De legibus libri tresapud S. & I. Luchtmansios, 1842 - 682 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
A B C D E A B C E A B E aliis Ambr Aristotele Arpinum Athenis Atticus Beier Beierus Brut CAPUT causa certe Cicero Ciceronem Ciceronis Codd conf Coniunctivus corr correctio corrigendum credo cuius Davisius defendi dici dicitur Divin eius eorum esset fortasse fuisse genere Goerenzius habet hanc huius ibid igitur illa illud init ipsa ipsum ista itaque iudicio iura iure iuris ius civile Lagom lectionem lege legem leges Legg legibus legis libris librorum Livius locum Madvigii Madvigius ad Fin mihi Moserus natura negatio neque nihil nunc Offic omnibus optimi Orat Orellius perperam philosophia Planc Plato ponitur populo posse potest pronomen publica puto quamquam quis quoniam quum ratio ratione recte rei publicae Salust sane satis scientia senatus sententia Sext sicut sine sint sunto supra tamen Theophrastus Tusc verbis Verr videtur καὶ
Popularne fragmenty
Strona 37 - Athenae non tam operibus magnificis exquisitisque antiquorum artibus delectant, quam recordatione summorum virorum, ubi quisque habitare, ubi sedere, ubi disputare sit solitus, studioseque eorum etiam sepulcra contemplor.
Strona 40 - I, 22). sententiam, legem neque hominum ingeniis excogitatam nee scitum aliquod esse populorum, sed aeternum quiddam, quod universum mundum regeret imperandi prohibendique sapientia. ita principem legem illam et ultimam mentem esse dicebant omnia ratione aut cogentis aut vetantis dei...
Strona 3 - Et mehercule ego me cupio non mendacem putari, sed tamen nonnulli isti Tite noster faciunt inperite, qui in isto periculo non ut a poeta sed ut a teste veritatem exigant, nec dubito quin idem et cum Egeria conlocutum Numam et ab aquila Tarquinio apicem inpositum putent.
Strona 84 - Att. Ain tandem? Etiam a Stoicis ista tractata sunt ? M. Non sane nisi ab eo quem modo nominavi, et postea a magno homine et in primis erudito, Panaetio: nam veteres verbo tenus, acute illi quidem, sed non ad hunc usum populärem atque civilem de re publica disserebant.
Strona 23 - Ubi enim liberalitas, ubi patriae caritas, ubi pietas, ubi aut bene merendi de altero aut referendae gratiae voluntas poterit exsistere ? Nam haec nascuntur ex eo quod natura propensi sumus ad diligendos homines : quod fundamentum juris est.
Strona 15 - ... animo affecti simus, loquuntur, et is, qui appellatur vultus, qui nullo in animante esse praeter hominem potest, indicat mores, quoius vim Graeci norunt, nomen omnino non habent.
Strona 64 - ... capiat quantum omnes heredes: id quoque ordine, est enim ad id quod propositum est adcommodatum.
Strona 54 - ... alio (die)' dixerit? quid magnificentius quam posse decernere, ut magistratu se abdicent cónsules? quid religiosius quam cum populo, cum plebe agendi ius aut dare aut non dare? quid, legem si non iure rogata est tollere, ut Titiam decreto conlegi, ut Livias consilio Philippi consulis et auguris?
Strona 72 - Cecrope, ut aiunt, permansit hoc ius terra humandi ; quani 2 cum proxumi fecerant obductaque terra erat, frugibus obserebatur, ut sinus et gremium quasi matris mortuo tribueretur, solum autem frugibus expiatum ut vivis redderetur. sequebantur epulae, quas inibant propinqui coronati...
Strona 94 - Platoni nostro placet. qui musicorum cantibus ait mutatis mutari civitatum status: ego autem nobilium vita victuque mutato mores mutari civitatum puto. quo perniciosius de re publica merentur vitiosi principes, quod non solum vitia concipiunt ipsi, sed ea infundunt in civitatem, neque solum obsunt quod ipsi corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt, plusque exemplo quam peccato nocent.