces, dubito, an Catonis
Nobile letum.

Regulum, et Scauros, animæque magnæ
Prodigum, Pœno fuperante, Paulum,
Gratus infigni referam Camena,
Fabriciumque.

Hunc, et incomtis Curium capillis
Utilem bello tulit, et Camillum
Sæva paupertas, et avitus apto
Cum Lare fundus.

Crefcit occulto, velut arbor, ævo
Fama Marcelli. Micat inter omnes
Julium fidus, velut inter ignes.

Luna minores.

Gentis humanæ Pater atque cuftos,
Orte Saturno, tibi cura magni
Cæfaris fatis data: tu fecundo

Cæfare regnes.

Ille, feu Parthos Latio imminentes
Egerit jufto domitos triumpho,

Sive fubjectos Orientis oræ

Seras et Indos,

Te minor latum reget æquus orbem:

Tu gravi curru quaties Olympum;
Tu parum caftis inimica mittes
Fulmina lucis.

ODE

CUM tu, Lydia, Telephi

Cervicem rofeam, cerea Telephi
Laudas brachia; væ! meum

Fervens difficili bile tumet jecur.
Tunc nec mens mihi, nec color
Certa fede manet; humor et in

Furtim labitur, arguens

genas

Quam lentis penitus macerer ignibus.

Uror, feu tibi candidos

Turparunt humeros immodica mero

Impreffit memorem dente labris notam.

Non, fi me fatis audias,

Speres perpetuum, dulcia barbare

Lædentem ofcula, quæ Venus

Quinta parte fui nectaris imbuit.

Felices ter et amplius,

Quos irrupta tenet copula ; nec malis

Divulfus querimoniis

Suprema citius folvet amor die!

ODE XIV.

AD REMPUBLICAM.

Script. A U. C. DCCXXVI.

NAVIS, referent in mare te novi Fluctus? O! quid agis? Fortiter occupa Portum. Nonne vides, ut

Nudum remigio latus,

Et malus celeri faucius Africo,

Antennæque gemant; ac fine funibus

Vix durare carinæ

Poffint imperiofius

Æquor? Non tibi funt integra lintea;
Non Dî, quos iterum preffa voces malo.
Quamvis Pontica pinus,

Silvæ filia nobilis,

Jactes et genus et nomen inutile;
Nil pictis timidus navita puppibus
Fidit. Tu, nifi ventis

Debes ludibrium, cave.

Nuper folicitum quæ mihi tædium,
Nunc defiderium, curaque non levis,
Inter fufa nitentes

Vites æquora Cycladas.

ODE

ODE XV.

NEREI VATICINIUM DE RUINA TROJÆ.

Script. A. U. C. DCCXXII.

PASTOR cum traheret per freta navibus

Idæis Helenam perfidus hofpitam;
Ingrato celeres obruit otio

Ventos, ut caneret fera

Nereus fata: Mala ducis avi domum,

Quam multo repetet Græcia milite,
Conjurata tuas rumpere nuptias,
Et regnum Priami vetus.

Eheu, quantus equis, quantus adeft viris
Sudor! quanta moves funera Dardanæ
Genti! Jam galeam Pallas, et ægida,
Currusque, et rabiem parat.
Nequidquam Veneris præfidio ferox
Pectes cæfariem, grataque feminis
Imbelli cithara carmina divides:

Nequidquam thalamo graves

Haftas, et calami fpicula Cnoffii
Vitabis, ftrepitumque, et celerem fequi
Ajacem: tamen, heu! ferus adulteros
Crines pulvere collines.

Non Laertiaden, exitium tuæ

Gentis, non Pylium Neftora refpicis ?
Urgent impavidi te Salaminius

Teucerque, et Sthenelus fciens
Pugnæ; five opus eft, imperitare equis
Non auriga piger. Merionen quoque
Nofces. Ecce furit te reperire atrox
Tydides melior patre:

ODE

Quem tu, cervus uti vallis in altera

Vifum parte lupum graminis immemor,
Sublimi fugies mollis anhelitu,
Non hoc pollicitus tuæ.
Iracunda diem proferet Ilio

Matronisque Phrygum claffis Achilleï:

Poft certas hiemes uret Achaicus
Ignis Pergameas domos.'

ODE XVI.

PALINO DIA.

MATRE pulchra filia pulchrior,

Quem criminofis cunque voles modum
Pones iambis; five flamma,
Sive mari libet Adriano.

Non Dindymene, non adytis quatit
Mentem facerdotum incola Pythius,
Non Liber æque, non acuta
Si geminant Corybantes æra,

Trifles ut iræ: quas neque Noricus
Deterret enfis, nec mare naufragum,
Nec fævus ignis, nec tremendo
Jupiter ipfe ruens tumultu.

Fertur Prometheus addere principi
Limo coactus particulam undique
Defectam, et infani leonis

Vim ftomacho appofuiffe noftro.