αι καρδιαι εν κραιπάλη και μεθη και μεριμνασ βιωτικαισ και επιστη εφ ϋμασ ενιφνιοσ ημερα εκείνη ωσ παγισ επισελεύσεται γαρ επι τουσ καθημενουσ επι προσωπον πασησ τησ γησ αγρυπνείτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ἵνα καταξιω θητε εκφυγείν ταυτα παντα μελλοντα γεινεσθαι και στήσεσθε ενπροσθεν του ϋιου του ανθρωπου ην δε τασ ημερασ εν τω ιερω διδασκων εισ το οροσ ηυλησετο το καλούμενον ελαιων και πασ ο λαοσ ωρθριζεν προσ αυτον ακουειν αυτου εν τω ΐερω τα η εορτη των αζυμων τξα η λεγομενη πασχα : δι δε αρχιερισ και γραμματεισ εζητουν πωσ απολέσωσιν αυτον εφοβοντο δε : τον λαον : εισηλθεν δε σατανασ εισ τον ιουδαν τον καλουμενον (Fol. 270 b.) 3.5 36 37 38 XXII. I 2 3 quoniam non praeteribit generatio haec us quae dum haec omnia fiant caelum et terra praeteribunt uerba autem mea non praeteribunt adtendite uobis ne quando grauentur uestra corda in crepula et ebrietate et soniis saecularibus et superueniat super nos subitanus dies ille sicut laqueus intro ibit autem super sedentes super faciem omnis terrae uigilate autem in omni tempore rogantes ut digni habeamini fugere haec omnia quae incipie nt fieri et stabitis in conspecto fili hominis Erat autem per diem in templo docens in monte habitabat qui uocatur oliueti et omnis populus uigil abat ad eum audire eum in templo adpropinquauit autem dies azymorum qui dicitur pascha principes autem sacerdotu et scribae quaerebant quo modo perderent eum timebant autem populum intrauit autem satanas in iudan qui uocatur (Fol. 271 a.) |