Storia religiosa e civile dei Papi, Tom 2Aureli e c., 1865 |
Z wnętrza książki
Strona 293
... Agit enim utraque forma , cum alterius communione , quod proprium est : Verbo scilicet operante quod Verbi est ( volontà divina ) ; et carne exequente quod carnis est ( volontà umana ) . Cioè , la persona del Ver- bo fatto carne , le ...
... Agit enim utraque forma , cum alterius communione , quod proprium est : Verbo scilicet operante quod Verbi est ( volontà divina ) ; et carne exequente quod carnis est ( volontà umana ) . Cioè , la persona del Ver- bo fatto carne , le ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Acacio Adriano Africa Agilulfo Agostino Ambrogio Anastasio apostolica arianesimo Ariani armi Atanasio Attila barbari basilica Bisanzio Bonifacio Calcedonia carità Carlo Carlomanno cattolico Cesarea Chiesa città civile clero colla concilio concilio di Calcedonia condanna Costantino Costantinopoli Costanzo cristiana culto Damaso diacono divina duca ecclesiastici Eraclio erano eresia eretici esarca fede figlio figliuoli Francia Gallie Genserico Gesù Cristo Giovanni giudice Giuliano Giustiniano Goti governo greci Gregorio imperatore imperiale Italia l'esarca l'impero l'Italia legati Leone lettera lettere Liberio Liutprando longob longobardi mente mondo monotelismo morte nazioni Niceno niuno nuovo Occidente Odoacre Onorio orientali Oriente Ormisda pace padre paganesimo pagani Paolo papa patriarca patrizi Pelagio Perocchè persecuzione Pietro Pipino politica pontefice pontificale pontificato popolo principe pure quod Ravenna reggia regno religione Ricimero sacerdoti sangue santo sapienza scisma scrive sentenza Sergio Simmaco sinodo Stilicone stragi successore Teodorico tiranno trionfo usurpatore Valentiniano Vandali vescovi Vigilio virtù Visigoti Zenone
Popularne fragmenty
Strona 215 - Duo quippe sunt, imperator auguste, quibus principaliter mundus hic regitur: auctoritas sacrata pontificum et regalis potestas. In quibus tanto gravius est pondus sacerdotum, quanto etiam pro ipsis regibus hominum in divino reddituri sunt examine rationem.
Strona 16 - Viri, diligite uxores vestras, sicut et Christus dilexit ecclesiam, et seipsum tradidit pro ea, ut illam sanctificaret, mundans lavacro aquae in verbo vitae, ut exhiberet ipse sibi gloriosam ecclesiam, non habentem maculam, aut rugam, aut aliquid huiusmodi, sed ut sit sancta et immaculata.
Strona 293 - Agit enim utraque forma cum alterius communione quod proprium est; Verbo scilicet operante quod Verbi est et carne exsequente quod carnis est.
Strona 232 - Nam cum esset publica cura vacuatus, sententias prudentium a tuis fabulis exigebat, ut factis propriis se aequaret antiquis. Stellarum cursus, maris sinus, fontium miracula rimator acutissimus inquirebat, ut rerum naturis diligentius perscrutatis quidam purpuratus videretur esse philosophus.
Strona 52 - An ignoratis hanc esse consuetudinem, ut primum nobis scribatur, et hinc quod justum est decernatur?'* There is little to explain in this passage; the whole gist of it lies in those three words: 1. Canonem; 2. Omnibus; 3. Consuetudinem. The principle affirmed by the sixth Nicene Canon had been, ' Let antient customs prevail...
Strona 123 - Si maiores causae in medium fuerint devolutae, ad sedem apostolicam sicut synodus statuit, et beata consuetudo exigit, post iudicium episcopale referantur.
Strona 37 - Omnia ergo quae ad ecclesias recte visa fuerint pertinere, sive domus ac possessio sit, sive agri, sive horti, seu qusecumque alia, nullo jure quod ad dominium pertinet imminuto, sed salvis omnibus atque integris manentibus, restitui jubemus.
Strona 35 - Cesset superstitio, sacrificiorum aboleatur insania. Nam quicumque contra legem divi principis parentis nostri et hanc nostrae mansuetudinis iussionem ausus fuerit sacrificia celebrare, competens in eum vindicta et praesens sententia exeratur.
Strona 37 - Saliorum magistro iussus, sex lictoribus praecedentibus arma ancilia tulit, quamvis vacationem huius officii honoris beneficio haberet: omnia namque post religionem ponenda semper nostra civitas duxit, etiam in quibus summae maiestatis conspici decus voluit. quapropter non dubitaverunt sacris imperia servire, ita se humanarum rerum futura regimen existimantia si divinae potentiae bene atque constanter fuissent famulata.